Προπενυλοβενζόλιο

Το προπενυλοβενζόλιο ή 1-φαινυλοπροπένιο ή β-μεθυλοστυρένιο (BMS: B-MethylStyrene, σε δύο γεωμετρικά ισομερή) ανήκει στην οικογένεια των αρωματικών υδρογονανθράκων. Είναι ένα άχρωμο ελαιώδες υγρό.

Προπενυλοβενζόλιο
Γενικά
Όνομα IUPACπροπενυλοβενζένιο
Άλλες ονομασίεςΠροπενυλοβενζόλιο
1-φαινυλυλοπροπένιο
β-μεθυλοστυρένιο
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύποςC9H10
Μοριακή μάζα118,176 amu[1]
Σύντομος
συντακτικός τύπος
C6H5CH=CHCH3
ΣυντομογραφίεςBMS
Αριθμός CAS637-50-3 (trans-)
SMILESCC=Cc1ccccc1
PubChem CID252325 (trans-)
ChemSpider ID221081 (cis-)[2]
Δομή
Ισομέρεια
Ισομερή θέσης>6
Γεωμετρικά ισομερή2
Φυσικές ιδιότητες
Σημείο τήξης−60 °C (cis-)
-61 °C (trans-)
Σημείο βρασμού175 °C (cis-)
172 °C (trans-)
Κρίσιμη θερμοκρασία674 K (cis-)
Κρίσιμη πίεση3,47 mPa (cis-)
Πυκνότητα914 kg/m3 (-cis)
901,9 kg/m3 (-trans)
Δείκτης διάθλασης ,
nD
1,5508 (-cis)
Τάση ατμών2,2 mm Hg (-cis, 25 °C)
ΕμφάνισηΆχρωμο ελαιώδες υγρό
Χημικές ιδιότητες
Ελάχιστη θερμοκρασία
ανάφλεξης
60 °C (-trans)
Επικινδυνότητα
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Δομή

Δεσμοί[3]
Δεσμόςτύπος δεσμούηλεκτρονική δομήΜήκος δεσμούΙονισμός
C#3-Hσ2sp3-1s109 pm3% C- H+
C#2-#6,#1΄-#2΄-Hσ2sp2-1s106 pm3% C- H+
C#1-#6-C#2-#6,#1σ2sp2-2sp2147 pm
C#1...C#6π[4]2p-2p147 pm
C#1΄-C#1σ2sp2-2sp2147 pm
C#1΄-C#2΄σ2sp2-2sp2134 pm
C#2΄-C#3΄σ2sp2-2sp3151 pm
Κατανομή φορτίων
σε ουδέτερο μόριο
C#3΄-0,09
C#2-#6,#1΄,#2΄-0,03
C#10,00
H+0,03

Παραγωγή

Καταλυτική αφυδρογόνωση προπυλοβενζολίου

Αυτή είναι η κύρια βιομηχανική εφαρμογή του προπυλοβενζολίου, από την οποία παράγεται κυρίως προπενυλοβενζόλιο:

Μεθοδος Fittιng

Από φαινυλαλογονίδιο και 1-αλοπροπένιο - Μεθοδος Fittιng[5]:

Μέθοδος Grignard

Από φαινυλαλογονίδιο και 1-αλοπροπένιο – Μέθοδος Grignard[6]:

Μέθοδος Friedel-Crafts

Με προπενυλίωση κατά Friedel-Crafts[7]::

Με αφυδάτωση αλκοόλης

Με ενδομοριακή αφυδάτωση 1-φαινυλο-1-προπανόλης παράγεται προπενυλοβενζόλιο. Η αντίδραση ευνοείται σε σχετικά υψηλές θερμοκρασίες, >150 °C. Σε χαμηλότερες ευνοείται η διαμοριακή αφυδάτωση που δίνει 1-φαινυλο-1-(1'-φαινυλοπροποξυ)προπάνιο, ενώ χωρίς καθόλου θέρμανση παράγεται o όξινος θειικός (1-φαινυλοπροπυλ)εστέρας (CH3CH2CH(Ph)OSO3H), που αποτελεί την ενδιάμεση ένωση για τις αφυδατώσεις.[8]:

Παραπομπές και σημειώσεις

Πηγές

  • Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
  • Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
  • SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
  • Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982