Onomastika

Onomastika izen bereziak edo propioak aztertzen dituen hiztegigintza edo lexikografiaren atala da. Honako hiru atal hauetan banatzen da:

Toponimia, gainera, beste zientzia batzuetan ere aztertzen da batzuetan; hala nola historia, geografia, mitologia, literatura, eta abar.

2016an Onomastika Elkartea eratu zen Euskal Herrian, Ricardo Zierbide, Ander Ros, Josemari Sestorain eta besteren ekimenaz.

Onomastika-glosategia

Antroponimia pertsona-izenak aztertzen dituen zientzia-alorra da.

koronimo : eskualde-izena,
hagiotoponimo : leku-izena, santu-izen batetik jasoa,
hidronimo : ur-masa baten izena (ibaiak, aintzirak, itsasoak...),
mikrotoponimo : leku-izena, maila lokalean,
oronimo : mendi-izena,
odonimo : kale-izena,
patronimiko: pertsona izen batetik eratorria, —ia beti aitaren izanetik eratorria―, jatorria adierazten duen deitura edo izena,
toponimo: leku-izena, oro har.

Termino hauek izen arruntei edota izen bereziei dagozkie.

akronimo: hitz-multzo baten laburpena, ahoskatzeko modukoa,
alonimo: beste izen bat (batez ere egile batena edo lan batena),
antonimo : beste baten aurkako esanahia duen hitza,
diminutibo: txikigarria, beste hitz batetik eratorritako terminoa, txikitasun, goxotasun edo ahultasun ideia erantsiz,
eponimo: pertsona-izen batetik hartutako leku- edo gauza-izena,
exonimo: kanpoko izena, beste hizkuntza batetik hartutako pertsona- edo leku-izena, grafia egokituz,
homonimo: izen berekoa,
hiperonimo: objektu jakin bat baino kategoria zabalagoko izena,
hipokoristiko: izen baten aldaera familiar edo maitekorra,
hiponimo: objektu jakin bat baino kategoria murritzagoko izena,
meronimo: zati baten izena,
metonimia: gauzak beste izen batez izendatzea, esanahiaren desplazamenduaren bitartez,
paronimo: antzeko izenak,
sigla: hitz multzo baten inizialekin osatutako izena,
sinonimo: beste hitz baten esanahi bera edo bertsua duen terminoa.