Jurij Mucha

Jurij Mucha (němsce Georg Mucha; * 15. januara 1860 we Wulkich Zdźarach, † 14. nowembra 1934 w Tranjach) bě serbski chěžkar, braška a ludowy spisaćel.

Narodźi so jako syn chěžkarja a wopytowaše Zdźarowsku ludowu šulu. Po šuli dźěłaše jako małoratar a składnostny dźěłaćer. Z 18 lětami nawukny powołanje braški a skutkowaše wot 1879 jako tajki. Dźeržeše kruće na tradicionalne wašnje tuteje kónčiny, njedowolejo žane změny abo kompromisy, čehoždla dóńdźe do konfliktow z druhimi kaž na přikład z Awgustom Lapštichom. Płaćeše jako wuběrny znajer kwasnych tradicijow Wojerowskich kónčin. Pod wliwom Jana Haješa a Jana Lajnerta započa so zaběrać z ludowědu.

Někotre jeho přinoški wozjewi Ota Wićaz w Předźenaku (1932–34) a we Łužicy (1932).

Spisy

Kak ma so čestny serbski kwas we Wojerowskej krajinje wotměć. Předźenak 1933, str. 53–56.
Hdyž braška z nawoženjom po njewjestu přińdźe. Přinošk k wopisanju serbskeho kwasa. Łužica 47 (1932), str. 35–37.
Hišće njewozjewjene zaprajenja. Łužica 47 (1932, str. 28–29.

Literatura

Ota Wićaz: Čestny serbski braška Jurij Mucha w Tranjach. Předźenak 1932, str. 56.
Siegmund Musiat: Briefe eines Hochzeitsbitters und ihr Widerhall in der sorbischen Volkskunde (1931/33). Lětopis C 13 (1970), str. 79–86.
tóns.: Porträts sorbischer Hochzeitsbitter von der Mitte des 19. Jahrhunderts bis zur Gegenwart. W: Lětopis C 22 (1979), str. 22–24.

Žórło

Frido Mětšk: Mucha, Jurij. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 398sl