Αν Λίστερ

Η Αν Λίστερ ήταν το δεύτερο παιδί και η μεγαλύτερη κόρη του Jeremy Lister (1753-1836), ο οποίος στα νιάτα του το 1775 υπηρέτησε με το βρετανικό 10ο σύνταγμα πεζικού στις μάχες του Λέξινγκτον και του Κόνκορντ στον αμερικανικό πόλεμο της ανεξαρτησίας. ^[9] Τον Αύγουστο του 1788 παντρεύτηκε τη Ρεμπέκα Μπατλ (1770-1817), το πρώτο τους παιδί, ο Ιωάννης, γεννήθηκε το 1789, αλλά πέθανε το ίδιο έτος. Η Άννα Λίστερ γεννήθηκε στο Χάλιφαξ στις 3 Απριλίου του 1791. Το 1793, η οικογένεια μετακόμισε σε ένα κτήμα που ονομάζεται Skelfler House, στο Market Weighton, μια μικρή πόλη του ανατολικού Γιόρκσαϊρ. Στο Skelfler ήταν όπου η νεαρή Αν πέρασε τα πρώτα της χρόνια. Ένας δεύτερος γιος, ο Σαμουήλ, ο οποίος ήταν πολύ δεμένος με την Αν, γεννήθηκε το 1793. ^[10] Οι Λίστερ απέκτησαν συνολικά τέσσερις γιους και δύο κόρες, αλλά μόνο η Αν και η μικρότερη αδερφή της, Μάριαν, ξεπέρασαν το 20ό έτος. ^[9]

Μεταξύ του 1801 και του 1805, η Λίστερ διδάχθηκε κατ' οίκον από τον Αιδεσιμότατο Γιώργο Σκελντινγκ, τον εφημέριο της περιοχής, και σε ηλικία επτά ετών, στάλθηκε σε σχολείο που διευθύνει η κα Hagues και η κα Chettle στο Agnesgate, Ripon. Το 1804, η Λίστερ στάλθηκε στο σχολείο Manor House στο Γιορκ, όπου συνάντησε την πρώτη της αγάπη, την Eliza Raine (1791-1869). Η Ελάιζα και η αδελφή της Τζέιν ήταν οι κόρες ενός πολύ πλούσιου χειρούργου της Βρετανικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών της Μαντράς, οι οποίες πήγαν στο Γιόρκσαϊρ μετά από το θάνατό του. Η Αν και η Ελάιζα συναντήθηκαν και μοιράστηκαν το ίδιο υπνοδωμάτιο όταν ήταν 13 ετών στο οικοτροφείο, αλλά η Αν κλήθηκε να φύγει μετά από δύο χρόνια. Επέστρεψε στο σχολείο μετά από την αποχώρηση της Ελάιζα. Η Ελάιζα περίμενε να ζήσει μαζί με την Αν όταν θα ενηλικιώνονταν, αλλά η Αν άρχισε σχέσεις με την Ιζαμπέλα Νορκλίφ και την Μαριάννα Μπελκόμπ, μαθήτριες της σχολής. Σε απόγνωση και απογοήτευση, η Ελάιζα νοσηλεύτηκε στο Clifton Asylum, που διεύθυνε ο πατέρας της Μαριάννας. ^{[11] [12]} Κατά την διάρκεια της επιμόρφωσή της στο σπίτι, η Λίστερ εξέφρασε ενδιαφέρον για την κλασική λογοτεχνία. Σε επιστολή που έμεινε στη θεία της από τις 3 Φεβρουαρίου 1803, η νεαρή Λίστερ εξηγεί: «Η βιβλιοθήκη μου είναι η μεγαλύτερη μου χαρά... Η ιστορία της Ελλάδας μου αρέσει πολύ. " ^[13]

Κληρονόμησε το Shibden Hall μετά από το θάνατο της θείας της το 1836, αλλά το διαχειριζόταν από το 1826 ^[14] και από αυτό έβγαζε ένα λογικό εισόδημα (μέρος του οποίου προερχόταν από εκμίσθωση γαιών). ^[14] Τα πλούτη της τής επέτρεπαν να έχει την ελευθερία να ζήσει όπως ήθελε.

