Ίτων

Ίτων ονομαζόταν πόλη της Θεσσαλίας στην αρχαία Ελλάδα, αναφερόμενη από τα χρόνια τον Ομήρου, μέχρι και τα χρόνια του Στεφάνου του Βυζαντίου.

Από τον Όμηρο αναφέρεται ως Ίτων και χαρακτηρίζεται ως διαθέτουσα πολλά πρόβατα («Ἴτωνά τε μητέρα μήλων»), ως μια από τις πόλεις που έστειλαν πολεμιστές για τον πόλεμο στο Ίλιον μαζί με τις πόλεις Φυλάκη, Πύρασο, Αντρώνα και Πτελεό, ηγεμόνας των οποίων ήταν ο Πρωτεσίλαος (στον κατάλογο των πλοίων της β΄ ραψωδίας της Ιλιάδας^[1].

Αναφέρεται από πολλούς συγγραφείς μέχρι και περίπου 1500 αργότερα, τον 5ο αιώνα, οπότε αναφέρεται από τον Στέφανο τον Βυζάντιο ως Ίτων (παραπέμποντας στον Όμηρο), αλλά σημειώνεται ότι από τους ντόπιους αποκαλούνταν Ιτών (τονιζόταν στη λήγουσα) ή Σιτών (επειδή είναι σιτοφόρος)^[2].

Το όνομα της Ίτωνος αναφέρεται ότι προέρχεται από τον Ίτωνο και το όνομα αυτού και της πόλης είχε και η Ιτωνία Αθηνά^[2][3] , η οποία λατρευόταν εκεί. Ο αρχαιολογικός χώρος ο οποίος έχει ταυτιστεί με το ιερό της Ιτωνίας Αθηνάς βρίσκεται κοντά στο χωριό Φιλία Καρδίτσας.^[4]