Ben Shalom Bernanke
Ben Shalom Bernanke [[bɛn bɝˈnæŋkɪ]] (* 13. Dezember 1953 in Augusta, Georgia) is en US-amerikaansch Wertschapswetenschapler. Van 2006 bit Anfang 2014 weer he in de Nahfolge vun Alan Greenspan Präsident vun den Federal Reserve Board (Notenbankchef). In’n April 2015 wurr bekannt, dat Bernanke en Beraderposten bi den Hedgefonds Citadel annommen hett.[1] He is todem as Berader för de US-Investmentsellschopp Pimco tätig.[2] In dat Johr 2022 wurr hüm gemeensam mit Douglas Warren Diamond un Philip Hallen Dybvig de Nobelpries för Weertschapswetenschapen tospraaken.
Leven
Bernanke entstammt en jöödsch Familie, de nah de Eersten Weltkrieg ut Süüd-Oost Polen (Przemyśl) in de USA inwannert is. Sien Vader weer Aftheker un sien Moder Edna Grundschoolmesstersche.[3] He hett noch en Süster un en Bröer. He sülvst is verheiraadt un hett twee Kinner.
Lehre un Forschung (bit 2002)
Nah sien Highschool-Afsluss 1971 in Dillon, South Carolina, studeer he bit 1975 an de Harvard University Economics, dat he mit en Bachelor un en Master summa cum laude afsluuten dee. Sien Doktertitel (Ph.D.) hett he 1979 an dat Massachusetts Institute of Technology maakt. Bernanke weer ansluutend Assistant- un 1983 bit 1985 Associate-Professor an de Stanford University. In de Johren 1996–2002 weer he Perfesser un tietwies Vörsitter vun de Fakultät för Wertschapswetenschapen an de Princeton University.
Bernanke weer Direktor vun dat „Monetary Economics Program“ vun dat National Bureau of Economic Research, Herutgever vun de American Economic Review as ok Liddmaat in’n Advisory Board vun dat „Journal of Money, Credit, and Banking“. Neben wetenschaplich Warken hett Bernanke ok dree volkswertschapliche Lehrböker publizeert.
2001 wurr Bernanke Liddmaat vun de American Academy of Arts and Sciences.[4] Siet 2006 is he wählt Liddmaat vun de American Philosophical Society.[5]
Notenbank (2002 bit 2014)
Ünner den dormaligen Notenbankchef Alan Greenspan wurr he 2002 Gouverneur in den Federal Reserve Board. Präsident George Walker Bush hett hüm an’n 21. Juni 2005 to’n Vörsitter vun dat Council of Economic Advisers beropen, dat wichtigste wertschapspolitische Raatgevergremium vun de US-amerikaansch Regeeren. An’n 24. Oktober 2005 wur Bernanke vun Präsident Bush to’n Nahfolger vun Alan Greenspan as Notenbankchef vörslahn un an’n 1. Februar 2006 vun den US-Senat bestätigt. Sien Nomineeren to’n Chef vun de „Fed“ wurr vun de Fachwelt överwegend begrööt. De Nomineeren as Greenspan-Nahfolger weer verwacht wurrn.
An’n 25. August 2009 wurr Bernanke vun Präsident Barack Obama för en tweet veerjohrig Amtstiet af Februar 2010 nomineert. En Anhören vör den Bankenutschuss vun den US-Senats fung an’n 3. Dezember 2009 an. De Utschuss hett an’n 17. Dezember för de Bestätigung vun de Nomineeren entscheeden un dormit för en tweet Amtstiet vun Bernanke. Dat Votum wurr an’n 28. Januar 2010 vun den ganzen Senat bestätigt.[6]
Dat Magazin Time hett hüm 2009 to de Person of the Year wählt.[7]
An‘n 1. Februar 2014 hett Janet Yellen de Nachfolge vun Bernanke an de Tipp vun de „Fed“ antreeden, nahdem se an’n 9. Oktober 2013 nomineert wurrn weer un de US-Senat an‘n 6. Januar 2014 för hör stimmt harr.[8]
Brookings Institution (siet 2014) un Verlehn vun den „Wertschapsnobelpries“
Siet Anfang 2014 arbeitet Bernanke an de Brookings Institution.
In‘n September 2014 wurr he mit den Adam-Smith-Pries vun de National Association for Business Economics (NABE) uttekent. 2019 weer he Präsident vun de American Economic Association. För 2021 wurr hüm en BBVA Foundation Frontiers of Knowledge Award tospraken un he wurr in dat Johr ok in de National Academy of Sciences wählt.
In‘n Oktober 2022 wurr Bernanke gemeensam mit Douglas Warren Diamond un Philip Hallen Dybvig Nobelpries för Weertschapswetenschapen torsprpaken. Sien beid US-amerikaansch Kollegen un he kregen de Utteknung för hör Forschung to Banken un Finanzkrisen.[9]
Schriften
Lehrböker
- Principles of Economics, 7. Auflage, McGraw Hill 2018, ISBN 978-1-259-85206-0 (mit Robert H. Frank, Kate Antonovics, Ori Heffetz)
- Principles of Macroeconomics, McGraw Hill, 2007, ISBN 978-0-07-336265-6 (mit Robert H. Frank)
- Macroeconomics, 6. Auflage, Addison-Wesley 2007, ISBN 978-0-321-41554-7 (mit Andrew B. Abel,[10] Dean Croushore)
Forschungsarbeiten
- Essays on the Great Depression. Princeton University Press, Princeton 2000, ISBN 0-691-01698-4
- Inflation Targeting: Lessons from the International Experience. Princeton University Press, Princeton 2001, ISBN 0-691-08689-3
- Should Central Banks Respond to Movements in Asset Prices ? American Economic Review, Mai 2001. (mit Mark Gertler)
- Inflation Targets and Monetary Policy. Journal of Money, Credit, and Banking, November 1997, 29. Jg., Nr. 4(2), S. 653–84 (mit Michael Woodford)
- The Federal Funds Rate and the Channels of Monetary Transmission. American Economic Review, September 1992, 82. Jg., Nr. 4, S. 901–21 (mit Alan Blinder)
- Credit, Money, and Aggregate Demand. American Economic Review, Mai 1988, 78. Jg., Nr. 2, S. 435–39 (mit Alan Blinder)
- Nonmonetary Effects of the Financial Crisis in the Propagation of the Great Depression, American Economic Review, Band 73, 1983, S. 257–276.
Memoiren un Böker för dat gröttere Publikum
- mit Timothy F. Geithner, Henry M. Paulson: Firefighting: The Financial Crisis and Its Lessons. Penguin, New York 2019, ISBN 978-0-14-313448-0.
- The Courage to Act: A Memoir of a Crisis and Its Aftermath. W. W. Norton, New York 2015, ISBN 978-0-393-24721-3.
- 21st Century Monetary Policy: The Federal Reserve from the Great Inflation to COVID-19. W. W. Norton & Company, 2022. ISBN 978-1324020462.
Weblinks
Ben Shalom Bernanke. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.