Конодонттар

Конодонттар (конус + грек, odus(odontus) — тіс) — құрып біткен жәндіктердің фосфор қышқылды кальцийден тұратын тіс тәрізді ұсақ түзілімдер түріндегі қалдықтары; палеозой эрасының шөгінділерінде кездеседі. Конодонттар табиғаты күні бүгінге дейін беймәлім: кейбір ғалымдар оларды алғашқы балықтардың тіс сүйектері деп жорамалдаса, екіншілері сақиналы құрттардың жақ сүйектері немесе өзге жәндіктер қалдығы деп есептейді. К. негізінен палеозой эрасында түзілген ұсақ түйірлі тау жыныстары арасында ұшырасады, сондықтан да осы палеозой тобына тән кейбір жүйелер мен жікқабаттар көнелігі қалыптасқан қатпарлы егіз жүйенің (әдетте миогиосинклиндер) бір-бірімен тоқай-анықтауда, яғни палеонтологиялық зерттеулерде шешуші рөл атқарады.^[1]