Gebruiker:Markfan/Testpagina

De Ridder's ouders Jean De Ridder en Myriam De Vetter zijn beiden onderwijzer.^[1][2] Ze heeft geen broers of zussen.^[1] De Ridder volgde onderwijs op basisschool De Brug in Mariakerke en later op Atheneum Wispelberg in Gent.^[3][4] In 2009 behaalde ze op die laatste school het diploma Latijn-Moderne Talen.^[5] In die periode volgde ze lessen in drama, zang en verschillende dansstijlen en speelde ze mee in diverse musicalproducties van onder andere Event Team en theatergroep Neon.^[1][3][2] De Ridder liet in 2008 al weten voltijds met muziek te willen doorgaan, maar wil dan wel kunnen terugvallen op een diploma.^[6][7] Eind december bleek zij te zijn toegelaten tot het Conservatorium van Gent, waar ze de driejarige Bacheloropleiding Uitvoerende Muziek Jazz/Pop zang volgt.^[8] Ze kreeg en krijgt er les van onder meer basgitaristen Maarten Weyler en Christophe Devisscher, zangeressen Sofie Verbruggen en Kristen Cornwell en toetsenisten Werner Meert en Peter Lesage.^[9]

Ze zegt best tevreden te zijn over haar uiterlijk, al had ze wat langer willen zijn – De Ridder is naar eigen zeggen "een klein opdondertje van een meter vierenvijftig-en-een-half". Ze zegt dat dat praktisch soms vervelend is omdat ze niet bij hoge kasten kan, maar dat het ook voordelen heeft; ze zegt dat wanneer ze begint te zingen, mensen er soms van schrikken dat "zo'n klein meisje zo'n geluid kan voortbrengen". Ze verwijst naar de zangeressen Christina Aguilera, Lilly Allen, Amy Winehouse en Édith Piaf, ook "kleintjes".^[10]

1995–2007: Eerste rollen, Flikken en De Kavijaks

Toen ze drieënhalf was werd De Ridder uitgekozen om één van de drie Liesjes te spelen in Ons Geluk.^[11][1] Verder was ze te zien in Kinderpraat, Ketnet Splash, Binnen Zonder Bellen en in diverse kortfilms en reclamespotjes.^[12]

Begin 1998 werd De Ridder via Theatergezelschap Event Team gevraagd te auditeren voor een bijrol in de opvolger van de successerie Heterdaad, Flikken. Bij de auditie ontmoette ze Andrea Croonenberghs en Joke Devynck en moest met hen een korte scène spelen. Uiteindelijk werd ze uit een honderdtal kinderen geselecteerd om Dorien De Bondt gestalte te geven, een rol die, gezien haar leeftijd, in eerste instantie beperkt bleef maar langzamerhand uitgroeide tot een grote bijrol.^[2] Uiteindelijk zou De Ridder ruim zes jaar lang in de successerie te zien zijn; televisiemoeder Andrea Croonenberghs hield het in 2005 voor gezien.^[13][10]

Op het moment dat Flikken voor haar stopte, had De Ridder de opnames voor De Kavijaks er al op zitten. In deze vijfdelige miniserie was ze te zien als de jonge Jeanne Vantorre, naast onder andere Jan Decleir en Sien Eggers.^[14] Ze deelde deze rol met Jessa Wildemeersch, bekend van onder meer Verlengd Weekend.

1999–2009: Eerste muzikale stappen, Steracteur Sterartiest

De Ridder volgende al enkele jaren drama, zang en danslessen toen ze in 2002 als elfjarige op de Flikkendag een optreden verzorgde. In 2004 schreef ze zich in voor zanglessen bij de Brusselse muziekschool Oldskool, naar eigen zeggen omdat ze voelde dat de drang om te zingen geen bevlieging was.^[6] Ze kreeg er lessen jazz en andere lichte muziek, liep verschillende stages en kreeg er individuele zanglessen van onder meer Laurence Putman.^[15][9] Ze kreeg er les in zangtechniek, performance, songwriting, koorzang en leerde te zingen in een professionele opnamestudio.^[16] In 2008 rondde ze de vierjarige opleiding af.^[17] De Ridder nam onder het pseudoniem Rosie Pearl een vijftal nummers op, op het label Larry's Angels onder leiding van Laurence Pitman.^[10][18][6]

