Elisa Maria (Elly) van Hulst (Culemborg, 9 juni1959) is een Nederlandse oud-atlete. Ze werd 68 maal Nederlands kampioene, waarvan 65 maal bij de senioren, liep een wereldindoorrecord op de 3000 m, schreef tientallen nationale records op haar naam en nam tweemaal deel aan de Olympische Spelen. Haar laatste nationale records op de 1500 van 1987 en 3000 m van 1988 hielden stand tot respectievelijk 2014 en 2017.
Wereldindoorrecordhoudster 3000 m 1989-2001 Ned. recordhoudster 800 m 1981-1990, 1000 m 1981-1993, 1500 m 1982-2014, 1 Eng. mijl 1986-2015, 2000 m 1982-2013, 3000 m 1988-2014, 5000 m 1985-1992, 4 x 800 m voor clubteams 1981-1984; indoorrecordhoudster 800 m 1981-1992, 1000 m 1984-1990, 1500 m 1981-2014, 1 Eng. mijl, 3000 m 1982-2017
Als kind ging Van Hulst eerst op jazzballet, maar met haar lange lijf was dat geen groot succes. Toen ze elf was, ging ze net als haar oudere broer op atletiek en dat bleek haar veel beter te liggen. Toen ze op de middelbare school zat, verhuisde het gezin Van Hulst van Maastricht naar Leeuwarden. Bij de Leeuwarder atletiekvereniging Lionitas kreeg ze training van Theo Kersten. Elly: "Theo heeft mij heel voorzichtig opgebouwd. Hij heeft mij atletisch geschoold. Toen ik bij hem kwam was ik zo stijf als een hark. Ik had van een heleboel dingen die normaal zijn in de training nog nooit gehoord. Het woord loopsprong was mij b.v. volkomen onbekend."[1] Samen begonnen ze te werken aan een meerjarenplanning en daarmee werd haar sportcarrière serieus. Ze kreeg overigens een bijzondere band met Kersten; hoewel hij dertien jaar ouder was, zou hij later toch haar levensgezel worden.
De topsportcarrière van Van Hulst zou bijna twintig jaar gaan duren en in die periode werd ze, naast veelvoudig nationaal kampioene, drie keer Europees indoorkampioene en twee keer wereldindoorkampioene. Op de 3000 m indoor was ze twaalf jaar lang wereldrecordhoudster en met haar tijd van 8.33,82 staat ze nog altijd hoog op de wereldranglijst. Van Hulst nam namens Nederland deel aan de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles en de Olympische Spelen van 1988 in Seoel.
Vanaf 1990 had Van Hulst regelmatig vreemde lichamelijke klachten en ze was vaak moe. De artsen konden echter niets vinden, en dus bleef ze gewoon doorlopen. Van Hulst deed uiteindelijk niet mee aan de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona; op dat moment lag ze voor onderzoek in het ziekenhuis, waar zou worden ontdekt dat ze al twee jaar rondliep met een slopende virusinfectie. Pas een dag na de race op de 800 m hoorde ze, dat Ellen van Langen het goud gewonnen had.
Inspanningsastma
Als gevolg van de virusinfectie liep Van Hulst vervolgens inspanningsastma op. Haar loopbaan leek echter niet verder in gevaar te komen, want de astma was goed te bestrijden met de spray 'serevent'. Vlak voor de Europese indoorkampioenschappen in Parijs in 1994 kreeg ze te horen, dat een van de stoffen in die spray op de lijst met verboden middelen stond. Een alternatief middel dat niet verboden was, werkte niet goed genoeg, waardoor ze in Parijs niet verder kwam dan een negende plek. Twee jaar later bleek serevent een onschuldig middel, waarna het van de dopinglijst werd gehaald. Dat kwam echter te laat voor Van Hulst. Deelname aan de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta - wat een waardige afsluiting van haar carrière zou zijn geweest - zat er niet meer in.
Makelaardij in Portugal
Tijdens haar succesperiode aan het eind van de jaren tachtig ging Van Hulst regelmatig op trainingskamp naar de Algarve in Portugal. Het beviel haar daar zo goed, dat ze er na afloop van haar loopbaan in de atletiek ook is gaan wonen. Sindsdien heeft ze daar samen met Theo Kersten een goedlopend bedrijf in de makelaardij: Elly van Hulst Real Estate Lda.
Nederland
