Ungerundeter fast offener Vorderzungenvokal

Ungrundete fascht-offnige Vorderzungevokal
IPA-Nummere	325
IPA-Zeiche	æ
IPA-Bildli
Teuthonista
X-SAMPA	`{`
Kirshenbaum	`&`
^ⓘ^/?

De ungrundet fascht-offnig Vorderzungevokal isch en Vokal vo dr menschliche Sprooch, wo in mangi Sprooche vor dr Wält vorchunt. S Zeiche im IPA defür isch æ. De Vokal gits numme in mangi Dialäkt vum Alemannische. Im Hochdütsche gits en überhaupt nit. Mer bezeichnet de Luut im Alemannische meischt als „überoffnigs-e“ oder „hells-a“.

D Transkription vo däm Luut isch im Alemannische nit ganz eiheitlich. In Transkriptione vum Elsässische findt mer au s Zeiche [a] für de Luut. Des Zeiche wird aber in vili Transkriptione für en „a-Luut“ bruucht, wo wyter hinte im Mund ussgsproche wird.

Artikulation

Es isch en Vorderzungevokal. D Zung isch so wyt füre wie mögli ohni dass im Mundruum e Engi entstoot.
Es isch en fascht-offene Vokal. D Zung isch fascht so wyt unte im Mund wie bimene offnige Vokal, aber nit ganz.
Es isch en ungrundete Vokal. D Lippe sin also nit grundet (gspreizt).

Verbreitig

Sprooch		Wort	IPA-Transkription	Bedütig	Bemerkig
Baseldytsch^[1]	churz	Mäss	[mæs]
Baseldytsch^[1]	lang	Kääs	[kʰæːz̥]
Bärndütsch	churz	Läbe	[læb̥ə]
Bärndütsch	lang	schwäär	[ʃʋæːr]
Elsässisch	churz	Walt	[ʋælt]
Elsässisch	lang	?
Hotzewälderisch (Wäär)^[2]	churz	bätsche	[ˈb̥ætʃə]
Hotzewälderisch (Wäär)^[2]	lang	Wääg	[ʋæːg̊]
Markgräflerisch^[3] (Opfige)	churz	Gäld	[g̊æld̥](info)
Markgräflerisch^[3] (Opfige)	lang	Nääbel	[ˈnæːb̥l̩](info)
Züritüütsch^[4]	churz	schlächt	[ʃlæxt]
Züritüütsch^[4]	lang	Määl	[mæːl]
Änglisch		cat	[kʰæt]	'Chatz'	in mangi Dialäkt offniger, in andri au diphthongiert.
Aserbaidschanisch		səs	[sæs]	'Luut'
Bengalisch		এক	[æk]	'eis'
Dänisch		Dansk	[d̥ænsɡ̊]	'Dänisch'
Finnisch		mäki	[ˈmæki]	'Hügel'
Norwegisch		lær	[læːɾ]	'Leder'
Persisch		در	[dær]	'Tür'
Slowakisch		deväť	[ˈɟevæc]	'nüün'