Αιμιλία Τέρτια
Η Αιμιλία Τέρτια, δηλ. η Τρίτη Αιμιλία, λατιν.: Aemilia Tertia, (απεβ. το 162 ή 163 π.Χ.), πιο απλά Αιμιλία, [1] [2] ήταν η σύζυγος τού. Π. Κ. Σκιπίωνα τού Αφρικανού. [3]
Αιμίλια Τέρτια | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Aemilia tertia (Λατινικά) |
Γέννηση | 230 π.Χ. Αρχαία Ρώμη |
Θάνατος | 2ος αιώνας π.Χ. |
Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Ρώμη |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Σκιπίων ο Αφρικανός |
Τέκνα | Λεύκιος Κορνήλιος Σκιπίων (πραίτωρ το 174 π.Χ.) Κορνηλία Σκιπιώνις Αφρικάνα Κορνηλία Αφρικανή η πρεσβύτερη |
Γονείς | Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος (ύπατος το 219 π.Χ.) |
Αδέλφια | Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος Μακεδονικός Marcus Livius Drusus |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
Ήταν μέλος τού γένους των Αιμιλίων (Aemilia gens), μίας από τις αρχαίες ρωμαϊκές οικογένειες πατρικίων [4] και κόρη τού Λεύκιου Αιμίλιου Παύλου που ήταν ύπατος το 219 και το 216 π.Χ. [5] Είναι γνωστό ότι η Αιμιλία είχε δύο αδέλφια: τον Λεύκιο Αιμίλιο Παύλο Μακεδονικό και τον Mάρκο Λίβιο Αιμιλιανό. [6] Ο πατέρας της Παύλος απεβίωσε το 216 στη μάχη των Καννών [7] και αυτή παντρεύτηκε τον Αφρικανό, τότε γνωστό μόνο ως Πόπλιο Κορνήλιο Σκιπίωνα, λίγο καιρό γύρω από τη μάχη. [8]
Στη ζωή της ήταν γνωστή για τις μεγαλοπρεπείς επιδείξεις πλούτου. Ο Πολύβιος, για παράδειγμα, σημειώνει στην αφήγησή του, πώς η Αιμιλία «επεδείκνυε μεγάλη μεγαλοπρέπεια, κάθε φορά που έφευγε από το σπίτι της για να λάβει μέρος στις τελετές που παρευρίσκονται οι γυναίκες, λαμβάνοντας από την περιουσία τού Σκιπίωνα, όταν εκείνος βρισκόταν στο απόγειο της ευημερίας του». πριν περιγράψει το μεγάλο μέγεθος της συνοδείας της, την χρυσή και αργυρή στολισμένη άμαξα και τα ακριβά όργανα θυσίας. [9] Αυτές οι μεγαλοπρεπείς επιδείξεις πλούτου αντανακλούσαν υψηλά επίπεδα ανταγωνισμού θέσης μεταξύ των γυναικών μελών της μεσαίας δημοκρατικής ελίτ, [10] ειδικά σε δημόσιες θρησκευτικές τελετές -ειδικά στην Ήρα (Juno) και την Κυβέλη (Magna Mater) [10]- και στη διαφήμιση πολιτικά για την οικογένειά της, οργανώνοντας υψηλού κύρους γάμους και δημόσιες συγκεντρώσεις. Βοήθησε επίσης στην καταστολή των ειδήσεων για τη σχέση τού Αφρικανού με μία από τις σκλάβες τους, για να προστατεύσει τη φήμη του: μετά το τέλος τού Αφρικανού, το κορίτσι αφέθηκε και παντρεύτηκε έναν από τους απελεύθερούς τους. [11] Της χορηγήθηκαν περίπου 300.000 δηνάρια στη διαθήκη τού Αφρικανού ως προίκα επικαρπίας [12], και κανόνισε επίσης να εγκατασταθεί η νεκρική μάσκα τού Αφρικανού στον ναό τού Διός Αρίστου Μεγίστου (Jupiter Optimus Maximus) στον λόφο τού Καπιτωλίου. [11]
Η Αιμιλία απεβίωσε το 162 ή το 163 π.Χ.. Η κηδεία οργανώθηκε πιθανότατα από τον Σκιπίωνα Αιμιλιανό, τον κύριο κληρονόμο της και θετό γιο τού γιου της Πόπλιου. [13] [14] Πολλά από τα πολύτιμα όργανα που είχε χρησιμοποιήσει για τις δημόσιες θρησκευτικές τελετές, μεταβιβάστηκαν στην οικογένεια των Κορνελίων, «να την μνημονεύουν και να κοσμούν τις γυναίκες συγγενείς της». [15]
Οικογένεια
Η Αιμιλία γέννησε τέσσερα παιδιά με τον Αφρικανό [4]. Υπήρχαν δύο γιοι, ο Πόπλιος και ο Λεύκιος: ο Πόπλιος έγινε οιωνοσκόπος (augur) το 180 π.Χ. και ο Λεύκιος ήταν πραίτωρ το 174 π.Χ.. [16] Είχαν επίσης δύο κόρες με το όνομα Κορνηλία: η μεγαλύτερη Κορνηλία Πρίμα παντρεύτηκε τον Πόπλιο Κορνήλιο Σκιπίωνα Νασίκα Κορκούλο [17] και η νεότερη Κορνηλία Σεκούνδα παντρεύτηκε τον ύπατο τού 177 π.Χ., Tιβέριο Σεμπρόνιο Γράκχο. [18]
Βιβλιογραφικές αναφορές
Αναφορές
Πηγές
- Hillard, T W (2001). «Popilia and laudationes funebres for women». Antichthon 35: 45–63. doi: . ISSN 0066-4774. https://www.cambridge.org/core/journals/antichthon/article/abs/popilia-and-laudationes-funebres-for-women/EEE37C6FBC4E5B75E1031EBF2A346FBD.
- Kajanto, Iiro (1972). «Women's praenomina reconsidered». Arctos: Acta Philologica Fennica 7: 13-30. https://journal.fi/arctos/article/download/88543/47716.
- Klebs, Elimar (1893) (στα Γερμανικά). Aemilius 179. I, 1. Stuttgart: Butcher. Wikisource, col. 592.
- Zmeskal, Klaus (2009). Adfinitas (στα Γερμανικά). 1. Passau: Verlag Karl Stutz. ISBN 978-3-88849-304-1.
- Webb, Lewis (2018). «Mihi es aemula: Elite Female Status Competition in Mid-Republican Rome and the Example of Tertia Aemilia». Στο: Damon, Cynthia. Eris vs Aemulatio : valuing competition in classical antiquity. Leiden: Brill. ISBN 978-90-04-38397-5. OCLC 1056201318.