Μπορέλ Β΄ της Βαρκελώνης
Ο Μπορέλ Β΄ της Βαρκελώνης (καταλανικά : Borell II, 927 - 30 Σεπτεμβρίου 993) μέλος του Οίκου της Βαρκελώνης ήταν Κόμης της Βαρκελώνης, της Ζιρόνα και της Οζόνα (947 - 993) και Κόμης του Ουρζέλ (966 - 993). Ο Μπορέλ Β΄ της Βαρκελώνης ήταν τρίτος γιος και διάδοχος του Σουνυέρ της Βαρκελώνης και της Ριχίλντας του Ρουέργκ. Ο Μπορέλ Β΄΄ εμφανίζεται για πρώτη φορά σε έγγραφα την εποχή που κυβερνούσε ο πατέρας του (945) στην ίδρυση της μονής του Σαντ Πέρε δε λες Πουέλιες στη Βαρκελώνη.
| Μπορέλ Β΄ της Βαρκελώνης | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 927 Βαρκελώνη ή Χιρόνα |
| Θάνατος | 30 Σεπτεμβρίου 993 Castellciutat |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Old Catalan |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Λετγκάρντα του Ρουέργκ (968–978) Aimeruda de Auvernia (από 980) |
| Τέκνα | Ραϋμόνδος Μπορέλ της Βαρκελώνης Ριτσίλδα της Βαρκελώνης Ερμενγκόλ Α΄ του Ουρζέλ Ερμενγάρδα της Βαρκελώνης[1] |
| Γονείς | Σουνυέρ της Βαρκελώνης και Ριχίλντα του Ρουέργκ |
| Αδέλφια | Μιρό της Βαρκελώνης Αδελαΐδα της Βαρκελώνης Ερμενγκόλ της Οσόνας |
| Οικογένεια | Οίκος της Βαρκελώνης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Κόμης της Βαρκελώνης (947–966) Κόμης της Βαρκελώνης (966–992) Κόμης του Ουρζέλ (948–992) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σουνυέρ αποσύρθηκε σε μοναστήρι αφήνοντας την Κομητεία της Βαρκελώνης στους γιους του Μπορέλ και Μιρό της Βαρκελώνης. Ο Μπορέλ Β΄ κληρονόμησε την Κομητεία του Ουρζέλ από τον θείο του Σουνιφρέδο Β΄ του Ουρζέλ.[2] Ο Σουνυέρ πέθανε (950) και ο Μιρό (966) αφήνοντας τον Μπορέλ μοναδικό κυβερνήτη στην παλαιά Καταλονία, οι κάτοικοι τον είχαν ονομάσει "Δούκα των Γότθων" αλλά ο ίδιος στα έγγραφα του ονομαζόταν "Κόμης ή μαρκήσιος".[3]
Διπλωματικές επιτυχίες
Η στρατιωτική του σταδιοδρομία φαίνεται ότι ήταν αποτυχημένη, έδωσε δύο μάχες με τους Μαυριτανούς και τις έχασε όλες, η Βαρκελώνη λεηλατήθηκε από τον Μουσουλμάνο Αλμανζόρ (985).[4][5] Είχε από την άλλη μεγάλες επιτυχίες στη διπλωματία, στο διάστημα που μεσολάβησε από την άνοδο του χαλίφη Άλ - Χακάμ Β΄ (961) μέχρι τις επιθέσεις τη δεκαετία του 980 είχε θερμές σχέσεις με το Χαλιφάτο της Κόρδοβας και έστειλε απεσταλμένους στους Φράγκους.[6]
Ο Μπορέλ Β΄ ταξίδευσε στη Ρώμη (970) για να συναντήσει τον πάπα Ιωάννη ΙΓ΄ και τον Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.[7] Ο Μπορέλ Β΄ ήταν επίσης προστάτης των γραμμάτων και των τεχνών, επισκέφτηκε το μοναστήρι του Οριγιάκ (967) και ο ηγούμενος του ζήτησε να πάρει τον νεαρό Σιλβέστρο τον μελλοντικό πάπα Σιλβέστρο Β΄ να σπουδάσει μαθηματικά στην Ισπανία. Τα επόμενα χρόνια ο Σιλβέστρος σπούδασε υπό την καθοδήγηση του επισκόπου Άττο του Βικ περίπου 60 χιλιόμετρα βόρεια από τη Βαρκελώνη πιθανότατα στο γειτονικό μοναστήρι της Σάντα Μαρία δε Ριπόλ.[8] Στη συνέχεια μεταφέρθηκε σε αποστολή στη Ρώμη (970) στην οποία ο πάπας έπεισε τον αυτοκράτορα Όθων να γίνει ο Σιλβέστρος δάσκαλος του μικρού γιου του, του μελλοντικού Όθων Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Επιδρομές από τους Μαυριτανούς