Εκτός από τα έσοδα από την εκμίσθωση γαιών, το χρηματοπιστωτικό χαρτοφυλάκιό της περιελάμβανε ακίνητα στην πόλη, μετοχές στην βιομηχανία καναλιών και σιδηροδρόμων, ορυχεία και λατομεία. Η Λίστερ χρησιμοποίησε τα έσοδα από αυτό το ποικίλο χαρτοφυλάκιο για να χρηματοδοτήσει τα δύο πάθη της, την συντήρηση του Shibden Hall και τα ταξίδια της στην Ευρώπη. ^[15]

Περιγράφεται να έχει "αρρενωπή εμφάνιση", ενώ μια από τις συντρόφους της, η Μάριαν Λότον (πρώην Μπελκόμπ), αρχικά ντρεπόταν να τις δουν μαζί, επειδή η εμφάνισή της σχολιαζόταν. ^[16] Ντυνόταν εξ ολοκλήρου με μαύρο χρώμα ^[8] και συμμετείχε σε πολλές δραστηριότητες που δε θεωρούνταν αρμόζουσες για τις κυρίες της εποχής, όπως το άνοιγμα και η κατοχή ενός λιγνιτωρυχείου. ^[14] Η Λότον και η Λίστερ διατηρούσαν σχέση για πολλά χρόνια, συμπεριλαμβανομένης μιας περιόδου κατά την οποία η Λότον παντρεύτηκε και είχε την άδεια του συζύγου της. ^[16]

Η επόμενη σχέση της Λίστερ με την πλούσια κληρονόμο Αν Γουόλκερ, έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή της. Οι δυο γυναίκες κοινώνησαν μαζί την Κυριακή του Πάσχα το 1834 στον Ναό της Αγίας Τριάδας του Γιορκ, θεωρώντας το ένα είδος άτυπου γάμου και στη συνέχεια έζησαν σαν παντρεμένες. Η εκκλησία ερμηνεύεται ως ο τόπος του πρώτου λεσβιακού γάμου που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στη Βρετανία και σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος υπάρχει μια μπλε αναμνηστική πλακέτα. ^[17] Το ζευγάρι έζησε μαζί στο Shibden Hall μέχρι το θάνατο της Λίστερ το 1840. Η περιουσία της Γουόλκερ χρησιμοποιήθηκε για τη βελτίωση του οικήματος του Shibden Hall, όπως και του καταρράκτη και της λίμνης που υπάρχουν στο κτήμα. ^[18] Η Λίστερ ανακαίνισε το Shibden Hall αρκετά σημαντικά βασιζόμενη σε δικά της σχέδια. ^[14] Το 1838, πρόσθεσε ένα γοτθικό πύργο στο κεντρικό σπίτι, που χρησίμευε ως ιδιωτική βιβλιοθήκη της. Είχε επίσης μια σήραγγα σκαμμένη κάτω από το κτίριο, η οποία επέτρεπε στο προσωπικό να κινείται χωρίς να την ενοχλεί. ^[18]

Το 1830, ενώ ταξίδευε στη Γαλλία, η Λίστερ ήταν η πρώτη γυναίκα που ανέβηκε στο Monte Perdido στα Αραγονικά Πυρηναία . ^[19] Το 1838 επέστρεψε στα Πυρηναία με την Γουόλκερ και ολοκλήρωσε την πρώτη "επίσημη" ανάβαση του Vignemale (3.298 μ.), της πιο ψηλής κορυφής των γαλλικών Πυρηναίων. ^{[20] [21]} Στη Γαλλία ήταν γνωστή ως Ann Lister ή Lady Lister μόνο για αυτό το επίτευγμα της.

