Νέα Πύλη (Ιερουσαλήμ)

πύλης της παλαιάς πόλεως της Ιερουσαλήμ

35°13′34.6″E / 31.779306°N 35.226278°E / 31.779306; 35.226278

Η Νέα Πύλη (αραβικά: باب الجديد‎‎, Bab ij-Jdid) (εβραϊκά: השער החדש‎‎, HaSha'ar HeChadash) [1] είναι η βορειοδυτική από τις πύλες της Παλαιάς Πόλης της Ιερουσαλήμ, η νεότερη από αυτές. Κτίστηκε το 1889 για να παρέχει άμεση πρόσβαση μεταξύ της Χριστιανικής Συνοικίας και των νέων γειτονιών, που αναπτυσσόταν συνέχεια έξω από τα τείχη. [2] Η τοξωτή πύλη είναι καμωμένη με λιθοδομή. Η Νέα Πύλη κτίστηκε στο ψηλότερο σημείο του σημερινού τείχους, στα 790 metres (2,590 ft) επάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.

Νέα Πύλη
Χάρτης
Είδοςπύλη και πύλη της πόλης
Γεωγραφικές συντεταγμένες31°46′46″N 35°13′35″E
Διοικητική υπαγωγήΙερουσαλήμ
ΤοποθεσίαΠαλαιά Πόλη Ιεροσολύμων
ΧώραΙσραήλ
Έναρξη κατασκευής1889
Commons page Πολυμέσα

Ονομασία

Η Νέα Πύλη ήταν το όνομα που χρησιμοποιούσε η οθωμανική διοίκηση. Ήταν επίσης γνωστή ως Πύλη του σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ (Bab es Sultan Abd ul Hamid) από τους άραβες εργάτες, για τον Οθωμανό σουλτάνο Aμπντούλ Χαμίτ Β΄ που επέτρεψε την κατασκευή της. [3]

Δεν πρέπει να συγχέεται με το συγκρότημα της Νέας Πύλης του Δεύτερου Ναού, που αναφέρεται στο Βιβλίο του Ιερεμία (Jer 26:10; 36:10) [4] , που χρησίμευε ως είσοδος στην Αίθουσα των Λαξευμένων Λίθων του Μεγάλου Σανχεντρίν, [5] και προηγουμένως ονομαζόταν Πύλη του Βενιαμίν. [6]

Ιστορία

Βυζαντινή περίοδος

Κατά τον 3ο και 4ο αι. το βόρειο τείχος ξαναχτίστηκε και βελτιώθηκε από τους Βυζαντινούς, χωρίς να αφήσει κάποια καταγραφή πύλης σε αυτόν τον τομέα των οχυρώσεων. Δεν υπάρχουν πληροφορίες για πύλη που να προϋπήρχε σε αυτό το σημείο του τείχους, πριν από την κατάληψη της πόλης από τους Σταυροφόρους. [7]

Σταυροφορική περίοδος

Υπάρχει μία άποψη ότι οι Σταυροφόροι είχαν μία πυλίδα (μικρή πύλη), που πήρε το όνομά της από το Τάγμα του Αγίου Λαζάρου, ακριβώς ανατολικά της οθωμανικής κατασκευής, για τη χρήση των στρατευμάτων που στάθμευαν στον Πύργο του Tανκρέδου (Πύργο του Γολιάθ). [7] Ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια εργασιών αποχέτευσης ομβρίων υδάτων και υπονόμων στην περιοχή, μπορεί να χρησιμοποιήθηκε και από τους ιππότες του Τάγματος των Λεπρών, που ήταν επίσης εκεί. [8] Τα πρώτα αρχεία των Σταυροφοριών υποδηλώνουν, ότι το τείχος παραβιάστηκε μετά την πολιορκία των Σταυροφόρων με εντολή του Tανκρέδου, με τον πύργο να ονομαστεί στη συνέχεια από αυτόν. Η παραβίαση μπορεί αργότερα να μετατράπηκε σε πύλη. [8]

Η πύλη των Σταυροφόρων μπορεί να σφραγίστηκε μετά την κατάληψη της Ιερουσαλήμ από τον Σαλαντίν το 1187, επειδή δεν ήταν σύμφωνη με την αρχιτεκτονική τεχνοτροπία των οχυρώσεων, που χρησιμοποιούσαν οι μουσουλμανικοί στρατοί. Η προηγούμενη πύλη των Σταυροφόρων είχε «...μία είσοδο κυκλική, επάλξεις, και έναν πύργο που προεξείχε από τη γραμμή των οχυρώσεων».

