Μπάρμπρα Στρέιζαντ

Η Μπάρμπρα Στράισαντ (Barbara Joan "Barbra" Streisand, 24 Απριλίου 1942) είναι Αμερικανίδα τραγουδίστρια, ηθοποιός, συγγραφέας, παραγωγός ταινιών και σκηνοθέτης. Έχει βραβευτεί με δύο βραβεία Όσκαρ (ένα Α' Γυναικείου Ρόλου κι ένα Καλύτερου Τραγουδιού), οχτώ Βραβεία Γκράμι^[1], πέντε Βραβεία Έμμυ^[2], ένα ειδικό Βραβείο Τόνυ, βραβείο του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου^[3] και βραβείο Peabody^[3] και είναι μία από τους λίγους καλλιτέχνες που έχουν κερδίσει Όσκαρ, Έμμυ, Γκράμι και Βραβείο Τόνι.^[4]

Μπάρμπρα Στρέιζαντ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Barbra Streisand (Αγγλικά)
Γέννηση	24 Απριλίου 1942 (1942-04-24) (82 ετών) Μπρούκλιν, ΗΠΑ
Κατοικία	Γούντλαντ Χιλς
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Αγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά
Σπουδές	Γυμνάσιο Έρασμους Χολ Ινστιτούτο Θεάτρου και Κινηματογράφου «Λι Στράσμπεργκ» The Center for Early Education HB Studio
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ηθοποιός ταινιών τραγουδίστρια σκηνοθέτρια ταινιών κινηματογράφου τραγουδίστρια-τραγουδοποιός παραγωγός ταινιών συγγραφέας μουσικός της τζαζ σεναριογράφος ηθοποιός θεάτρου ηθοποιός τηλεόρασης ηθοποιός μουσικός ηχογραφήσεων σκηνοθέτρια
Αξιοσημείωτο έργο	Γεντλ Ένα Αστείο Κορίτσι A Star Is Born Evergreen (Love Theme from A Star Is Born)
Επηρεάστηκε από	Άννα Μανιάνι Μπίλι Χόλιντεϊ Μαριάντζελα Μελάτο Μόνικα Βίτι Ελεονόρα Ντούζε
Καθαρή θέση	390.000.000 δολάριο ΗΠΑ
Περίοδος ακμής	1960
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Δημοκρατικό Κόμμα των ΗΠΑ
Οικογένεια
Σύζυγος	Τζέιμς Μπρόλιν (από 1998) Έλιοτ Γκουλντ (1963–1971)
Σύντροφος	Jon Peters (1973–1982) Richard Baskin (1983–1987) Μπάρι Ντένεν (1960–1961)
Τέκνα	Τζέισον Γκουλντ
Γονείς	Emanuel Streisand
Αδέλφια	Roslyn Kind
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής Εθνικό μετάλλιο των τεχνών Βραβεία Έμμυ Ζώνης Υψηλής Τηλεθέασης Βραβείο Grammy Συνολικής Προσφοράς (1995) Βραβείο Γκράμι Ζωντανού θρύλου (1992) πρόσωπο της χρονιάς MusiCares (2011) Βραβείο Daytime Emmy Όσκαρ Α΄ Γυναικείου Ρόλου (1969) Ζωντανός Θρύλος California Hall of Fame (2010) Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας βραβείο Κένεντι AFI Life Achievement Award (2001) Crystal Award (1984) επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου Μπράνταϊς Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ
Ιστότοπος
barbrastreisand.com
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Είναι μία από τις πιο επιτυχημένες καλλιτέχνες στη μοντέρνα ιστορία της καλλιτεχνικής βιομηχανίας με πωλήσεις πάνω από 71,5 εκατομμύρια δίσκους στις Ηνωμένες Πολιτείες και 140 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως.^[5][6] Είναι η μεγαλύτερη σε πωλήσεις γυναίκα καλλιτέχνης στη λίστα των Μεγαλύτερων σε Πωλήσεις Καλλιτεχνών της RIAA, η μόνη γυναίκα που βρίσκεται μέσα στο top 10 και η μόνη καλλιτέχνης εκτός της σκηνής του ροκ.^[7] Μαζί με τον Φρανκ Σινάτρα, τη Σερ και τη Σίρλεϊ Τζόουνς, μοιράζεται τη διάκριση να έχει βραβευτεί με Όσκαρ υποκριτικής και να έχει φτάσει στην κορυφή του U.S. Billboard Hot 100 chart.

Σύμφωνα με την RIAA, η Στράισαντ κατέχει το ρεκόρ για τους περισσότερους δίσκους στο τοπ 10 από όλες τις γυναίκες καλλιτέχνες - σύνολο 32 από το 1963.^[8] Συνολικά έχει 51 χρυσούς δίσκους, 30 πλατινένιους και 13 πολυπλατινένιους στις Ηνωμένες Πολιτείες.^[1]

Πέρα από την καριέρα της στο χώρο της μουσικής, η Στράιζαντ έχει διαγράψει λαμπρή πορεία στο χώρο του κινηματογράφου. Έκανε την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση το 1968 στο μιούζικαλ Ένα αστείο κορίτσι (Funny Girl) σε σκηνοθεσία Γουίλιαμ Γουάιλερ, ενώ ήταν ήδη καταξιωμένη στο χώρο της μουσικής. Η ταινία της χάρισε Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου το οποίο μοιράστηκε με την Κάθριν Χέπμπορν επίσης νικήτρια εκείνη τη χρονιά για την ταινία Το λιοντάρι του χειμώνα (Lion in the Winter).^[9] Έπειτα ακολούθησε μια σειρά από επιτυχημένες ταινίες όπως: Χελόου Ντόλι (Hello Dolly, 1969), Μια τρελή τρελή καταδίωξη (What's up, Doc?, 1972), Τα καλύτερά μας χρόνια (The Way We Were, 1973) (για το οποίο έλαβε την δεύτερή της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Γυναικείου Ρόλου^[10]) και Ένα αστέρι γεννιέται (A Star Is Born, 1976). Το 1982 σκηνοθέτησε και έκανε την παραγωγή της ταινίας Yentl, ενώ το δεύτερό της σκηνοθετικό εγχείρημα, η ταινία του 1991 Ο πρίγκηπας της παλίρροιας (The Prince of Tides) της χάρισε μια υποψηφιότητα για την παραγωγή της ταινίας.^[11] Το 1996 σκηνοθέτησε τη ρομαντική κωμωδία Ο καθρέφτης έχει δυο πρόσωπα (The Mirror Has Two Faces) στην οποία είχε επίσης τον πρωταγωνιστικό ρόλο που της χάρισε μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα καλύτερης ερμηνείας σε μιούζικαλ ή κωμωδία.^[12] Πιο πρόσφατος αξιοσημείωτος κινηματογραφικός της ρόλος είναι εκείνος της Ροζ Φόκερ στην κωμωδία Πεθερικά της συμφοράς (Meet the Fockers, 2004) (σίκουελ της ταινίας του 2000 Γαμπρός της Συμφοράς (Meet the Parents) και στο σίκουελ Γονείς της Συμφοράς (Little Fockers, 2010).