Calendariu chinu

Alredor del añu 2637 e.C. , introducióse'l calendariu de cinco ciclos de doce años rexíos por animales distintivos: Aguarón, Toru, Tigre, Llebre, Dragón, Culiebra, Caballu, Oveya, Signu del Monu Monu, Gallu, Signu del Perru Perru y Signu del Gochu Gochu.

Les cases llunares o shǔ son caúna de les 28 constelaciones del zodiacu llunar. Dependiendo del día y hora de nacencia de la persona, la lluna va tar en dalguna de les cases llunares, que, según l'astroloxía china, determina a cada persona.

Dalgunos atribúin l'orixe del calendariu chinu tradicional a la civilización Xia, qu'ocupaba la rexón mientres el sieglu XXII e.C. , ente qu'otros atribuyir direutamente al míticu Huangdi, unificador y primer emperador de la China, que vivió nel sieglu III e.C.

Los historiadores asitien los sos oríxenes escontra la metá de la dinastía Shang (1300 e.C. ), cuando se tien primer constancia documental del usu de les cuentes cícliques pa los díes.

El problema pa los sabios astrónomos chinos foi'l mesmu que pal restu de los pueblos antiguos: intentar combinar los movimientos de la lluna y del sol, ciclos siempres difíciles de congeniar. El calendariu chinu tradicional yera llunar, pero ello causaba graves problemes a los llabradores porque nun había forma d'afitar les estaciones nél.

Como pal restu de cultures, la busca d'un calendariu que reflexara correutamente les estaciones yera fundamental pa l'agricultura, polo cual los pueblos buscaron maneres de reparar el movimientu de los astros y reflexalo nun sistema cronolóxicu de díes completos.

Pasaron los sieglos y hacia l'añu 104 e.C. , per mediu de sistemes d'observación y de midida de les solombres proyeutaes por un palu vertical (gnomon), los antiguos astrónomos chinos llegaron a envalorar la duración del añu en 365,2509 díes, un aproximamientu escelente pa la dómina. Yá sobre l'añu 480 de nuesa yera, el gran sabiu Ju Chongzchi establecer en 365,2428 díes, con un escesu de tan solo 52 segundos sobre'l valor vixente (365,2422). Pero hai variaciones.

L'añu chinu ordinariu consta de 12 meses llunares, que la so duración bazcuya ente 353 y 355 díes. Cada trés años entrepólase un añu con un mes más, resultando un añu ente 383 y 385 díes; anguaño de trelce meses llámase añu embolismal.

La República de China (1912-1949) adoptó oficialmente'l calendariu gregorianu en 1912,^[1] pero por caltenese ciertu costumes populares y pola ocupación del norte de la China polos señores de la guerra, hasta'l 1 de xineru de 1929 nun s'aplicó en tol país. Tamién s'adoptó como hora oficial la de los primeros puertos abiertos a los occidentales, na mariña este (120° de llargor Esti), y non la de Beixín.

Día, hora, y selmana

Nel calendariu chinu, los díes empiecen a medianueche y terminen a la medianueche siguiente, pero les persones tienden a considerar que'l día empieza a l'amanecida. Na China antigua, el tiempu dividíase según el sistema shí-kè y Geng-diǎn. Por casu: Hai 12 shí y 100 kè o 10 Geng y 60 diǎn o 6000 FEN nun día.^[2][3]

Anguaño, los díes estremar col sistema. hora-minuto-segundu y arrexuntar en selmanes de 7 díes y los díes de la selmana marcar col númberu ordinal quitando'l domingu.^[2]

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Calendariu chinu.

星期一星期三星期二星期五星期六星期四星期日O 星期天漢字