Οθωμανική περίοδος

Η Νέα Πύλη, δεκαετία του 1890.
Η Νέα Πύλη κατά τη διάρκεια μαχών για την Ιερουσαλήμ, το 1948.
Η Νέα Πύλη, 2009.

Οι παλαιότερες πύλες πιθανότατα σφραγίστηκαν από το εξωτερικό τείχος, που κτίστηκε τη δεκαετία του 1530 από τον Σουλεϊμάν Α΄ τον μεγαλοπρεπή. [9] Ωστόσο μία άλλη πύλη αναφέρθηκε τον 16ο αι., που ονομαζόταν Νέα Πύλη της Σερβικής Μονής, την οποία χρησιμοποιούσαν οι Φραγκισκανοί ενώ έκτιζαν την εκκλησία του Σωτήρος. [8]

Κτίστηκε κατόπιν αιτήματος του Γάλλου προξένου, για να παρέχει πρόσβαση προς την Παλαιά Πόλη από τον Ξενώνα της Κυρίας Ημών, που ολοκληρώθηκε το 1886, [10] και να παρέχει απευθείας στους Ρώσους χριστιανούς προσκυνητές που ζουν στο Ρωσικό συγκρότημα (εκτός των τειχών της Παλαιάς Πόλης). πρόσβαση στην εκκλησία του Παναγίου Τάφου στη Χριστιανική συνοικία. [11] Ο κάιζερ Γουλιέλμος Β' κατά την επίσκεψή του στην Ιερουσαλήμ δεν μπήκε από τη Νέα Πύλη, αλλά (σε αντίθεση με τη δημοφιλή αυτή πεποίθηση) μπήκε από την «Τρύπα στο Τείχος», που έγινε για να μην χρειαστεί να κατεβεί από την άμαξά του, για να μπει στην πόλη. [12]

Από την αρχή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου το αρχηγείο του Ροσέν Μπέη, του ανώτερου Οθωμανού στρατιωτικού αξιωματούχου στην περιοχή της Ιερουσαλήμ, βρισκόταν στον Ξενώνα της Κυρίας Ημών απέναντι από τη Νέα Πύλη. [13]

Βρετανική Εντολή

Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1920 και του 1930 η Νέα Πύλη έγινε η πλησιέστερη πύλη στη σύγχρονη πόλη της Ιερουσαλήμ, με το Κολλέγιο των Χριστιανών Αδελφών να βρίσκεται ακριβώς μέσα στη δομή του στην Παλαιά Πόλη. [14] Εκείνη την εποχή η Νέα Πύλη, όπως όλες οι πύλες προς την Παλαιά Πόλη, περιελάμβανε μία σιδερένια πύλη, που φυλασσόταν από την αστυνομία [15] και έκλεισε όπως απαιτείται από τους διοικητικούς κανονισμούς. [16] Το απόγευμα της Παρασκευής 23 Αυγούστου 1929 μία απρόκλητη επίθεση οργανώθηκε από τους Άραβες από την Παλαιά Πόλη μεταξύ της Νέας Πύλης και της Πύλης Δαμασκού, η οποία είχε ως αποτέλεσμα τη δολοφονία αρκετών Εβραίων, αφού οι Άραβες είχαν παρακινηθεί από τα κηρύγματα κατά τις μεσημεριανές προσευχές στο Χαράμ. ες Σερίφ. [17] Από το 1946 και μέχρι την Ανεξαρτησία, η Βρετανική Διοίκηση δημιούργησε μία ζώνη ασφαλείας μεταξύ της Νέας Πύλης και της οδού Γιάφφα, που ονομάζεται ευφημιστικά Μπέβινγκραντ από τον Έρνεστ Μπέβιν, λόγω της τρομοκρατικής δραστηριότητας και από τις δύο πλευρές. [18] Στις 15 Νοεμβρίου 1945 η Συμμορία Στερν προσπάθησε να κατεδαφίσει μέρος του τείχους δίπλα στη Νέα Πύλη, χρησιμοποιώντας μία τεράστια συσκευή, που απαιτούσε δέκα άνδρες για τη μεταφορά και την τοποθέτηση. ωστόσο απέτυχε να λειτουργήσει. [19]