Κατά τη διάρκεια της ζωής της, ήταν βαθιά θρησκευόμενη, πιστή στην αγγλικανική εκκλησία και στο πολιτικό δόγμα των Τόρις. ^[22]

Η Αν Λίστερ πέθανε στις 22 Σεπτεμβρίου 1840 σε ηλικία 49 ετών, λόγω πυρετού, στο Κουτάισι, κατά τη διάρκεια ενός μεγάλου ταξιδιού στη Ρωσία με την Αν Γουόλκερ. ^[23] Η Γουόλκερ βαλσάμωσε το σώμα της Λίστερ και το έφερε πίσω στο Ηνωμένο Βασίλειο, όπου θάφτηκε στην ενοριακή εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στο Χάλιφαξ στις 29 Απριλίου 1841. ^[24] Η επιτάφιος πλάκα της ανακαλύφθηκε το 2010, είχε καλυφθεί από ένα δάπεδο το 1879.

Σύμφωνα με τη διαθήκη της, το κτήμα της Λίστερ πέρασε στα ξαδέλφια της και η Αν Γουόλκερ έλαβε ένα εισόδημα εφ' όρου ζωής. ^[24] Αφού κηρύχθηκε παράφρων, η Γουόλκερ πέρασε μερικά χρόνια υπό τη φροντίδα του Δόκτορα Μπέλκομπ και λόγω της πνευματικής της κατάστασης δεν μπόρεσε να κάνει έγκυρη διαθήκη. ^[25] Πέθανε το 1854 στο σπίτι της παιδικής της ηλικίας, στο Cliff Hill.

Κατά τη διάρκεια της ζωής της, η Αν έγραψε ένα ημερολόγιο τεσσάρων εκατομμυρίων λέξεων. Το ημερολόγιο ξεκίνησε το 1806 σε αποκόμματα χαρτιού, καταγράφοντας κρυπτογραφημένα επιστολές από και προς την Eliza Raine και τελικά έφτασαν σε όγκο τους 26 τόμους, που τελείωσαν με το θάνατό της το 1840. Εκτός του ότι ο γραφικός χαρακτήρας της ήταν απίστευτα δύσκολο να αποκρυπτογραφήθει, ^[26] περίπου το ένα έκτο του βιβλίου είναι κρυπτογραφημένο με ένα κώδικα που είχαν επινοήσει μαζί με την Ελάιζα, συνδυάζοντας το ελληνικό αλφάβητο, ζώδια, σημεία στίξης και μαθηματικά σύμβολα, ^[16] και περιγράφει με μεγάλη λεπτομέρεια τη λεσβιακή ταυτότητα της και τις σχέσεις της, καθώς και τις μεθόδους που χρησιμοποίησε για αποπλάνηση. Τα ημερολόγια περιέχουν επίσης τις σκέψεις της για τον καιρό, τα κοινωνικά συμβάντα, τα εθνικά γεγονότα και τα επιχειρηματικά της ενδιαφέροντα. Το ημερολόγιό της ασχολείται με την καθημερινή της ζωή και όχι μόνο με τη σεξουαλικότητά της ^[14] και παρέχει λεπτομερείς πληροφορίες για κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά γεγονότα της εποχής.

Ο κώδικας που χρησιμοποιήθηκε στα ημερολόγιά της αποκρυπτογραφήθηκε από τον τελευταίο κάτοικο του Shibden Hall, τον Τζον Λίστερ (1847-1933) και έναν φίλο του, τον Άρθουρ Μπάρελ. Όταν αποκαλύφθηκε το περιεχόμενο των κρυπτογραφημένων κομματιών, ο Μπάρελ συμβούλευσε τον Λίστερ να κάψει όλα τα ημερολόγια. Ο Λίστερ δεν ακολούθησε αυτή τη συμβουλή, αλλά συνέχισε να κρύβει τα ημερολόγια της Αν Λίστερ πίσω από ένα πάνελ στο Shibden Hall.

