Mósáic

Teicníocht chun patrúin ornáideacha is pictiúir a dhéanamh trí mhionphíosaí (tesserae) gloine daite, marmair nó ceirmeachta a chur in eagar cuí ar leaba stroighne. In úsáid ag na Rómhánaigh chun pábháil a dhéanamh, ag na Críostaithe luatha is na Biosántaigh i gcomhair múrmhaisithe in eaglaisí, agus na healaíontóirí Ioslamacha freisin. Athmhúsclaíodh suim sa mhósáic san Iodáil go déanach sa 19ú céad.^[1]