Επαρχία Μπεσάρ

Το μεγαλύτερο μέρος της επαρχίας είναι ακατοίκητα πεδία αμμοθινών (εργκ), και ιδίως το Μεγάλο Δυτικό Εργκ και το Εργκ Ερ Ραουί, ή ξηρές πεδιάδες (χαμάντα) κατάλληλες για βοσκή, αλλά με ανεπαρκές επιφανειακό νερό για γεωργική υποστήριξη. Ως εκ τούτου, οι περισσότεροι οικισμοί συγκεντρώνονται σε οάσεις κατά μήκος της κοιλάδας του ποταμού Σαουρά και των παραποτάμων του. Στους φυσικούς πόρους περιλαμβάνονται κοιτάσματα άνθρακα στο βόρειο τμήμα γύρω από το Μπεσάρ και το Κεναντσά και χαλκού στο νότο στο Ντζεμπέλ Μπεν Ταγκίν.^[3]

Η παραδοσιακή οικονομική βάση των οάσεων ήταν η γεωργία, και κυρίως οι χουρμάδες και τα σιτηρά. Οι κάτοικοι πολλών οάσεων μιλούν βερβερικές γλώσσες, ενώ οι υπόλοιποι μιλούν αραβικά. Υπάρχουν αξιοσημείωτες ζαουία, παραδοσιακές θρησκευτικές σχολές, στο Κεναντσά και στο Κερζάζ.

Οι διασαχαριανές εμπορικές διαδρομές της Σαχάρας που διασχίζουν την περιοχή αυτή διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην οικονομία της σε προμοντέρνες εποχές, αλλά έχουν πλέον αντικατασταθεί. Υπάρχει μια μικρή τουριστική βιομηχανία, η οποία επικεντρώνεται κυρίως στο Ταγκίτ. Το Μπεσάρ, του οποίου η ανάπτυξη από μικρό χωριό άρχισε στις αρχές του 20ού αιώνα, έχει γίνει το κύριο αστικό και διοικητικό κέντρο.

Οι διαφωνίες μεταξύ του Μαρόκου και της Αλγερίας σχετικά με τα σύνορά τους σε αυτή την επαρχία και το Τιντούφ οδήγησαν σε σύγκρουση μετά την ανεξαρτησία της Αλγερίας, τον επονομαζόμενο Πόλεμο της Άμμου.^[4]

Η επαρχία αποτελείται από 12 διαμερίσματα και 21 δήμους.^[5]

Διαμερίσματα

Κοινότητες