Labiodentaler Konsonant

Mit labiodental meint mer in de Phonetik en Artikulationsort. Un zwar die Konsonante, wo mit de Unterlippe (lat. labia) un de Obere Zään (lat. dentes) artikuliert werde. Zum Byspil duet mer bim /f/ in „Fisch“, d Oberzään aa d Unterlippe drugge.

wie en labiodentale Luut bildet wird
Artikulationsort
Sekundärartikulation

S Alemannisch het je nooch Dialäkt bis zue fümf labiodentali Konsonante: de labiodentale Fortis wie in offe, di labiodentali Lenis wie in Ofe, de labiodentale Approximant wie in Wasser, s labiodentali Affrikat wie in Pfiil un allophonisch de labiodentale Nasal wie in mf.

IPA-ZeicheBeschrybig vum LuutByspilAudiobyspil
SproochBedütig
Labiodentaler NasalAlemannischGonfi
Stimmloser labiodentaler FrikativAlemannischoffe
Stimmhafter labiodentaler FrikativHochdütschWeinWyy
Labiodentaler ApproximantAlemannischWasser
ⱱLabiodentaler FlapMono[ѵa]schicke
p̪fStimmlose labiodentale AffrikateAlemannischPfiil
b̪vStimmhafte labiodentale AffrikateXitsonga[ʃileb̪͡vu]Chinn
Stimmloser labiodentaler Plosivuss keinere Sprooch bekannt; chunt mangmool in de Chindersprooch oder bi Lüt mit Sproochstörige vor.
Stimmhafter labiodentaler Plosivuss keinere Sprooch bekannt; chunt mangmool in de Chindersprooch oder bi Lüt mit Sproochstörige vor.