Η Ισπανική Μαρκιωνία δέχθηκε επίθεση από τον Μουσουλμάνο στρατηγό Αλμανζόρ που κατέστρεψε και λεηλάτησε τη Βαρκελώνη, πολλοί κάτοικοι αιχμαλωτίστηκαν από τους Μουσουλμάνους.[9] Ο Μπορέλ Β΄ ζήτησε βοήθεια από τον Βασιλιά των Δυτικών Φράγκων Λοθάριο αλλά ο ίδιος δεν μπορούσε να προσφέρει τη βοήθεια που ζητούσε.[10][11]
Ο Μπορέλ Β΄ έστειλε στη συνέχεια αίτημα για βοήθεια από τον Ούγο Καπέτο που του απάντησε ότι θα τον βοηθήσει αν "τους υπηρετήσει καλύτερα από τους Ισμαηλίτες", σε κάθε περίπτωση ο Ούγος Καπέτος δεν έπεισε τους ευγενείς του να του στείλουν βοήθεια.[12][13] Οι δεσμοί ανάμεσα στους Φράγκους και τους Καταλανούς έσπασαν, οι Καταλανοί ιστορικοί το θεωρούν σαν κομβικό σημείο για την ανεξαρτησία της πατρίδας τους σε βαθμό που γιορτάστηκε η χιλιετία (1987) με μεγαλοπρεπείς εκδηλώσεις. Οι δεσμοί ωστόσο ανάμεσα στις κομητείες της Καταλονίας και τους Φράγκους διατηρήθηκαν λίγο περισσότερο.[14]
Διανομή στους γιους του
Ο Μπορέλ Β΄ μοίρασε την κομητεία του ανάμεσα στους γιους του (988), από εκείνη τη χρονιά οι δύο γιοι του παρουσιάζονται κυβερνήτες σε διαιρεμένες περιοχές. Ο Ραμόν Μπορέλ της Βαρκελώνης ανέλαβε τη διακυβέρνηση στη Βαρκελώνη, τη Ζιρόνα και την Οζόνα και ο Ερμενγκόλ Α΄ του Ουρζέλ στην Κομητεία του Ουρζέλ.[15] Ο πατέρας τους Μπορέλ Β΄ συνέχισε να έχει την υψηλή διακυβέρνηση και να εκδίδει όλα τα διατάγματα μέχρι την εποχή που αρρώστησε (993) κοντά στο Σέου δ' Ουρζέλ. Συνέταξε τη διαθήκη του με την ελπίδα ότι θα αναρρώσει αλλά πέθανε ωστόσο αμέσως μετά.[16][17]
Οικογένεια
Με τη σύζυγο του Λετγκάρντα τού Ρουέργκ πιθανότατα κόρη του κόμητος της Τουλούζης όπως φαίνεται από τα ονόματα των παιδιών τους απέκτησε :
- Ραμόν Μπορέλ της Βαρκελώνης 972-1017, κόμης της Βαρκελώνης.
- Ερμενγκόλ Α΄ του Ουρζέλ΄ 974-1010, κόμης τού Ουρζέλ.
- Ερμενγάρδη.
- Ριχίλδη.
Μετά τον θάνατο της πρώτης συζύγου του (986) παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο την Εϊμερούντα του Ωβέρν (987)
Παραπομπές
Πηγές
- Jonathan Jarrett, Pathways of Power in late-Carolingian Catalonia. Ph. D. thesis, University of London, 2005
- Mayfield, Betty (August 2010). "Gerbert d'Aurillac and the March of Spain: A Convergence of Cultures"
- Philippe Sénac, "Note sur les relations diplomatiques entre les comtes de Barcelone et le califat de Cordoue au Xe siècle". Histoire et Archéologie des Terres Catalanes au Moyen Âge. Edited by Philippe Sénac. Perpignan 1995
- Richer, Histories, cap. III.43. Edited as Richer von Sankt-Remi: Historiae'[permanent dead link]. Editor Harmut Hoffmann. Monumenta Germaniae Historica: Scriptores 38. Hannover: Hahn 2000.
- The Letters of Gerbert with his Papal Privileges as Sylvester II, translated with an introduction. Translated by H. P. Lattin. Records of Civilisation: sources and studies 60. New York 1961. No. 77
