Սրեչկո Կատանեց
Սրեչկո Կատանեց (սլովեն.՝ Srečko Katanec, հուլիսի 16, 1963[1], Լյուբլյանա, Սլովենիայի Սոցիալիստական Հանրապետություն, ՀՍՖՀ), հարավսլավացի և սլովենացի ֆուտբոլիստ և մարզիչ, 2013 թվականից մինչև 2017 թվականը գլխավորել է Սլովենիայի հավաքականը[2]։ 2018 թվականի սեպտեմբերին դարձել է Իրաքի հավաքականի մարզիչ։
 սլովեն.՝ Srečko Katanec | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | |||||||||||||||||||||||||||
| Քաղաքացիությունը |  Սլովենիա և .svg){kind=small} ՀՍՖՀ | ||||||||||||||||||||||||||
| Ծննդյան ամսաթիվ | հուլիսի 16, 1963[1] (60 տարեկան) | ||||||||||||||||||||||||||
| Ծննդավայր | Լյուբլյանա, Սլովենիայի Սոցիալիստական Հանրապետություն, ՀՍՖՀ | ||||||||||||||||||||||||||
| Հասակ | 190 սանտիմետր | ||||||||||||||||||||||||||
| Քաշ | 79 կիլոգրամ | ||||||||||||||||||||||||||
| Դիրք | կենտրոնական պաշտպան | ||||||||||||||||||||||||||
| Պատանեկան կարիերա | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| Մասնագիտական կարիերա* | |||||||||||||||||||||||||||
| Տարի | Ակումբ | Խաղ | (Գոլ) | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| Ազգային հավաքական | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| Մարզչական կարիերա | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Պարգևներ | |||||||||||||||||||||||||||
| * Մասնագիտական կարիերայում ընդգրկված են միայն առաջնության խաղերը և գոլերը: | |||||||||||||||||||||||||||
Կենսագրություն
Ֆուտբոլային կարիերա
Նա իր կարիերան սկսել է լյուբլյանական ակումբում։ 1981 թվականից մինչև 1988 թվականը ելույթ է ունեցել հարավսլավյան ակումբներում՝ «Օլիմպիա», «Դինամո» և «Պարտիզան»։ 1988-ին տեղափոխվեց արևմտյան գերմանական «Շտուտգարտ», որտեղ անցկացրեց ընդամենը մեկ մրցաշրջան։ Սվաբիացիների հետ Կատանեցը դարձավ ՈւԵՖԱ-ի գավաթի խաղարկության եզրափակիչ։ Մրցաշրջանի ավարտից հետո նա մեկնել է Իտալիա՝ Սամպդորիա։ Իտալական ակումբի հետ նա նվաճեց իր բոլոր տիտղոսները՝ չեմպիոնություն, գավաթ և սուպերգավաթ։ Նա նաև շահեց գավաթակիրների գավաթը։ 1991/92 մրցաշրջանում նա վերջին Չեմպիոնների գավաթի խաղարկության եզրափակիչն էր, որտեղ իր թիմը 0-1 լրացուցիչ ժամանակում պարտվեց «Բարսելոնային»։
Մարզչական կարիերա
Կարիերան ավարտելուց հետո նա աշխատել է որպես մարզիչ։ Նա աշխատել է «Գորիցա» և «Օլիմպիակոս» ակումբներում։ Նա ղեկավարեց նաև Սլովենիայի, Մակեդոնիայի և ԱՄԷ-ի թիմերը[3][4]։ Սլովեներներն իրենց պատմության մեջ առաջին անգամ բերեցին Եվրոպայի առաջնությանը և Աշխարհի գավաթին[2]։ Սակայն աշխարհի առաջնությունում սլովենացիները պարտվեցին բոլոր խաղերն ու Կատանեցին հեռացվեցին։
Յոժեֆ Սաբոյի և Օլեգ Ռոմանցեւի խոսքով՝ Սլովենիայի հավաքականի տնային հաղթանակները Սրեչկո Կատանցեի օրոք պայմանավորված էին սուբյեկտիվ մրցավարությամբ. արձանագրության խախտմամբ Կատանեցը ընդմիջումների ժամանակ կարող էր այցելել մրցավարական սենյակ[5]։
Ձեռքբերումներ
- «Պարտիզան»
- Հարավսլավիայի չեմպիոն – 1986/87
- «Սամպդորիա»
- Իտալիայի չեմպիոն – 1990/91
- Իտալիայի գավաթակիր – 1993/94
- Իտալիայի Սուպերգավաթի դափնեկիր – 1991
- Գավաթակիրների գավաթի դափնեկիր – 1989/90
Ծանոթագրություններ
Արտաքին հղումներ
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սրեչկո Կատանեց» հոդվածին։ |