Amets

Amets bat irudi-, ideia-, emozio- eta sentipen-segida bat da, loaren zenbait etapatan gogamenean nahi gabe gertatzen direnak. Gizakiek bi ordu inguru ematen dituzte gauez ametsetan, eta amets bakoitzak 5 eta 20 minutu artean irauten du^[1], nahiz eta ameslariak loa askoz luzeagoa dela hauteman dezakeen^[2].

Ametsen edukia eta funtzioa interes zientifiko, filosofiko eta erlijiosoko gaiak izan dira historian zehar. Ametsen interpretazioa, babiloniarrek K. a. 3. milurtekoan^[2], eta baita lehenago ere antzinako sumertarren artean^[3], leku nabarmena du hainbat tradiziotako testu erlijiosoetan, eta zeregin nagusia bete du psikoterapian^[4][5]. Ametsen azterketa zientifikoari onirologia esaten zaio^[6], eta ametsei lotutakoari oniriko. Ametsei buruzko ikerketa moderno gehienak haien neurofisiologian eta haien funtzionamenduari buruzko hipotesiak proposatu eta frogatzean oinarritzen dira. Ez dago jakiterik garunaren zein aldetan sortzen diren ametsak, ametsetarako jatorri bakarra dagoen edo garunaren hainbat eskualde inplikatuta dauden, edo ametsen helburua zein den gorputzarentzat edo adimenarentzat.

Gizakiaren esperientzia onirikoak eta haren interpretazioak aldaketa handiak izan dituzte historian zehar^[7][8]. Aspaldidanik, Mesopotamia eta Antzinako Egiptoren idazkien arabera, ametsek ondorengo portaerak adierazten zituzten, baina pentsamendu hau murrizten joan zen ondorengo milurtekoetan. Ametsei buruzko antzinako idazki hauek ikustaldi-ametsak nabarmentzen dituzte, zeinetan irudi oniriko batek, normalean jainko edo arbaso nabarmen batek, ameslariari ekintza espezifikoak egiteko agintzen dion eta etorkizuneko gertaerak aurreikus ditzakeen^[9][10]. Horrelako ametsak egiteko gai den garun-jarduera, ondorengo garaietako alfabetatutako pertsonen artean oso ohikoa ez dena, bat dator Julian Jaynesen hipotesiaren arabera Kristoren aurreko bigarren edo lehen milurtekoan nagusi zen bi ganberako pentsaerarekin. Esperientzia onirikoaren kokapena aldatu egiten da kulturen eta denboraren arabera.

Amets egitea eta lo egitea elkarri lotuta daude. Ametsak, batez ere, loaren begietako mugimendu azkarren fasean (REM) gertatzen dira, garuneko jarduera altua denean eta esna egotearen antzekoa denean. REM loa espezie askotan detekta daitekeenez eta ikerketek iradokitzen dutenez ugaztun guztiek REM esperimentatzen dutela^[11], ametsak REM loarekin lotzeak animaliek amets egiten dutela suposatzera eraman du. Hala ere, gizakiek ere amets egiten dute lo ez REMetan, eta REM fasean iratzarritako guztiek ez dituzte ametsak deskribatzen^[12]. Ikertua izateko, amets bat lehenik hitzezko laburpen batera mugatu behar da, zeina subjektuak ametsari buruz duen oroitzapenaren kontakizun bat baita, ez subjektuaren esperientzia onirikoa bere baitan. Beraz, gizaki ez direnen ametsa gaur egun frogaezina da, giza fetuen eta hitzaurreko haurtxoen ametsa bezala^[13].