Πόλεμος του 1948 και περίοδος Ιορδανίας

Κατά τη διάρκεια του αραβο-ισραηλινού πολέμου του 1948, η Ταξιαρχία Etzioni ( Hagana) του David Shaltiel απέτυχε να καταλάβει την Ανατολική Ιερουσαλήμ από τους τοπικούς Άραβες υπερασπιστές, που ενισχύθηκαν από μία ομάδα του 6ου τάγματος της Αραβικής Λεγεώνας [20] κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Kedem. [21] Αυτό δεν συνέβη λόγω της αραβικής επιθετικής ενέργειας, η οποία συγκρατήθηκε με διαταγές του John Bagot Glubb, αλλά επειδή η εβραϊκή κατηγορία κατεδάφισης που προοριζόταν για τη σιδερένια πύλη, πυροδοτήθηκε από μία αδέσποτη οβίδα πυροβολικού, που έβαλε το αραβικό ξύλινο οδόφραγμα μπροστά από τη Νέα Πύλη στο πυρ, αναστέλλοντας την προέλαση των στρατευμάτων Stern Gang, Hagana και Irgun λίγο πριν την ανακοίνωση της κατάπαυσης του πυρός. [22] Στη συνέχεια η ιορδανική κατοχική διοίκηση σφράγισε την πύλη. [11]

Πόλεμος του 1967 και η Ισραηλινή περίοδος

Η πύλη άνοιξε ξανά από τον Ισραηλινό Στρατό το 1967 και η σιδερένια πύλη αφαιρέθηκε μετά την κατάληψη της Ανατολικής Ιερουσαλήμ κατά τη διάρκεια της ιορδανικής εκστρατείας. [11] [16]

Η ίδια η πύλη διατηρείται υπό τις εντολές συντήρησης, υπό την επίβλεψη της Αρχής Αρχαιοτήτων του Ισραήλ. Η γη γύρω από τη Νέα Πύλη ανήκει σε μεγάλο βαθμό στο Λατινικό Πατριαρχείο και τη Φραγκισκανική Επιμέλεια των Αγίων Τόπων, τα οποία αρνήθηκαν να την πουλήσουν στην ισραηλινή κυβέρνηση. [23] Χρειάστηκαν πολλά χρόνια για τη μίσθωση γης από το Πατριαρχείο μεταξύ της Νέας Πύλης και της Πύλης της Δαμασκού, για ένα πάρκο. 

Στην τρέχουσα αστική διάταξη της Ιερουσαλήμ, η Νέα Πύλη παρέχει την ταχύτερη διαδρομή από την Παλαιά Πόλη προς τη Δυτική Ιερουσαλήμ, μεταξύ άλλων μέσω των λεωφορείων Egged No 1 & 2, μέσω του δρόμου HaSha'ar HaKhadash (Νέα Πύλη). 

Ορόσημα

Υπάρχουν πολλά αξιόλογα κτίρια κοντά στη Νέα Πύλη, τόσο μέσα στην Παλαιά Πόλη πίσω από την πύλη, όσο και έξω από το δρόμο. Μέσα στην Παλαιά Πόλη βρίσκονται το Collège de La Salle/Collège des Frères (για αγόρια), [24] [25] το ελληνορθόδοξο μοναστήρι του Αγίου Βασιλείου [26] και το Καθολικό Μοναστήρι του Σωτήρος. 

Η Notre Dame de France είναι ένα καθολικό μοναστήρι και ξενώνας, που βρίσκεται απέναντι από τη Νέα Πύλη στην Οδό Ha-Tsanchanim (Οδό Αλεξιπτωτιστών), [27] όπως και το Νοσοκομείο Άγ. Λυδοβίκος. 

Παραπομπές