Αμπρόσιους Μπένσον
Ο Αμπρόσιους Μπένσον (Ambrosius Benson, περ. 1495/1500, Φερράρα ή Μιλάνο[7] - 1550, Φλάνδρα ήταν Ιταλός ζωγράφος που εντάσσεται στο ευρύτερο καλλιτεχνικό ρεύμα της βορειοευρωπαϊκής Αναγέννησης.
| Αμπρόσιους Μπένσον | |
|---|---|
_-_Saint_Luke.jpg) | |
| Γέννηση | 1500 ή 1490[1] Βόρειος Ιταλία |
| Θάνατος | 1550[2][3][4] και Ιανουάριος 1550[5] Μπρυζ |
| Ιδιότητα | ζωγράφος[6] |
| Είδος τέχνης | Αναγέννηση στη Βόρεια Ευρώπη |
| Σημαντικά έργα | The Wedding in Cana και The Magdalen Reading |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Όπως και οι περισσότεροι σύγχρονοί του, σπανίως υπέγραφε τα έργα του, εκ των οποίων τα περισσότερα που τού αποδίδονται είναι θρησκευτικής θεματολογίας. Μεταξύ των έργων του υπάρχουν και κάποιες προσωπογραφίες, πιθανότατα απόρροια ιδιωτικών παραγγελιών. Έγινε γνωστός σε όλη τη Δυτική Ευρώπη και ιδιαιτέρως στην Ισπανία[8], όπου τα έργα του υπήρξαν πολύ δημοφιλή.
Ο Μπένσον έγινε δημοφιλής ως πηγή για τη δημιουργία "παστίς" (pastiche)[9] από ζωγράφους του 19ου αιώνα, που ορισμένες φορές αναφέρονται ως "οπαδοί του Μπένσον". Ειδικότερα, πολλές παραλλαγές του της Μαγδαληνής και της Sibilla Persica έχουν περαιτέρω αντιγραφεί και έγιναν πολύ δημοφιλείς στους αγοραστές της εποχής. Πολλά έχουν διατηρήσει τη σχετική τους αξία και εκτίθενται στην Εθνική Πινακοθήκη στο Λονδίνο και επιτυγχάνουν υψηλές τιμές στις δημοπρασίες του Οίκου Σόθμπυ (Sotheby's).[10][11]
Βίος
Ακολουθώντας τον πλάνητα τρόπο ζωής πολλών ζωγράφων της εποχής, μετακόμισε στη Μπρυζ περίπου το 1515 και μαθήτευσε με τον πρώιμο Ολλανδό ζωγράφο Χέραρντ Ντάβιντ (Gerard David). Αργότερα έγινε πολίτης της Μπρυζ.[12] Ο Μπένσον εργάστηκε ως ειδικευμένος τεχνίτης πριν γίνει δάσκαλος (master) και μέλος της Συντεχνίας των ζωγράφων και των σελοποιών.[13] Συν των χρόνω έγινε πρύτανης και κυβερνήτης της Συντεχνίας. Νυμφεύτηκε την Άννα Χύσελιν (Anna Ghyselin) και απέκτησε μαζί της δυο γιους, τον Γιαν και τον Βίλεμ Μπένσον, που έγιναν και οι δύο ζωγράφοι. Αργότερα νυμφεύτηκε εκ νέου αποκτώντας μια κόρη, την Άννα. Πιστεύεται ότι είχε δύο ακόμη κόρες από εξωσυζυγικές σχέσεις.
Ο Μπένσον ήλθε σε διαμάχη με τον Ντάβιντ γύρω στο 1519 σχετικά με ορισμένους πίνακες και σχέδια που είχε δημιουργήσει ο Μπένσον, συμπεριλαμβανομένου και ενός βιβλίου με κεφαλές και γυμνά καθώς και ποικίλα μοτίβα, που είχαν δημιουργηθεί στο εργαστήριο του πρεσβύτερου δασκάλου χωρίς τη βοήθειά του. Ο Ντάβιντ αρνήθηκε να επιστρέψει το υλικό και, αφού ο Μπένσον τον δίωξε δικαστικά, έκανε μερικούς μήνες στη φυλακή γι' αυτή την οικειοποίηση.[14][15]
Διετέλεσε επικεφαλής της Συντεχνίας του Αγίου Λουκά από το 1537 ως το 1539 και εκ νέου από το 1543 ως το 1544. Πολλά από τα έργα του εκείνης της περιόδου είχαν αποδοθεί σε Ισπανό καλλιτέχνη, γνωστό μόνον ως "ο Δάσκαλος της Σεγκόβια". Σήμερα πιστεύεται ότι ο άγνωστος και ο Μπένσον ήταν το ίδιο πρόσωπο.
Πιθανόν υπό την επίδραση του Ροχίρ φαν ντερ Βέιντεν (Rogier van der Weyden) και το έργο του "Η αναγιγνώσκουσα Μαγδαληνή" ο Μπένσον ήταν από τους πρώτους καλλιτέχνες που κατέστησαν δημοφιλές το θέμα με γυναίκες που διαβάζουν. Γι' αυτόν έγινε "μοτίφ" και ζωγράφισε τη σκηνή πολλές φορές στους πίνακες με τη Μαρία Μαγδαληνή καθώς και με την Sibilla Persica, στις οποίες απέδωσε μορφή σχεδόν ανταλλάξιμη[ασαφές].[16]
Εικονοθήκη
Η Αποκαθήλωση, 1528
Η Μαγδαληνή αναγιγνώσκουσα, 1535
Πορτρέτο της Αν Στάφφορντ, 1535
Η Παρθένος με αχλάδι, άγνωστης χρονολογίας
Η Παρθένος και ο Υιός με Αγίους, άγνωστης χρονολογίας
Η Θεοτόκος Παρθένος, άγνωστης χρονολογίας
.jpg)
Πηγές και παραπομπές
Παραπομπές
Πηγές
- Friedländer, Max J. "Ambrosius Benson as a Portrait Painter". "Yearbook of the Prussian art collections", 1910. 31
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
- Gerard David: purity of vision in an age of transition, κατάλογος εκθεμάτων από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (πλήρως διαθέσιμος σε μορφή PDF), περιέχει υλικό για τον Μπένσον (δείτε το ευρετήριο).