Το 2011, τα ημερολόγια της Λίστερ προστέθηκαν στο μητρώο του Προγράμματος Παγκόσμιας Μνήμης της UNESCO . ^{[18] [27]} Η καταγραφή τους στο μητρώο επισημαίνει ότι, ενώ ήταν ένας πολύτιμος απολογισμός της εποχής εκείνης, ήταν επίσης και ένας "πλήρης και οδυνηρά ειλικρινής απολογισμός της λεσβιακής ζωής και προβληματισμοί για τη φύση της, αυτό ήταν που κατέστησαν αυτά τα ημερολόγια μοναδικά. Έχουν διαμορφώσει και συνεχίζουν να διαμορφώνουν την κατεύθυνση των βρετανικών μελετών για το φύλο και την ιστορία των γυναικών». ^[27]

Τα ημερολόγια της Λίστερ έχουν περιγραφεί ως μέρος μιας «τριλογίας ημερολογίων του πρώιμου 19ου αιώνα» από γυναίκες, που καλύπτει την ίδια περίοδο από διαφορετικές οπτικές γωνίες, μαζί με εκείνα της Caroline Walker 1812-1830, και της Elizabeth Wadsworth από το 1817 έως το 1829. ^[28]

Οι εργασίες των Dorothy Thompson και Patricia Hughes στα τέλη της δεκαετίας του 1980 είχαν ως αποτέλεσμα την ανακάλυψη των πρώτων παιδικών ημερολογίων της Λίστερ. Η Hughes δημοσίευσε το Μυστικό ημερολόγιο της Αν Λίστερ για το 1817 (2006) και το Η πρώιμη ζωή της Μις Αν Λίστερ και η περίεργη ιστορία της Μις Eliza Raine (2010), οι οποίες κάνουν εκτεταμένη χρήση άλλων υλικών από τα αρχεία της Λίστερ συμπεριλαμβανομένων επιστολών, ημερολογίων και βοηθητικών εγγράφων. Η Helena Whitbread δημοσίευσε ορισμένα ημερολόγια σε δύο τόμους (1988 και 1992). ^[16] Μια βιογραφία της ακαδημαϊκού Jill Liddington εμφανίστηκε το 1994. Το 2014, ένα συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο Shibden Hall επικεντρώθηκε στη ζωή της Λίστερ όπως και στο φύλο και τη σεξουαλικότητα κατά τον 19ο αιώνα. ^[29] Μια βιογραφία της Angela Steidele στη γερμανική γλώσσα δημοσιεύθηκε το 2017.

Το 1994, το πρώτο επεισόδιο του BBC Two της σειράς Μια φούστα στην ιστορία με τίτλο Ένας Γάμος, με την Τζούλια Φορντ ως Αν Λίστερ, και τη Sophie Thursfield ως Μάριαν Μπέλκομπ. ^{[30] [31]}

Το 2010, το BBC Two μεταδίδει μια παραγωγή βασισμένη στη ζωή της Λίστερ, τα Μυστικά ημερολόγια της κυρίας Αν Λίστερ, με πρωταγωνίστρια την Maxine Peake ως Λίστερ. ^[32] Η αποκάλυψη της Αν Λίστερ, ένα ντοκιμαντέρ της Sue Perkins, μεταδόθηκε στις 31 Μαΐου 2010 στο BBC Two. ^[33]

Το 2012, στο δεύτερο άλμπουμ τους, το The Fragile, το φολκ δίδυμο O'Hooley & Tidow (Belinda O'Hooley and Heidi Tidow) κυκλοφόρησε ένα τραγούδι για την Αν Λίστερ, που ονομάζεται "Gentleman Jack". ^[34]

Το 2019, προβλήθηκε από το BBC ένα ιστορικό δράμα με τίτλο Gentleman Jack, με πρωταγωνίστρια την Suranne Jones ως Αν Λίστερ. Επικεντρώνεται στη ζωή της Αν Λίστερ από το 1832 και μετά. ^{[35] [17]} Οι εκδόσεις Penguin Books δημοσίευσαν έναν συνοδευτικό τόμο από την ιστορικό σύμβουλο της σειράς Anne Choma, Gentleman Jack: The Real Anne Lister, συμπεριλαμβανομένων πρόσφατα μεταγραφόμενων και αποκωδικοποιημένων καταχωρήσεων από τα ημερολόγια της Λίστερ. ^[36]

