Königriek Kent

Dat Königriek Kent is en vun de Angelsassen ehre seven traditschonellen Königrieken. Vun dat 5. Johrhunnert af an sünd Angeln un Sassen in de Länner kamen, de vun Rom besett' weern. Se hefft sik dor ansiedelt, man sünd doch unner röömschen un britischen Indruck bleven.

Dat Königriek Kent hett en gröttere Rull speelt unner König Æthelberht I.. He hett sik goot mit dat Frankenriek unner de Merowingers verstahn. He hett den christlichen Gloven pleegt un verdeffendeert, wo he man konn un hett Augustinus vun Canterbury inlaadt. De Bisdömer Canterbury, Rochester un London hett he grünnt. Canterbury weer de wichtigste Oort in dat Riek.

Na Æthelberht sien Dood is dat Heidendom wedder upkamen, man Canterbury is doch alltied christlich bleven. In dat 7. un 8. Johrhunnert sünd Mercia un Wessex kulturell an Kent vorbi tagen un hefft dat achter sik laten. Towielen hefft de Königen vun Mercia (Æthelbald un Offa) in Kent dat Seggen harrt. In dat 9. Johrhunnert versöchen de Königen vun Kent, de Unafhängigkeit vun dat Land to wohren, man se sünd dor över Kopp bi gahn und Kent is vun König Egbert vun Wessex dalslaken wurrn un Unnerkönigriek vun dat Königriek Wessex wurrn.

Unner König Alfred den Groten vun Wessex is Kent denn bloß noch en Graafschop ween un keen Unnerkönigriek mehr.