Σέλεμνος

Ο Σέλεμνος ήταν πρόσωπο της ελληνικής μυθολογίας επώνυμος του ποταμού της Αχαΐας.

Μυθολογία

Κατά τη μυθολογία, ο Σέλεμνος ήταν βοσκός που αγάπησε κάποια κοπέλα, την Νύμφη Αργυρά. Κάποια στιγμή όταν αυτός γέρασε αυτή τον εγκατέλειψε και ο Σέλεμνος από τη στενοχώρια του πέθανε. Τότε η θεά Αφροδίτη τον έκανε ποταμό. Σύμφωνα με τον Παυσανία οι αρχαίοι Πατρείς τον είχαν θεοποιήσει και πίστευαν ότι όποιος νέος τον είχε εγκαταλείψει η κοπέλα του και λουζόταν στα νερά του ποταμού ξεχνούσε τον πόνο του[1][2].

Ποταμός Σέλεμνος

21°47′32″E / 38.31194°N 21.79222°E / 38.31194; 21.79222

Σέλεμνος
ΕκβολέςΚορινθιακός κόλπος
ΧώραΕλλάδα[3]

Μικρό ποτάμι της Αχαΐας, που πηγάζει στο Παναχαϊκό και στην πορεία του περνά από το Καστρίτσι στα προάστια της Πάτρας, όπου ονομάζεται και Καστριτσιάνικο. Τέλος χύνεται στον Κορινθιακό κόλπο. Στις όχθες του Σέλεμνου βρισκόταν η αρχαία πόλη Αργυρά, η θέση της δεν έχει βρεθεί ακόμα. Για τον Σέλεμνο έχει γραφτεί ένα διήγημα από τη Ρέα Γαλανάκη, το «Μνήμη του έρωτα, λήθη του έρωτα» στο βιβλίο της «Ένα σχεδόν γαλάζιο χέρι» (Καστανιώτης, 2004).

Αναφορές

Πηγές