Φαινυλοπροπανόνη

χημική ένωση

Η φαινυλοπροπανόνη[1] (αγγλικά phenylpropanone) είναι αρωματική οργανική χημική ένωση, που περιέχει άνθρακα, υδρογόνο και οξυγόνο, με μοριακό τύπο C9H10O, αλλά παριστάνεται επίσης με τους τύπους C6H5CH2COCH3, PhCH2COCH3 και BnAc. Είναι μια αρωματική κετόνη. Η χημικά καθαρή φαινυλοπροπανόνη, στις «κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος», δηλαδή σε θερμοκρασία 25°C και υπό πίεση 1 atm, είναι άχρωμο ελαιώδες υγρό με ευχάριστη οσμή, διαλυτό σε οργανικούς διαλύτες. Χρησμοποιείται για την παραγωγή της μεθαμφεταμίνης και της αμφεταμίνης, που είναι κοινώς γνωστή ως P2P. Λόγω των παράνομων χρήσεων της φαινυλοπροπανόνης από τη λαθροχημεία, εντάχθηκε στο πρόγραμμα II, ως ελεγχόμενη ουσία από τις ΗΠΑ το 1980.[2] Στον άνθρωπο, η φαινυλοπροπανόνη παρουσιάζεται ως ένας μεταβολίτης της αμφεταμίνης και της μεθαμφεταμίνης, μέσω καταλυόμενης από φλαβινομονοξυγονογεννάση-3 οξειδωτικής απαμίνωσης. Ο όρος φαινυλακετόνη επεκτείνεται και πέρα από τη «μητρική» ένωση, σε μια σειρά «θυγατρικών» παραγώγων αυτής, που ενίοτε ονομάζονται συλλύβδην ως «φαινυλακετόνες».

Φαινυλοπροπανόνη
Γενικά
Όνομα IUPAC(1-)φαινυλο-2-προπανόνη
Άλλες ονομασίεςΦαινυλοπροπανόνη
Φαινυλακετόνη
Βενζυλομεθυλοκετόνη
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύποςC9H10O
Μοριακή μάζα134,18 amu
Σύντομος
συντακτικός τύπος
PhCH2COCH3
ΣυντομογραφίεςBnAc
Αριθμός CAS103-79-7
SMILESO=C(C)Cc1ccccc1
InChI1S/C9H10O/c1-8(10)7-9-5-3-2-4-6-9/h2-6H,7H2,1H3
PubChem CID7678
ChemSpider ID21106366
Δομή
Ισομέρεια
Φυσικές ιδιότητες
Σημείο τήξης-15°C
Σημείο βρασμού214-216°C
Πυκνότητα1.006 kg/m³
Χημικές ιδιότητες
Επικινδυνότητα
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Μεταβολισμός αμφεταμίνης

Δείτε επίσης

  • Αμφεταμίνη
  • Κυτόχρωμα 2D6
  • 4-υδροξυαμφεταμίνη
  • 4-υδροξυνορεφεδρίνη
  • β-υδροξυλάση της ντοπαμίνης
  • Νορεφεδρίνη
  • Φλαβινομονοξυγονογεννάση-3
  • 4-υδροξυφαινυλακετόνη
  • Βενζοϊκό οξύ
  • ΒουτυροσυνενζυμοΑ-λυγάση
  • Ιππουρικό οξύ
  • 3,4-μεθυλενοδιοξυφαινυλοπροπανόνη
  • Κυκλοεξυλοπροπανόνη
  • Μεθαμφεταμίνη

Πηγές

  • Γ. Βάρβογλη, Ν. Αλεξάνδρου, Οργανική Χημεία, Αθήνα 1972
  • Α. Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
  • SCHAUM'S OUTLINE SERIES, ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ, Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
  • Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας Ν. Α. Πετάση 1982
  • Δημήτριου Ν. Νικολαΐδη: Ειδικά μαθήματα Οργανικής Χημείας, Θεσσαλονίκη 1983.

Αναφορές και σημειώσεις