Εμπεδοκλής (ηφαίστειο)

Ο Εμπεδοκλής (Empedocles) είναι μεγάλο υποθαλάσσιο ηφαίστειο στη Μεσόγειο Θάλασσα, που απέχει περί τα 40 χιλιόμετρα από τη νότια ακτή της Σικελίας. Πήρε το όνομά του από τον αρχαίο Έλληνα προσωκρατικό φιλόσοφο Εμπεδοκλή, πολίτη της κοντινής (περ. 78 χιλιόμετρα) πόλεως του Ακράγαντα (σημερινό Αγκριτζέντο), ο οποίος σύμφωνα με μια παράδοση αυτοκτόνησε πέφτοντας μέσα στον κρατήρα ηφαιστείου (της Αίτνας).

Κατά το Εθνικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας της Ιταλίας, η όλη ηφαιστειακή δομή έχει ύψος 400 μέτρα πάνω από τον πυθμένα της Μεσογείου και βάση με μήκος 30 χιλιόμετρα και πλάτος 25 χιλιόμετρα. Εντάσσεται σε ένα ευρύτερο ηφαιστειακό πεδίο, τα λεγόμενα «Φλεγραία Πεδία της Θάλασσας της Σικελίας» (Campi Flegrei del Mar di Sicilia), στον Πορθμό της Σικελίας.^[1]

Το ηφαίστειο δεν δείχνει σημάδια για έκρηξη στο κοντινό μέλλον. Σήμερα η κορυφή του βρίσκεται 7 ως 8 μέτρα κάτω από τη στάθμη της θάλασσας. Ωστόσο, το έτος 1831 υψώθηκε πάνω από αυτή, δημιουργώντας μία νέα νησίδα, που έγινε γνωστή ως Φερδινάνδεα ή Νήσος Γκράχαμ. Προκλήθηκε τότε διαμάχη για την κυριότητα του νέου νησιού ανάμεσα σε 4 κράτη. Το νησί όμως ξαναβυθίστηκε στα νερά της Μεσογείου 5 μήνες αργότερα.^[2]