Η ιστορία της ηγουμένης
Η ιστορία της ηγουμένης (αγγλικός τίτλος: The Prioress's Tale είναι μια από τις 24 ιστορίες που διηγούνται οι προσκυνητές στις Ιστορίες του Καντέρμπερυ (1387-1400) του Τζέφρυ Τσώσερ. Πρόκειται για έναν αντισημιτικό λίβελο που δείχνει ότι η Συκοφαντία του αίματος ήταν συνηθισμένο θέμα στον Μεσαιωνικό Χριστιανισμό. Βασίζεται σε δημοφιλείς μεσαιωνικές ιστορίες θαυμάτων της Παναγίας, στις οποίες οι Εβραίοι συχνά παρουσιάζονταν ως δολοφόνοι, εδώ αναφέρεται στην ιστορία ενός παιδιού - μάρτυρα που σκοτώθηκε από Εβραίους. Πολύ αργότερα, η κριτική επικεντρώθηκε στον αντισημιτισμό της ιστορίας.[1]
 Η ιστορία της ηγουμένης, πίνακας του Έντουαρντ Μπερν - Τζόουνς | |
| Συγγραφέας | Τζόφρι Σώσερ |
|---|---|
| Γλώσσα | Μέση αγγλική γλώσσα |
| Μορφή | ποίημα |
| Προηγούμενο | Η ιστορία του πλοιάρχου |
| Επόμενο | Η ιστορία του σερ Τοπάζ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η ηγουμένη
Στον Γενικό Πρόλογο των ιστοριών η ηγουμένη αναφέρεται ως μαντάμ Εγκλαντίν και περιγράφονται οι άψογοι τρόποι της στο τραπέζι και η γλυκιά ομιλία της. Το πορτρέτο της υποδηλώνει ότι είναι πιθανώς ευγενικής καταγωγής, λόγω των αριστοκρατικών της τρόπων και των λανθασμένα προφερόμενων γαλλικών. Διατηρεί έναν κοσμικό τρόπο ζωής, έχει σκυλάκια, που τα ταΐζει ψητό κρέας και άσπρο ψωμί - πολύ καλύτερο φαγητό από ό,τι έτρωγε ο περισσότερος φτωχός κόσμος. Ντύνεται με ωραία, ακριβά ρούχα, έχει ένα φανταχτερό κομπολόι και μια καρφίτσα με την επιγραφή Amor vincit omnia (Η αγάπη κατακτά τα πάντα), δείχνοντας ότι δίνει προτεραιότητα στην εμφάνισή έναντι του ρόλου της.[2]
Υπόθεση
Η ηγουμένη αρχίζει με ύμνους και επικλήσεις στην Παναγία και στη συνέχεια θέτει το σκηνικό της ιστορίας της: διαδραματίζεται στην Ασία, σε μια χριστιανική πόλη όπου ζει μια κοινότητα Εβραίων. Ένα επτάχρονο αγόρι, γιος μιας φτωχής χήρας, ανατρέφεται για να σέβεται τη Μαρία. Μαθαίνει μόνο του να τραγουδά τον πρώτο στίχο του δημοφιλούς μεσαιωνικού ύμνου Alma Redemptoris Mater (Μητέρα του Λυτρωτή). Αν και δεν καταλαβαίνει το νόημα, ένας μεγαλύτερος συμμαθητής του εξηγεί ότι αναφέρεται στη Μαρία, τη μητέρα του Ιησού. Αρχίζει να το τραγουδά κάθε μέρα καθώς περπατά μέσα από το εβραϊκό γκέτο στο δρόμο για το σχολείο του.[3]
Ο Σατανάς, «που έχει στήσει τη φωλιά του στην καρδιά των Εβραίων», υποκινεί μερικούς Εβραίους να μισθώσουν έναν δολοφόνο. Αυτός κόβει τον λαιμό του παιδιού και πετάει το πτώμα σε δημόσιο βόθρο. Όταν ξημέρωσε, η μητέρα ψάχνει το παιδί, ρωτάει τους Εβραίους αλλά όλοι της λένε ψέματα ότι δεν ξέρουν τίποτε για το παιδί. Τότε ο ίδιος ο Ιησούς βάζει στις σκέψεις της την κατεύθυνση όπου πετάχτηκε το πτώμα. Καθώς πλησιάζει, ακούει τη φωνή του παιδιού της να ψέλνει το Alma Redemptoris. Οι Χριστιανοί καλούν τον δικαστή της πόλης, ο οποίος καταδικάζει τους Εβραίους να συρθούν από άγρια άλογα και μετά να απαγχονιστούν. [4]Το αγόρι συνεχίζει να ψέλνει σε τη διάρκεια της νεκρώσιμης ακολουθίας του μέχρι ο ηγούμενος του μοναστηριού της περιοχής το ρωτάει πώς μπορεί να το κάνει. Το παιδί απαντά ότι, αν και ο λαιμός του είναι κομμένος, η Παναγία του εμφανίστηκε και του έβαλε έναν σπόρο στη γλώσσα του, λέγοντας ότι μπορούσε να ψέλνει μέχρι κάποιος να τον αφαιρέσει και τότε θα ερχόταν η ίδια να τον αναλάβει. Ο ηγούμενος αφαιρεί τον σπόρο και το αγόρι τελικά σωπαίνει και πεθαίνει. [5]
Η ιστορία τελειώνει με μια αναφορά στον μικρό άγιο Χιου του Λίνκολν, μια άλλη μεσαιωνική θεωρία συνωμοσίας για ένα 9χρονο παιδί που βρέθηκε νεκρό σε πηγάδι το 1255 και ο θάνατός του αποδόθηκε στους Εβραίους.[6]
Μεταφράσεις στα ελληνικά
- Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ, μτφ: Δημοσθένης Κορδοπάτης, εκδ. Μελάνι, 2014 [7]
- Οι ιστορίες του Καντέρμπερυ, μτφ: Γιώργος Χαλβατζόγλου, εκδ. Νησίδες, 2018 [8]