Το 2018, μια μπλε πλακέτα με ένα ουράνιο τόξο γύρω γύρω και τη φράση "Μη συμμορφούμενη με το φύλο της επιχειρηματίας. Έδωσε όρκο οικογενειακής δέσμευσης, χωρίς νομική αναγνώριση, με την Αν Γουόλκερ σε αυτήν την εκκλησία. Πάσχα του 1834" τοποθετήθηκε στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας στο Γιορκ για να την τιμήσει· ήταν η πρώτη ΛΟΑΤ ιστορική πλακέτα στο Γιορκ. ^[37] Η διατύπωση επικρίθηκε επειδή δεν ανέφερε τη σεξουαλικότητα της Λίστερ^[38] και το 2019 αντικαταστάθηκε με μια παρόμοια πλακέτα με τη διατύπωση "Αν Λίστερ 1791–1840 του Shibden Hall, Halifax / Λεσβία and Χρονικογράφος, έλαβε εδώ τη θεία κοινωνία για να σφραγίσει την ένωσή της με την Αν Γουόλκερ/ Πάσχα 1834 ". ^[39]

• Χόμα, Άννα, Κύριο Jack: Η πραγματική Anne Lister. (Βιβλία Penguin & BBC Books, 2019)
• Πράσινο, Muriel, Δεσποινίς Lister του Shibden Hall: Επιλεγμένες επιστολές (1800-1840) . (Η Βιβλιοθήκη Guild, Ltd., 1992)
• Hughes, Patricia, το μυστικό ημερολόγιο της Anne Lister για το 1817 . (Hues Books Ltd 2006)
• Hughes, Patricia, Η μυστική ζωή της κυρίας Anne Lister και η περίεργη ιστορία της Miss Eliza Raine . (Hues Books Ltd 2010)
• Liddington, Jill, Παρουσιάζοντας το παρελθόν: Anne Lister του Halifax, 1791-1840 . (Pennine Pens, 1994)
• Liddington, Jill, Γυναικεία τύχη: Γη, Φύλο και Αρχή: Τα ημερολόγια της Anne Lister και άλλα γραπτά, 1833-36 . (Rivers Oram Press, 1998)
• Steidele, Άντζελα, Άννα Λίστερ. Eine erotische Biographie . (Matthes & Seitz Berlin, 2017)
• Vicinus, Martha, Συγγενείς φίλοι: Γυναίκες που αγαπούσαν τις γυναίκες, 1778-1928 . (Πανεπιστήμιο του Chicago Press, 2004)
• Whitbread, Helena, ξέρω τη δική μου καρδιά: Τα ημερολόγια της Anne Lister 1791-1840 . ( Virago, 1988)
• Whitbread, Helena, No Priest But Love: Αποσπάσματα από τα ημερολόγια της Anne Lister . (NYU Press, 1993)

• Το κωδικοποιημένο ημερολόγιο της Anne Lister - παρουσιάζει σαρωμένες εικόνες των κωδικοποιημένων ημερολογίων της Anne Lister
• Η σελίδα Anne Lister στο Sappho.com Αρχειοθετήθηκε 2021-01-27 στο Wayback Machine. - παρέχει αποσπάσματα από τα μεταφρασμένα ημερολόγιά της
• Η σελίδα Anne Lister από την ιστορία στην ιστορία της: Yorkshire Ζωές των γυναικών on-line - παρέχει αποσπάσματα από τα μεταφρασμένα ημερολόγια της, καθώς και εικόνες από το πρωτότυπο
• Οικογενειακός τάφος της Αν Λίστερ
• Εκκλησία της Αγίας Άννας
• Η υπηρεσία αρχειοθέτησης West Yorkshire - Κρατά τα ημερολόγια της Anne Lister στο γραφείο Calderdale