Jan Gólč

Jan Herman Gólč (němsce Johannes Herrmann Goltzsch; * 4. meje 1864 w Rakecach, † 16. oktobra 1916 runje tam) bě serbski ewangelski farar w Budyšinskej a Rakečanskej wosadźe.

Wón narodźi so jako syn Rakečanskeho fararja Juliusa Hermana Gólča a wopyta wot 1874 do 1884 gymnazij w Budyšinje. Wot 1884 do 1887 studowaše w Lipsku ewangelsku teologiju a sta so po lěće wojerskeje słužby 1889 z pomocnym duchownym w Bukecach a Budestecach. 1890 přewza 26-lětny swoje prěnje farske městno w Budyšinku. Wot 1902 hač do swojeje zažneje smjerće 1916 bě jako naslědnik swojeho nana z fararjom w Rakecach.

W Lipsku wobdźěli so Gólč na serbskim studentskim žiwjenju. Wón bě čłon Serbskeho prědarskeho towarstwa a starši Lipšćanskich serbskich studentow kaž tež krótki čas sobuwudawar studentskeho časopisa Łužiski Serb. W nim, we Łužicy a w Almanachu k wopomnjenju dźesateje hłowneje schadźowanki serbskeje studowaceje młodźiny (Budyšin 1884) wozjewi mjez 1882 a 1888 rjad kulturnohistoriskich a literarnych přinoškow. W lěće 1900 wuda nabožinski spis Slubjeny kraj a přewza po Friedrichu Selli redaktorstwo njedźelskeho łopjena Pomhaj Bóh.

Jan Gólč bě wot 1884 čłon Maćicy Serbskeje a wot 1903 předsyda Serbskeho knihoweho towarstwa.

Wón bě woženjeny z Amaliju Awgustu, rodź. Křižanec (1869–1948).