2,3-διυδροπυρρόλιο
Το 2,3-διυδρο-1H-πυρρόλιο ή 2,3-διυδρο-1Η-αζολίνη[2] (αγγλικά 2,3-dihydro-1H-pyrrole ή 2,3-dihydro-1Η-azoline) είναι οργανική, ετεροκυκλική ένωση, που αποτελείται από άνθρακα, υδρογόνο και άζωτο, με μοριακό τύπο C4H7N, αν και παριστάνεται επίσης με τον κάπως πιο αναλυτικό ημισυντακτικό τύπο C4H6NH. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μια ακόρεστη ετεροκυκλική αμίνη, με πενταμελή δακτύλιο, αποτελούμενο από τέσσερα (4) άτομα άνθρακα, ένα (1) άτομο αζώτου και ένα διπλό δεσμό. Υπάρχουν, επίσης τα ισομερή 3,4-διυδρο-2H-πυρρόλιο (Δ1-αζολίνη) και 2,5-διυδρο-1H-πυρρόλιο (Δ3-αζολίνη). Εκτός από τις «μητρικές» ενώσεις, οι όροι διυδροπυρρόλιο και διυδροαζολίνη επεκτείνονται, επίσης, και σε μια σειρά «θυγατρικές» ενώσεις ή «υποκατεστημένα» παράγωγα, που περιέχουν (τουλάχιστον) ένα διυδροπυρρολικό ή διυδροαζολινικό δακτύλιο.
| 2,3-διυδροπυρρόλιο | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Γενικά | |||
| Όνομα IUPAC | 2,3-Διυδρο-1H-αζολίνη | ||
| Άλλες ονομασίες | 2,3-διυδροπυρρόλιο Δ2-πυρρολίνη 2-αζολίνη 1-αζα-2-κυκλοπεντένιο 1,4-επαζω-2-βουτένιο | ||
| Χημικά αναγνωριστικά | |||
| Χημικός τύπος | C4H7N | ||
| Μοριακή μάζα | 69,10508 amu[1] | ||
| PubChem CID | 94395 | ||
| Δομή | |||
| Ισομέρεια | |||
| Φυσικές ιδιότητες | |||
| Χημικές ιδιότητες | |||
| Επικινδυνότητα | |||
| Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). | |||
Πηγές πληροφόρησης
- SCHAUM'S OUTLINE SERIES, «ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ», Μτφ. Α. Βάρβογλη, 1999
- «Ασκήσεις και προβλήματα Οργανικής Χημείας» Ν. Α. Πετάση 1982
- Αναστάσιου Βάρβογλη, «Χημεία Οργανικών Ενώσεων», Παρατηρητής, Θεσσαλονίκη 1991
- Καραγκιοζίδη Σ. Πολυχρόνη, «Ονοματολογία Οργανικών Ενώσεων στα Ελληνικά & Αγγλικά» Β΄ ΈκδοσηΘεσσαλονίκη 1991
- Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, «Γενική Οργανική Χημεία», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985
- Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη, «Ειδικά Μαθήματα Οργανικής Χημείας», ΑΠΘ, θεσσαλονίκη 1983
- Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Φαίδωνα Χατζημηχαλάκη, «Εργαστηριακός Οδηγός», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1986
- Νικολάου Ε. Αλεξάνδρου, Αναστάσιου Βάρβογλη, Δημητρίου Ν. Νικολαΐδη: «Χημεία Ετεροκυκλικών Ενώσεων», Εκδόσεις Ζήτη, Θεσσαλονίκη 1985
- Διαδικτυακοί τόποι που αναφέρονται στις «Αναφορές και παρατηρήσεις».