 | Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί. Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 01/08/2016. |
16°21′41.76″E / 48.2038806°N 16.3616000°E / 48.2038806; 16.3616000
| Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης | |
|---|---|
 | |
 | |
 | |
 | |
| Είδος | μουσείο τέχνης[1][2] |
| Διεύθυνση | Museumsplatz 2[3] |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 48°12′14″N 16°21′42″E |
| Διοικητική υπαγωγή | Ίννερε Στατ[3][1] και Βιέννη[4] |
| Τοποθεσία | Βιέννη και Πλατεία Μαρίας Θηρεσίας[4] |
| Χώρα | Αυστρία[3][1] |
| Έναρξη κατασκευής | 1921[2] |
| Ολοκλήρωση | 17 Οκτωβρίου 1891[5] |
| Χρηματοδότης | Φραγκίσκος Ιωσήφ Α΄ της Αυστρίας[6] |
| Βραβεία | Österreichisches Museumsgütesiegel[7] |
| Προστασία | προστατευόμενο μνημείο[3] |
| Ιστότοπος | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα | |
| δεδομένα (π) | |
Το Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης (Kunsthistorisches Museum) της Βιέννης είναι το μεγαλύτερο μουσείο της Αυστρίας και περιέχει ανεκτίμητους καλλιτεχνικούς θησαυρούς.
Βρίσκεται επί της Ringstrasse και άνοιξε τις πύλες του για το κοινό το 1891, επί Φραγκίσκου Ιωσήφ, ο οποίος θέλησε να στεγάσει εκεί τις συλλογές των Αψβούργων. Αρχιτέκτονες ήταν ο Γκότφρηντ Ζέμπερ και ο Καρλ φον Χασενάουερ.
Τα τμήματα που απαρτίζουν το μουσείο είναι η Πινακοθήκη, οι συλλογές της Αιγύπτου και της Εγγύς Ανατολής, η συλλογή ελληνικών και ρωμαϊκών αρχαιοτήτων, η συλλογή γλυπτικής και διακοσμητικών τεχνών, η νομισματική συλλογή και η βιβλιοθήκη. Άλλες συλλογές που υπάγονται στον οργανισμό του μουσείου, στεγάζονται στο ανάκτορο του Χόφμπουργκ και σε άλλα σημεία της Βιέννης και της Αυστρίας.
Η πινακοθήκη συγκροτήθηκε με βάση τα έργα που είχε συλλέξει ο αρχιδούκας Λεοπόλδος Γουλιέλμος (1614-62). Ως κυβερνήτης των Κάτω Χωρών (1647-56) απέκτησε περίπου 1.400 έργα, εστιάζοντας κυρίως σε πίνακες σπουδαίων Ιταλών δασκάλων του 15ου και 16ου αιώνα και έργα φλαμανδικής ζωγραφικής του 15ου-17ου αιώνα. Τα έργα των Μπρίγκελ και Ντύρερ, οι ινφάντες του Ντιέγο Βελάθκεθ, οι 36 πίνακες του Ρούμπενς και οι 27 του Άντονι βαν Ντάικ, καθώς και η αξιόλογη συλλογή έργων της βενετικής σχολής του 16ου αιώνα, αποτελούν τα σημαντικότερα εκθέματα της πινακοθήκης.[8]
|