Ανιέλος της Νάπολης
Ο Ανιέλος (ιταλικά : Agnell, λατινικά : Agnello), (απεβίωσε το 693 ή 694 στη Νάπολη), ήταν επίσκοπος της Νεαπόλεως από το 672 ή 673 έως το 693 ή 694[1][2]. Τιμάτε ως άγιος από την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία όπου η μνήμη του εορτάζεται στις 9 Ιανουαρίου.
| Ανιέλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Agnello (Λατινικά) |
| Θάνατος | 694 Νάπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
| Eορτασμός αγίου | 9 Ιανουαρίου |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | ιερέας |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | επίσκοπος |
Βιογραφία
Η κύρια ιστορική πηγή για τον Άγιο Αγνέλ της Νάπολης είναι το πρώτο μέρος των «Πράξεων των Ναπολιτών Επισκόπων» που γράφτηκε στις αρχές του 8ου-9ου αιώνα από έναν ανώνυμο συγγραφέα[3][4].
Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τα πρώτα χρόνια της ζωής του Ανιέλου ή της καταγωγής του. Ανέβηκε στην επισκοπική έδρα της Νεάπολης μετά τον Άγιο Αδεοδάτο, ο οποίος πέθανε το 671 ή το 672. Είναι πιθανό η ενθρόνιση του νέου επισκόπου να έγινε το 672 ή το 673[5]у[1][4].
Τον Μάρτιο του 680, ο Ανιέλος συμμετείχε σε εκκλησιαστικό συμβούλιο που συγκλήθηκε στη Ρώμη από τον Πάπα Αγάθωνα[4][5][6][7].
Τον Μάρτιο του 685 εξερράγη ο Βεζούβιος, από τον οποίο υπέστησαν μεγάλες ζημιές τα περίχωρα της Νάπολης. Ωστόσο, η ίδια η πόλη δεν υπέστη σοβαρές ζημιές. Οι εκκλησιαστικές παραδόσεις απέδιδαν μια τέτοια «θαυματουργή απελευθέρωση» της Νάπολης από την καταστροφή στη μεσολάβηση του Αγίου Ιανουάριου. Από τότε, η λατρεία αυτού του αγίου άρχισε να εξαπλώνεται γρήγορα στην πόλη και σύντομα ο Ιανουάριος άρχισε να γίνεται σεβαστός ως ο κύριος προστάτης της Νάπολης. Πιθανώς με αυτά τα γεγονότα συνδέεται η εμφάνιση των πρώτων εικόνων του Αγίου Ιανουάριου στις σφραγίδες των Ναπολιτάνων επισκόπων και των νομισμάτων που κατασκευάστηκαν εδώ[8][9].
Με εντολή της Ανιέλου στη Νάπολη χτίστηκε η εκκλησία του Αγίου Ιανουάριου. Στην εκκλησία αυτή συγκροτήθηκε μοναστική κοινότητα, την οποία ο επίσκοπος προμήθευσε με όλα τα απαραίτητα, ενώ οργανώθηκε και στέγαστρο για τους φτωχούς. Οι «Πράξεις των Ναπολιτάνων Επισκόπων» αναφέρει ότι ο Ανιέλος διέταξε δύο φορές το χρόνο, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, να δίνουν στα μέλη αυτής της μοναστικής κοινότητας σαπούνι «για κόπους για τη διατήρηση της καθαριότητας»[4][5][8].
Αναφέρεται επίσης ότι ο επίσκοπος Ανιέλος έσωσε τη Νάπολη από την κατάληψη από τους Σαρακηνούς[10].
Οι Πράξεις των Επισκόπων της Νάπολης αναφέρουν ότι ο Ανιέλος κατέλαβε την επισκοπική έδρα για είκοσι ένα χρόνια και δεκαπέντε ημέρες. Πέθανε το 693 ή 694. Διάδοχός του ως επίσκοπος ήταν ο Άγιος Ιουλιανός[4][5][1][8].
Λίγο μετά το θάνατό του, ο Ανιέλος άρχισε να τιμάται από τους Ναπολιτάνους ως άγιος. Αυτό αποδεικνύεται από την αναφορά του ονόματός του στο μαρτυρολόγιο, το ηνωστό ως «Μαρμάρινο Ημερολόγιο», που έγινε τον 9ο αιώνα, ο συγγραφέας του οποίου χρησιμοποίησε προγενέστερες εκκλησιαστικές πηγές για τη σύνταξη του. Η μνήμη του Αγίου Ανιέλου, Επισκόπου Νεάπολης, εορτάζεται στις 9 Ιανουαρίου[4][5].