Gebruiker:ErwinFCG/partijen

Vertegenwoordigd in het parlement

Na de verkiezingen van 2019 zijn er negen partijen vertegenwoordigd in de Volksvertegenwoordigingsraad.^[1]

Logo		Partij		Ideologie	Zetels	Opmerkingen
		Democratische Partij (Partai Demokrat)	Demokrat	Pancasila Centrisme	54 / 575	Partij van oud-president Susilo Bambang Yudhoyono.
		Gerindra ("Groots Indonesië Beweging", Gerakan Indonesia Raya)	Gerindra	Pancasila Conservatisme Populisme	78 / 575
		Golkar ("Functionele Groepen", Golongan Karya)	Golkar	Pancasila Anticommunisme Liberalisme	85 / 575	Officieel tot 1999 geen partij maar een consortium van organisaties. Tussen 1966 en 1998 de beweging van het Nieuwe Orde-regime van president Soeharto.
		NasDem (Partai NasDem)	NasDem	Pancasila Liberalisme	59 / 575
		Nationale Mandaatpartij (Partai Amanat Nasional)	PAN	Pancasila Islamitische democratie	44 / 575
		Partij van het Nationale Ontwaken (Partai Kebangkitan Bangsa)	PKB	Pancasila Nationalisme Modernistische islam	58 / 575	Partij van oud-president Abdurrahman Wahid.
		Partij voor Rechtvaardigheid en Welvaart (Partai Keadilan Sejahtera)	PKS	Islamisme	50 / 575
		Strijdende Indonesische Democratische Partij (Partai Demokrasi Indonesia Perjuangan)	PDI-P	Pancasila Nationalisme Marhaenisme	128 / 575	Partij van president Joko Widodo en oud-president Megawati Soekarnoputri.
		Verenigde Ontwikkelingspartij (Partai Persatuan Pembangunan)	PPP	Pancasila Islam Conservatisme	19 / 575

Vertegenwoordigd op provinciaal niveau

Naast de negen bovenstaande partijen zijn er elf partijen die geen zetels in de Volksvertegenwoordigingsraad hebben behaald, maar wel zetels in de provinciale parlementen van een of meerdere provincies van Indonesië.^[1]

Logo		Partij		Ideologie	Provincies	Opmerkingen
		Atjehse Partij (Partai Aceh)	PA	Islam Separatisme	Atjeh
		Atjehse Regionale Partij (Partai Daerah Aceh)	PDA	Islam Separatisme	Atjeh
		Berkarya ("Werkende Partij", Partai Berkarya)	Berkarya	Pancasila Nieuwe Orde-nostalgie	Jambi, Banten, West-Nusa Tenggara, Molukken, Noord-Molukken, Papoea
		Garuda-partij (Partai Garuda)	Garuda	Pancasila	Noord-Molukken, Papoea
		Indonesische Eenheidspartij (Partai Persatuan Indonesia)	Perindo	Pancasila Populisme	15 provincies[2]
		Indonesische Partij voor Rechtvaardigheid en Eenheid (Partai Keadilan dan Persatuan Indonesia)	PKPI	Pancasila	Atjeh, West-Kalimantan, West-Papoea
		Indonesische Solidariteitspartij (Partai Solidaritas Indonesia)	PSI	Pancasila Progressivisme Sociaaldemocratie	Banten, Jakarta, Yogyakarta, Noord-Sulawesi, Bali, Oost-Nusa Tenggara
		Maan en Ster-partij (Partai Bulan Bintang)	PBB	Islamisme	Bangka-Belitung, Oost-Java, Noord-Kalimantan, Zuidoost-Sulawesi, West-Nusa Tenggara, Noord-Molukken
		Nanggroë Atjeh-partij (Partai Nanggroe Aceh)	PNA	Islam Separatisme	Atjeh
		Onafhankelijke Stem van het Atjehse Volk (Partai Suara Independen Rakyat Aceh)	SIRA	Separatisme	Atjeh
		Partij Geweten van het Volk (Partai Hati Nurani Rakyat)	Hanura	Corporatisme	26 provincies[3]

Overige politieke partijen

Nederlands-Indië

1945 tot 1973

Tussen de Indonesische onafhankelijkheid in 1945 en januari 1973 bestond er een groot aantal politieke partijen in Indonesië. Aan de verkiezingen van 1955 deden meer dan dertig partijen mee, en bij de verkiezingen van 1971 waren er tien partijen. De onderstaande lijst geeft de belangrijkste partijen uit deze periode weer en is geen compleet overzicht. In januari 1973 werden alle overgebleven oppositiepartijen door president Soeharto samengevoegd in twee partijen, waardoor er maar drie partijen overbleven.

