Ημιχορτοφαγία

Η ημιχορτοφαγία είναι διατροφή που επικεντρώνεται σε φυτικές τροφές με περιστασιακή συμπερίληψη κρέατος.[1][2][3][4]

Η ποσότητα της παγκόσμιας αναγκαίας γεωργικής γης θα μειωνόταν σχεδόν στο μισό εάν δεν καταναλώνονταν βόειο κρέας ή πρόβειο κρέας.

Κίνητρα

Οι συνήθεις λόγοι για την υιοθέτηση μιας ημιχορτοφαγικής διατροφής περιλαμβάνουν θρησκευτικούς περιορισμούς, διαχείριση βάρους,[5] συνείδηση για την υγεία, ζητήματα που σχετίζονται με την καλή διαβίωση των ζώων ή τα δικαιώματα των ζώων (βλ. ηθική παμφαγία), το περιβάλλον (βλ. περιβαλλοντική χορτοφαγία) ή τη μείωση της χρήσης πόρων (βλ. οικονομική χορτοφαγία). Οι ημιχορτοφάγοι μπορεί να έχουν στάσεις και συμπεριφορές επιδοκιμασίας σχετικά με θέματα υγείας,[6] τον ανθρωπισμό και την καλή διαβίωση των ζώων.[7][8]

Ποικιλίες

Η κύρια θεμελιώδης ορισμένη ημιχορτοφαγική διατροφή είναι η άκαμπτη τήρηση μιας διατροφής που παραλείπει εξ ολοκλήρου πολλαπλές κατηγορίες και είδη ζώων από τη διατροφή, αντί να επικεντρώνεται αποκλειστικά στη μείωση της συχνότητας κατανάλωσης. Μερικά παραδείγματα περιλαμβάνουν:

  • Δημηταρισμός: πρακτική της συνειδητής προσπάθειας μείωσης της κατανάλωσης κρέατος σε μεγάλο βαθμό για περιβαλλοντικούς λόγους.[9] Ο όρος επινοήθηκε τον Οκτώβριο του 2009 στο Μπαρσάκ της Γαλλίας στο συνδυασμένο εργαστήριο Nitrogen in Europe (NinE) and Biodiversity in European Grasslands: Impacts of Nitrogen (BEGIN) όπου ανέπτυξαν τη «Διακήρυξη Μπαρσάκ: Environmental Sustainability and the Demitarian Diet».[10]
  • Ιχθυοχορτοφαγία: πρακτική διατροφής με κατανάλωση ψαριών και/ή οστρακοειδών, όπου κάποιος μπορεί να καταναλώνει ή να μην καταναλώνει γαλακτοκομικά και αυγά. Απαγορεύεται η κατανάλωση κρέατος, όπως πουλερικών, κρέατος θηλαστικών και η σάρκα οποιουδήποτε άλλου ζώου.[11] Στο παρελθόν, ορισμένες χορτοφαγικές κοινωνίες συνήθιζαν να θεωρούν ότι είναι απλώς ένας λιγότερο αυστηρός τύπος χορτοφαγίας.[12] Αυτό δεν ισχύει πλέον τώρα που οι σύγχρονες χορτοφαγικές κοινωνίες αντιτίθενται στην κατανάλωση όλων των ψαριών και οστρακοειδών.
  • Πουλοχοτροφαγία: πρακτική διατροφής με κατανάλωση κοτόπουλου ή/και άλλων πουλερικών και συνήθως επίσης αυγά. Ένας πουλοχορτοφάγος δεν θα κατανάλωνε θαλασσινά, το κρέας από θηλαστικά ή άλλα ζώα συχνά για λόγους περιβαλλοντικούς, υγείας ή δικαιοσύνης τροφίμων.[13][14]
  • Μακροβιοτική διατροφή: φυτική διατροφή που μπορεί να περιλαμβάνει περιστασιακά ψάρια ή άλλα θαλασσινά.[15] Τα δημητριακά, ειδικά το καστανό ρύζι, είναι τα βασικά στοιχεία της μακροβιοτικής δίαιτας, συμπληρωμένα με μικρές ποσότητες λαχανικών και περιστασιακά ψαριών. Ορισμένοι υποστηρικτές της μακροβιοτικής διατροφής προωθούν μια χορτοφαγική (ή σχεδόν βίγκαν) προσέγγιση ως ιδανική.[16]
  • Διατροφή για την υγεία του πλανήτη: διατροφικά παραδείγματα που έχουν τους ακόλουθους στόχους: να θρέψουν έναν αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό, να μειώσουν σημαντικά τον παγκόσμιο αριθμό θανάτων που προκαλούνται από κακή διατροφή και να είναι περιβαλλοντικά βιώσιμες για να αποτρέψουν την κατάρρευση του φυσικού κόσμου.[17][18]

