Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Βαλεαρικός

Ήταν ο μεγαλύτερος γιος τού Κόιντου Καικίλιου Μέτελλου Μακεδονικού υπάτου το 143 π.Χ., και μέλους του πληβείου γένους των Καικιλίων. Πισττεύεται ότι υπηρέτησε υπό τον πατέρα του στην Εντεύθεν Ιβηρία (Hispania Citerior) κατά το 143-142 π.Χ. ^[13] Μέχρι το 126 π.Χ. είχε εκλεγεί στο αξίωμα τού πραίτορα. ^[14] Στη συνέχεια εξελέγη στην υπατεία το 123 π.Χ., υπηρετώντας δίπλα στον Τίτο Κουίνκτιο Φλαμινίνο. Κατά τη διάρκεια της υπατείας του, τού απονεμήθηκε η διοίκηση της εκστρατείας κατά των πειρατών των Βαλεαρίδων Νήσων. ^[15] Η εκστρατεία του συνεχίστηκε το 122 π.Χ. και όταν τελείωσε η υπατεία του, τού ανατέθηκε η υπατική διοίκηση. ^[16]

Μέχρι το 121 π.Χ. είχε νικήσει τους πειρατές, και είχε κατακτήσει τη Μαγιόρκα και τη Μενόρκα, τις Βαλεαρίδες νήσους, ^[17] από τις οποίες κέρδισε το παρωνύμιο τού Βαλεαρικού και τις τιμές ενός θριάμβου . ^[18] Στον απόηχο της νίκης, ίδρυσε στην Πάλμα και την Πολεντία δύο αποικίες από 3.000 Ρωμαίους από την Ιβηρική. Το 120 π.Χ. διορίστηκε τιμητής, κατά τη διάρκεια της οποίας ο ίδιος και ο τιμητής συνάδελφός του πιθανότατα διόρισαν ξανά τον Πόπλιο Κορνήλιο Λέντουλο ως πρώτο της Συγκλήτου (princeps senatus). ^[19]

Ήταν ο πατέρας των:

• Κόιντος Καικίλιος Μέτελλος Νέπως
• Καικιλία Μετέλλα, πιθανή σύζυγος τού Άππιου Κλαύδιου Πούλχερ. ^{[20] [note 1]}

• Γένος τω ν Καικιλίων

• Broughton, T. Robert S., The Magistrates of the Roman Republic, Vol I (1952)
• Broughton, T. Robert S., The Magistrates of the Roman Republic, Vol III (1986)
• Smith, William, Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, Vol II (1867)