Ονοράτιος της Σαβοΐας

Ήταν γιος του Ρενέ της Σαβοΐας και της Άννας Λάσκαρις, κόμισσας του Ταντ και του Βιλάρ, κόρης του Ζαν-Αντουάν Β΄ ντε Λάσκαρις, κόμη του Ταντ και της Βεντιμίλια, κυρίου του Μάρο, Πρέλα και Μαντόν^[1].

Συνόδευσε τον Ερρίκο Β΄ της Γαλλίας το 1552 στο ταξίδι του στη Λωρραίνη. Το επόμενο έτος απάλλαξε την πόλη του Εντέν από την πολιορκία του πρίγκιπα του Πεδεμοντίου. Αν και το 1557 πληγώθηκε στη μάχη του Σαιν-Κεντέν, μπόρεσε να ελευθερώσει την πόλη Κορμπί από την πολιορκία των Ισπανών. Ακολούθησε τον γιο του Ερρίκου Β΄, Κάρολο Θ΄ στη μεγάλη περιοδεία του στη Γαλλία. Συνέβαλε στη Συνέλευση των Μεγάλων της Γαλλίας που έγινε το 1567 στο Μουλέν. Πολέμησε με ζήλο εναντίον των Ουγενότων στις μάχες του Σαιν-Ντενί και του Μονκοντούρ.

Το 1565 η κομητεία του Βιλλάρ αναβαθμίστηκε σε μαρκιωνία, υποτελή στο δουκάτο της Σαβοΐας^[2]. Το 1570 ορίστηκε υποδιοικητής της Γκυγιέν, όπου αντιπροσώπευσε τους Ουγενότους το 1573^[1]. Ο βασιλιάς του απένειμε τον τίτλο του αρχιστράτηγου της Γαλλίας το 1571 και του ναυάρχου της Γαλλίας και της Ανατολικής Μεσογείου το 1572^[1]. Απολύθηκε από ναύαρχος το 1578 επειδή ο γαμπρός του Κάρολος Α΄, δούκας του Μαγιέν έπεσε σε δυσμένεια^[1]. Το 1579 τιμήθηκε ως ιππότης του Τάγματος του Αγ. Πνεύματος.

Απεβίωσε το 1580 στο Λε Γκραν-Πρεσινύ.

Το 1540 νυμφεύτηκε την Ιωάννα Φραγκίσκη των Φουά, υποκόμισσα του Καστιγιόν και είχε ένα τέκνο:

• Ερριέττα, απεβ. 1611, παντρεύτηκε τον Κάρολο Α΄ από τον Οίκο της Λωρραίνης, δούκα του Μαγιέν.

• saint-esprit Αρχειοθετήθηκε 2012-03-24 στο Wayback Machine.
• (Γαλλικά) TO&C

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Honorat II of Savoy της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).