Բելչեր (կղզիներ)

Կղզիները գտնվում են Քվեբեկ նահանգի ծովամերձ Հուդզոնից մի քանի տասնյակ կիլոմետր արևմուտք, բայց վարչականորեն պատկանում է Կիկիտան նահանգի Նունավուտի տարածքին, դեպի հեռու հյուսիս։ Կղզիները մանրամասն քարտեզագրվել են միայն 1914-1916 թվականներին Ռոբերտ Ֆլաերտիի կողմից, ով հետո դարձավ հայտնի ռեժիսոր^[1]։

Կղզեխումբը կազմված է շուրջ 1500 կղզիներից, որոնք ներառված են 4 խմբերի մեջ՝

• Նորտ-Բելչեր կղզիներ - ներառում են Ջոնսոն, Լեդի, Սլինիթ և ավելի քան 700 փոքր կղզիներ, ժայռեր և ապառաժներ կղզեախմբի հյուսիսում։
• Բեիքերս-Դոզեն կղզիներ - տեղակայված են կղզեախմբի հյուսիս-արևմուտքում և ներառում են շուրջ 50 կղզիներ և ժայռեր։
• Իստ-Բելչեր կղզիներ - 15 կղզիներից խումբ կղզեախմբի արևելքում։
• Ֆլաերտի կղզիներ - 300 կղզիներից խումբ կղզեախմբի հարավ-արևմուտքում^[2]։

Ամենամեծ կղզի Ֆլաերտիում (1585 կմ) տեղակայված է կղզեախմբի միակ բնակեցված կետը՝ Սանիկիլուակ, Նունավուտայի հարավային ավանը, թեպետ Ջեյմս ծոցում գտնվում են տարածքի ավելի հարավային կղզիները, բայց նրանք չունեն մշտական բնակչություն։ Բելչեր կղզեխմբի այլ մեծ կղզիները՝ Կուգենգ, Տուկարակ, Իննետալինգ, Վեգանդ։

Երկրաբանական կղզիները գտնվում են պրոտերոզոյան ծալքավոր շրջանում, կազմված նստվածքային և հրաբխային ապարներից։ Գտնվել է երկաթի հանքաքարի զգալի հանքավայրեր^[3]։ Հողերը աղքատ են, գերիշխում է տունդրան, ծառերը բացակայում են։ Ամենաբարձր կետը գտնվում է ծովի մակարդակից 155 մ բարձրության վրա, մի քանի ժայռեր հասնում են 50-70 մ բարձրության^[4]։ Կղզիների ջրերում ապրում են ծովախոզեր, արկտիկական լերկամորթիկներ, ձողաձկներ, մոյվաներ, ափերին- ծովափղեր, ցամաքում-հյուսիսային եղջերուները։ Թռչուններից կլոր տարին հանդիպում է սպիտակ բուն^[5]։