Ότο Βίλχελμ Χέρμαν φον Άμπιχ
Ο Ότο Βίλχελμ Χέρμαν φον Άμπιχ (γερμανικά: Otto Wilhelm Hermann von Abich, 11 Δεκεμβρίου 1806 – 1 Ιουλίου 1886) ήταν Γερμανός ορυκτολόγος και γεωλόγος. Ήταν τακτικό μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Αγίας Πετρούπολης (επίτιμο μέλος από το 1866).
| Ότο Βίλχελμ Χέρμαν φον Άμπιχ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Otto Wilhelm Hermann von Abich (Γερμανικά) |
| Γέννηση | 11 Δεκεμβρίου 1806 (specified date of both Julian and Gregorian calendar και μη καθορισμένο ημερολόγιο)[1][2][3] Βερολίνο[4][5][3] |
| Θάνατος | 1 Ιουλίου 1886 (specified date of both Julian and Gregorian calendar)[6][7] Βιέννη[8][5][3] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Πρωσίας Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[9] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Χούμπολτ |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | γεωλόγος καθηγητής πανεπιστημίου βοτανολόγος ορυκτολόγος |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο του Τάρτου |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Βραβεύσεις | Μετάλλιο Κονσταντίν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
Γεννήθηκε στο Βερολίνο και σπούδασε στο πανεπιστήμιο της πόλης.[10] Το πρώτο του επιστημονικό έργο σχετίζεται με τον σπινέλιο και άλλα ορυκτά. Αργότερα πραγματοποίησε ειδικές μελέτες για τις φουμαρόλες, για τα αποθέματα ορυκτών γύρω από τις ηφαιστειακές πηγές και για τη δομή των ηφαιστείων. Το 1842 διορίστηκε καθηγητής ορυκτολογίας στο Πανεπιστήμιο του Ντόρπατ (Τάρτου) και στο εξής ασχολήθηκε με τη γεωλογία και την ορυκτολογία της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.[11] Διαμένοντας για κάποιο διάστημα στην Τιφλίδα, ερεύνησε τη γεωλογία των Αρμενικών υψιπέδων (ο όρος αυτός εισήχθη από τον Άμπιχ)[12] και του Καυκάσου.[13][14] Το 1844 και το 1845 ανέβηκε αρκετές φορές στο ηφαίστειο Αραράτ,[14] μελέτησε το γεωλογικό γεγονός του 1840 που είχε ως επίκεντρο το Αραράτ (χωριό Ακορί). Το 1877 αποσύρθηκε στη Βιέννη, όπου και πέθανε αργότερα. Το ορυκτό αβιχίτης ονομάστηκε προς τιμήν του.[11]
Έργα
- Vues illustratives de quelques phenomenes geologiques, prises sur le Vesuve et l'Etna, pendant les annees 1833 et 1834 (Ενδεικτικές απόψεις ορισμένων γεωλογικών φαινομένων, που ελήφθησαν στον Βεζούβιο και την Αίτνα, κατά τα έτη 1833 και 1834, Βερολίνο, 1836)
- Ueber die Natur und den Zusammenhang der vulcanischen Bildungen (Για τη φύση και το πλαίσιο των ηφαιστειακών σχηματισμών, Μπραουνσβάιγκ, 1841)
- Geologische Forschungen in den Kaukasischen Ländern (Γεωλογική έρευνα στις χώρες του Καυκάσου, 3 τόμοι, Βιέννη, 1878, 1882 και 1887)