Διατροφικό πρότυπο

Όλοι οι ημιχορτοφάγοι θα μπορούσαν επακριβώς να περιγραφούν ως άνθρωποι που ακολουθούν μια φυτική διατροφή, αλλά δεν υπάρχει σταθερή συναίνεση για το πόσο σπάνια θα έπρεπε κάποιος να τρώει κρέας και ψάρι για να θεωρηθεί η διατροφή του ως ημιχορτοφαγική δίαιτα παρά ως τυπική διατροφή βασισμένη στα φυτά.

Οι επαναλαμβανόμενες καταστάσεις ενός ημιχορτοφάγου περιλαμβάνουν την κατανάλωση κόκκινου κρέατος ή πουλερικών μόνο μία φορά την εβδομάδα.[19][20] Μια μελέτη όρισε ότι οι ημιχορτοφάγοι καταναλώνουν κρέας ή ψάρι τρεις ημέρες την εβδομάδα.[21] Περιστασιακά, οι ερευνητές ορίζουν την ημιχορτοφαγία ως την πλήρη αποφυγή του κόκκινου κρέατος ή ως τη διακριτή πρακτική της κατανάλωσης πολύ λίγου κρέατος.[22][23] Η ημιχορτοφαγία μπορεί να είναι η προεπιλεγμένη διατροφή για μεγάλο μέρος του κόσμου, όπου τα γεύματα που βασίζονται σε φυτικά υλικά παρέχουν το μεγαλύτερο μέρος της τακτικής ενεργειακής πρόσληψης των ανθρώπων.[24] Σε πολλές χώρες, αυτό οφείλεται συχνά σε οικονομικούς φραγμούς, καθώς τα υψηλότερα εισοδήματα συνδέονται με διατροφές πλούσιες σε ζωικές και γαλακτοκομικές πρωτεΐνες παρά με βασικούς υδατάνθρακες. Μια εκτίμηση είναι ότι το 14% του παγκόσμιου πληθυσμού είναι ημιχορτοφαγικό.[25]

Κοινωνία και πολιτισμός

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπήρξε αυξημένη ζήτηση για βίγκαν προϊόντα το 2018.[26] Μια μελέτη του 2018 εκτίμησε ότι ο αριθμός των καταναλωτών στο Ηνωμένο Βασίλειο που ακολουθούσαν μια «διατροφή χωρίς κρέας» είχε αυξηθεί στο 12%, συμπεριλαμβανομένων 6% χορτοφάγων, 4% ιχθυοχορτοφάγων και 2% βίγκαν.[27] Μια δημοσκόπηση του 2018 έδειξε ότι το 10% των ενηλίκων Καναδών θεωρούσαν τον εαυτό τους ως χορτοφάγους ή βίγκαν, μεταξύ των οποίων το 42% ήταν νεαροί ενήλικες.[28]

Το 2019, μια διεθνής ομάδα δήλωσε ότι η υιοθέτηση της ημιχορτοφαγίας θα «σώσει ζωές, θα ταΐσει 10 δισεκατομμύρια ανθρώπους και όλα αυτά χωρίς να προκαλέσει καταστροφικές ζημιές στον πλανήτη», σε σύγκριση με την τρέχουσα δυτική διατροφή.[29]

Ο όρος ημιχορτοφάγος έχει επικριθεί από ορισμένους χορτοφάγους και βίγκαν ως οξύμωρο, επειδή οι άνθρωποι που ακολουθούν τη διατροφή δεν είναι χορτοφάγοι αλλά παμφάγοι, καθώς εξακολουθούν να καταναλώνουν τη σάρκα των ζώων.[30]

Δείτε επίσης

  • Εντομοφαγία, κατανάλωση εντόμων, που είναι μια άλλη περιβαλλοντική προσέγγιση για την απόκτηση τροφής
  • Ηθική διατροφή
  • Ηθική παμφαγία
  • Ηθική της κατανάλωσης κρέατος
  • Ημέρες χωρίς κρέας
  • Δευτέρα χωρίς κρέας
  • Βιώσιμη διατροφή

Παραπομπές

Περαιτέρω ανάγνωση