Charles Fambrough

He hett oorsprünglich klassisch Klaveer lernt, wessel aber mit 13 Johren to’n Kontrabass. Ünnerricht harr he bi Neil Courtney; de sien anner Schöler Stanley Clarke hett Fambrough den Modern Jazz bibrocht. 1968 fung he an mit Orchesterensembles för Musicals un Feernsehshows to spelen un hett för en körten Tiet sülvstännig in Hotels in de Catskill Mountains un in verscheeden Rhythm and Blues-Gruppen speelt. 1969 wurr he Liddmaat in de Popband Andy Aaron's Mean Machine, in de ok Grover Washington, Jr. speel. As de 1970 en eegen Formatschoon grünnen dee, bleev Fambrough 3½ Jahre in Washintons Band. Dornah weer he bi Airto Moreira (1975-1980), McCoy Tyner (1978-80), Art Blakeys Jazz Messengers (1980-84) un in dat Wynton Marsalis Quintett (Fathers and Sons, 1982). Buterdem speel he mit Allan Botschinsky, Freddie Hubbard, Kevin Mahogany, Shirley Scott, Lenny White, Kenny Barron, James Williams un Rahsaan Roland Kirk, bi de sien letzt Album Boogie-Woogie String Along for Real he as Cellist mitwarken dee.

He harr aber ok en eegen Band, de Charles Fambrough’s All Star Group, mit de he tallriek Eegenkompositschonen upnehm, de ok vun de Jazz Messengers, Roy Hargrove, Stanley Turrentine, Craig Handy inspeelt wurrn.

• The Proper Angle (CTI, 1991) mit Roy Hargrove, Wynton Marsalis, Branford Marsalis, Kenny Kirkland, Jeff Tain Watts
• The Charmer (CTI, 1992) mit Roy Hargrove, Kenny Garrett, Abdullah Ibrahim, Stephen Scott, Billy Drummond
• Blues at Bradley’s (CTI, 1993)
• Keeper of The Spirit (Audioquest, 1994) mit John Swana, Ralph Bowen, Grover Washington Jr.
• City Tribes (Evidence, 1995)
• Upright Citizen (NuGroove, 1997)
• Live at Zansibar Blue (Random Chance, 2002)

• Richard Cook & Brian Morton: The Penguin Guide to Jazz on CD 6th edition. ISBN 0-14-051521-6
• Leonard Feather & Ira Gitler, The Biographical Encyclopedia of Jazz. Oxford/New York 1999; ISBN 978-0-19-532000-8

• Fambrough bi allmusic.com (engelsch)
• Fambrough in de Katalog vun de Deutsche Nationalbibliothek
• Personennaamdatei