Δρυμάδες Χειμάρρας
Εργαλεία
Γενικά
Εκτύπωση/εξαγωγή
Σε άλλα εγχειρήματα
Δρυμάδες Χειμάρρας | |
---|---|
40°9′5″N 19°38′20″E | |
Χώρα | Αλβανία |
Διοικητική υπαγωγή | Δήμος Χειμάρας |
Υψόμετρο | 180 μέτρα[1] |
Πληθυσμός | 18.000[1] |
Ζώνη ώρας | ώρα Κεντρικής Ευρώπης |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
![]() | |
δεδομένα (π • σ • ε) |
Οι Δρυμάδες (αλβανικά: Dhërmiu ή Dhërmi) είναι ένα από τα επτά χωριά της Χειμάρρας.[2] Ανήκουν διοικητικά, στον δήμο Χειμάρρας, Οι Δρυμάδες απέχουν 42 χιλιόμετρα από την πόλη της Αυλώνας, περίπου την ίδια απόσταση από τους Αγίους Σαράντα και 60 χιλιόμετρα από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα. Το χωριό είναι χτισμένο, σε υψόμετρο 200 περίπου μέτρων, σε μια πλαγιά των Κεραυνίων Ορέων, που το περιβάλλουν από τη βόρεια και τη βορειοανατολική πλευρά του. Στη νοτιοδυτική πλευρά των Δρυμάδων βρίσκεται η κορυφή Τσίκα των Ακροκεραυνείων, που καταλήγουν στα νοτιοδυτικά στο Ιόνιο Πέλαγος, ενώ σε απόσταση στα νότια είναι η Κέρκυρα. Το χωριό περιλαμβάνει τρεις συνοικίες: τις Γκιλεκάτες, το Καλάμι, τα Κοντράκια και τους ίδιους τους Δρυμάδες. Σε μικρή απόσταση βρίσκεται το χωριό Παλάσα. Οι κάτοικοι των Δρυμάδων μιλούν μια παραλλαγή της Χειμαρριώτικης διάλεκτου, που χαρακτηρίζεται από αρχαϊκά στοιχεία που έχουν επιβιώσει στην Νέα ελληνική γλώσσα. Πρόσφατα, η παράκτια περιοχή γνωρίζει μια μαζική κατασκευή εγκαταστάσεων διαμονής, όπως συγκροτήματα από ξύλινες βίλες και ξενοδοχεία. Θεωρείται επίσης από την Αλβανική νεολαία ως προορισμός για νυχτερινή ζωή.[3]
Η ίδρυση του χωριού χάνεται στην ιστορία. Η Χειμάρρα, όπου ανήκουν οι Δρυμάδες, είχε κατοικηθεί από την Ηπειρωτική φυλή των Χαόνων.
Το πρώτο Ελληνικό σχολείο στο χωριό άρχισε να λειτουργεί το 1682, με την υποστήριξη της τοπικής επισκοπής της Χειμάρρας. Το 18ο αιώνα άρχισε τη λειτουργία του και άλλο Ελληνικό σχολείο (η Βυζήλειος Σχολή) με τη χρηματοδότηση τοπικού ευεργέτη. Τη σχολική περίοδο 1898-1899 λειτουργούσαν τρία Ελληνικά σχολεία,το πρωτοβάθμιο,το δευτεροβάθμιο και το σχολείο θηλέων.
Στις 5 Νοεμβρίου 1912, όταν η γειτονική πόλη της Χειμάρρας καταλήφθηκε από τις Ελληνικές δυνάμεις του επιφανούς ντόπιου Σπύρου Σπυρομήλιου, ένοπλες ομάδες από τους Δρυμάδες υπό τον καπετάνιο Ευάγγελο Ρούτση, διακήρυξαν ότι ήταν έτοιμοι του να βοηθήσουν την κίνησή του για την ενσωμάτωση της υπόλοιπης περιοχής στην Ελλάδα, όπως και έγινε στις 7 Νοεμβρίου 1912, όταν υποδέχτηκαν τα σώματα εθελοντών που είχαν ο Στυλιανός Γαλερός και ο Γεώργιος Παπαγιαννάκης από την Κρήτη αμφότεροι.[4]