Τευμησσία αλώπηξ

Στην ελληνική μυθολογία, η Τευμησσία αλώπηξ,^[1] ή Καδμεία αλώπηξ, ήταν γιγαντιαία αλεπού που δεν προοριζόταν ποτέ να πιαστεί. Λέγεται ότι είχε σταλεί από τους θεούς (ίσως από τον Διόνυσο) για να καταδιώξει τα παιδιά της Θήβας ως τιμωρία για ένα εθνικό έγκλημα. Ο Κρέων, ο τότε Αντιβασιλέας της Θήβας, ανέθεσε στον Αμφιτρίωνα την αδύνατη αγγαρεία της καταστροφής αυτού του θηρίου. Ανακάλυψε μια φαινομενικά τέλεια λύση στο πρόβλημα, φέρνοντας το μαγικό σκυλί την Λαίλαπα, που προοριζόταν να πιάσει όλα όσα κυνηγούσε, για να πιάσει την Τευμησσία αλεπού. Ο Δίας, που αντιμετώπιζε μια αναπόφευκτη αντίφαση εξαιτίας της παράδοξης φύσης των αμοιβαία εξαιρουμένων ικανοτήτων τους, μετέτρεψε τα δύο θηρία σε πέτρα. Αυτά τα δύο εκδιώχθηκαν στα αστέρια και παρέμειναν ως ο Μέγας Κύων (η Λαίλαπα) και ο Μικρός Κύων (η Τευμησσία αλεπού).