Ύπατη Αρμοστεία των Συμμάχων

Η Ύπατη Αρμοστεία των Συμμάχων (γερμανικά: Alliierte Hohe Kommission, AHK, αγγλικά: Allied High Commission, γαλλικά: Haute commission alliée) ήταν θεσμός των δυτικών νικηφόρων δυνάμεων ΗΠΑ, Μεγάλης Βρετανίας και Γαλλίας στη Δυτική Γερμανία μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αρχικά είχε την έδρα της στο Πέτερσμπεργκ κοντά στη Βόννη και ασκούσε ορισμένες εξουσίες υπό όρους έναντι της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας.

Οι εξουσίες της διέπονταν από το λεγόμενο καταστατικό κατοχής, το οποίο καθόριζε τα δικαιώματα του Συμμαχικού Ελέγχου. Η Ύπατη Αρμοστεία άρχισε τις εργασίες της στις 21 Σεπτεμβρίου 1949.^[1] Μέσω της δημοσίευσης επίσημων εντύπων της Ύπατης Αρμοστείας των Συμμάχων στη Γερμανία, οι νόμοι που ψηφίστηκαν τέθηκαν σε ισχύ σε όλη τη Γερμανία. Οι ξένες αντιπροσωπείες έπρεπε να είναι διαπιστευμένες στην Ύπατη Αρμοστεία των Συμμάχων μέχρι το Μάρτιο του 1951.