Logo		Partij		Actief	Ideologie	Opmerkingen
		Arbeiderspartij (Partai Buruh)	PB	1949–1956	Marxisme Nationalisme	Voortzetting van de Indonesische Arbeiderspartij.
		Communistische Partij van Indonesië (Partai Komunis Indonesia)	PKI	1914–1966	Communisme Marxisme-leninisme	Verboden tussen 1927 en 1945. Opnieuw verboden na de Supersemar in 1966.
		Groots Indonesië Vereniging (Persatuan Indonesia Raya)	PIR	1948–1959	Nationalisme	In 1954 in twee facties gesplitst.
		Indonesische Arbeiderspartij (Partai Buruh Indonesia)	PBI	1945–1948	Marxisme	Later voortgezet als Arbeiderspartij.
		Indonesische Christelijke Partij (Partai Kristen Indonesia)	Parkindo	1945–1973	Pancasila Protestantisme	Gefuseerd in de Indonesische Democratische Partij (1973).
		Indonesische Islamitische Vereniging Partij (Partai Syarikat Islam Indonesia)	PSII	1947–1973	Islam Socialisme	Afsplitsing van Masjoemi (1947). Gefuseerd in de Verenigde Ontwikkelingspartij (1973).
		Indonesische Nationale Partij (Partai Nasional Indonesia)	PNI	1946–1973	Nationalisme Marhaenisme Pancasila	Bestond ook al in Nederlands-Indië (1927-1931). Gefuseerd in de Indonesische Democratische Partij (1973).
		Indonesische Socialistische Partij (Partai Sosialis Indonesia)	PSI	1948–1960	Democratisch socialisme	Afsplitsing van de Socialistische Partij. Verboden in 1960.
		Katholieke Partij (Partai Katolik)	PKRI PK	1925–1973	Pancasila Christendemocratie	Opgericht als vereniging in 1923. Tot 1945 PPKD, 1945-1949 PKRI, vanaf 1949 PK. Gefuseerd in de Indonesische Democratische Partij (1973).
		Masjoemi ("Vergadering van Indonesische Moslimraden", Majelis Syuro Muslimin Indonesia)	Masjoemi	1945–1960	Modernistische islam	Opgericht als organisatie in 1943. Verboden in 1960.
		Murba (Proletariërspartij, Musyawarah Rakyat Banyak)	Murba	1948–1973	Nationaalcommunisme Trotskisme	Gefuseerd in de Indonesische Democratische Partij (1973).
		Nahdlatul Ulama	NU	1952–1973	Traditionalistische islam	Als organisatie actief sinds 1926. De politieke partij is gefuseerd in de Verenigde Ontwikkelingspartij (1973).
		Socialistische Partij (Partai Sosialis)	PS	1945–1948	Socialisme	In 1948 splitste de Indonesische Socialistische Partij zich af. Later dat jaar hief de PS zich op.

Nieuwe Orde (1973-1998)

De eerste verkiezingen tijdens de periode van Nieuwe Orde, het regime van president Soeharto, vonden plaats in 1971. Bij die verkiezingen deden tien politieke partijen mee. Omdat Soeharto het aantal oppositiepartijen te groot vond, werden onder druk van het regime in januari 1973 alle oppositiepartijen samengevoegd in twee partijen: de islamitische Verenigde Ontwikkelingspartij (PPP) en de nationalistische, niet-islamitische Indonesische Democratische Partij (PDI). Van 1973 tot het einde van de Nieuwe Orde in 1998 bestonden daarom alleen regimebeweging Golkar (officieel destijds geen politieke partij) en de twee oppositiepartijen.

Logo		Partij		Actief	Ideologie	Opmerkingen
		Golkar ("Functionele Groepen", Golongan Karya)	Golkar	1964–heden	Pancasila Anticommunisme Liberalisme	Officieel tot 1999 geen partij maar een consortium van organisaties. Tussen 1966 en 1998 de beweging van het Nieuwe Orde-regime van president Soeharto.
		Indonesische Democratische Partij (Partai Demokrasi Indonesia)	PDI	1973–2003	Pancasila Marhaenisme	Fusie van Parkindo, PK, Murba, IPKI en PNI. In 1999 splitste de PDI-P zich af.
		Verenigde Ontwikkelingspartij (Partai Persatuan Pembangunan)	PPP	1973–heden	Pancasila Islam Conservatisme	Fusie van NU, Parmusi, PSII en Perti.

Reformasi