Grammatica de Interlingue

Le lingua Interlingue ([interˈliŋɡwe]; ISO 639 ie, ile), originalmente Occidental ([oktsidenˈtaːl]), es un lingua auxiliar international create in 1922 per Edgar de Wahl, qui cercava attinger le maxime regularitate grammatical e character natural. Le vocabulario se basa super parolas preexistente ex varie linguas e un systema derivational que usa prefixes e suffixos recognoscite.

Alphabeto e pronunciation

Interlingue es scripte con 26 litteras latin: a, b, c, d, e, f, g, h, i, j, k, l, m, n, o, p, q, r, s, t, u, v, w, x, y, z. Le litteras del alphabeto es pronunciate como a, be, ce, de, e, ef, ge, ha, i, jot, ka, el, em, en, o, pe, qu, er, es, te, u, ve, duplic ve, ix, ypsilon, e zet.[1] Accentos es scribite super le cinque vocales pro indicar stress irregular, con le accent acute (á é í ó ú) preferite, ma alteres (è, ê, etc.) permitte.[1]

Referentias