Пясочніца
Пясочніца — адзін з аб'ектаў на дзіцячай пляцоўцы : асаблівае месца, прызначанае для гульняў дзяцей малодшага ўзросту з пяском[1] пры выкарыстанні цацак. Звычайна пясочніца абгароджана борцікамі, часцей за ўсё зробленымі з дрэва: бярвення ці дошак. Прычым, борцікі часцяком маюць плоскую паверхню, каб на ёй можна было ляпіць бабкі. Часта ў цэнтры пясочніцы стаіць «грыбок», які абараняе гуляючых дзяцей ад дажджу і сонца.
Пясочніца з'яўляецца найважнейшым эмацыйным цэнтрам узаемадзеяння дзяцей[2][3]. Гуляючы ў пясочніцы дзеці фармуюць каштоўнаснае стаўленне да свету цацак і свету ўзаемаадносін[4]. Гульня у пясочніцы таксама спрыяе развіццю ў дзяцей творчага ўяўлення, фантазіі, дробнай маторыкі, мыслення.
Збудаванне ўсталёўваецца ўдалечыні ад дрэў, бо інакш падаючае лісце засмечвае пясочніцу, а пясок у цені пасля дажджу даўжэй высыхае[1].
Гульні ў пясочніцы:
- лепка бабак
- будаўніцтва замкаў з пяску і капанне «пячор»
- гульні ў машынкі (у пяску рыюцца «гаражы» і праводзяцца дарогі)
- гульні ў краму (бабкі з'яўляюцца ўніверсальным прадуктам, а ў якасці плацежных сродкаў і іншых прадуктаў часта выкарыстоўваюцца палачкі і лісце)
- гульні ў «Госці» (ляльку частуюць бабкамі)[5].
- гульні з пяском і вадой[6].
Зноскі
Літаратура
- Абраменкова В. Возвращение песочницы, или как создать игровое пространство // Учительская газета. — 2000.
- Кузуб Н. В., Осипук Э. И. В гостях у Песочной Феи. Организация «педагогической песочницы» и игр с песком для детей дошкольного возраста // Вестник практической психологии образования. — 2006. — №. 1. — С. 66-74.
Пясочніца на Вікісховішчы |