Ензимният имуноанализ (на английски: Enzyme immunoassay, EIA) и ELISA произлизат от радиоимунния анализ (на английски: Radioimmunoassay, RIA). Той е открит от Berson and Yalow през 1960 г., за което Yalow получава Нобелова награда през 1977 г. Тогава радиоимунният анализ се развива като техника за установяване и измерване на биомолекули, които присъстват в изследваната проба, в много малки количества. Радиоимунният анализ, обаче изисква използването на радиоактивниизотопи на различни химични елементи. Поради съображения за безопасност, той постепенно се заменя с ензимни методи, чието развитие води до широко разпространените и добре познатите ни днес имуноензимни (EIA) и ензимно-свързани имуносорбентни анализи (ELISA).[1]