Ondanks eerdere bezwaren mee te doen aan een talentenjacht, besloot De Ridder besloot haar geluk te beproeven via de talentenjacht Steracteur Sterartiest.^[9][10] In de eerste helft van 2008 deed ze auditie voor het derde seizoen van dit programma en werd uiteindelijk geselecteerd.^[19][20] Pas gedurende het seizoen van Steracteur werd bekend dat De Ridder één van de kandidaten was.^[20] De reden dat ze wel overstag ging om deel te nemen aan Steracteur, is omdat er tijdens en na de deelname geen verplichtingen aan vast zitten en er geld wordt ingezameld voor goede doelen.^[11][21] Door haar deelname aan Steracteur werd de samenwerking met Larry's Angels opgezegd en werd de band achter Rosie Pearl opgedoekt.^[9]

De Ridder streed vanaf de derde uitzending mee voor de eindzege en wist uiteindelijk de derde plaats te behalen, achter nummer 2 Ann Van den Broeck en winnaar Mathias Sercu. Uiteindelijk kon ze haar goede doel Bednet ruim €24.000,– schenken.^[7] Ze zegt blij te zijn dat ze op muzikaal vlak meer van zichzelf heeft kunnen laten zien en dat ze hoopt in het vervolg meer als Margot De Ridder te worden gezien, in plaats van als "Dorien uit Flikken".^[7] Na afloop van het programma werd in de media gesuggereerd dat de ouders van De Ridder de programmamakers hadden omgekocht om hun dochter in de wedstrijd te houden.^[22][23] Het weekblad bleek een 'tip' gekregen te hebben van een lid van het Steracteur-forum. Het artikel werd al snel beoordeeld als pure sensatie en roddel, onder andere omdat het weekblad refereerde naar interviews die nooit hadden plaatsgevonden.^[24][25] Na afloop van het debacle liet De Ridder weten dat de berichten die meldden dat ze dagen ziek zou zijn geweest na de aantijgingen en zelfs zelfmoordneigingen zou hebben gehad, fel overdreven waren.^[26]

2009–heden: Recente en huidige activiteiten

Tussen 2008 en 2010 speelde ze enkele gastrollen in televisieseries. Zo was ze twee keer in evenveel seizoenen te zien in Aspe.^[26] Daarnaast was ze te zien in een aflevering van Zone Stad en kreeg ze een gastrol toebedeeld in het voorlaatste seizoen van F.C. De Kampioenen.^{[5][27] [28]} Ondanks deze gastrollen heeft De Ridder haar acteerambities op een lager pitje gezet om zich volledig te kunnen concentreren op een professionele zangcarrière.^[26] Na afloop van Steracteur Sterartiest bleef ze muzieklessen volgen en werkte ze aan eigen materiaal.^[29][26] De Ridder liet in 2008 al weten voltijds met muziek te willen doorgaan, maar wil dan wel kunnen terugvallen op een diploma.^[6] Wel heeft ze aangegeven dat ze de combinatie tussen zingen en acteren wel zit zitten.^[7] Inmiddels volgt ze de driejarige Bacheloropleiding Uitvoerende Muziek Jazz/Pop zang aan het Conservatorium van Gent.^[8]

Met Wilfried Van Beveren, vocal coach van Steracteur, werkte ze aan close harmony en pianist Bert Gielen hielp teksten en composities.^[27][8] Met deze laatste persoon werkte ze aan een "nieuw, uitdagend project".^[9] Eind maart 2011 werd duidelijk dat De Ridder deel ging uitmaken van een nieuwe formatie genaamd No Motion. De Ridder wordt muzikaal ondersteund door Denzil Delaere (piano en keyboard), Bogus-gitarist Florian De Schepper (elektrische gitaar), Jelle Van Cleemputte (basgitaar), Thijs Vanackere (keyboard) en Simon Decraene (drums). De stijl van de groep wordt omschreven als "spiced up soul-funk".^[30][31]

Stem & stijl

De Ridder geeft aan een brede muzieksmaak te hebben en haar eigen muziek wordt dan ook door vele artiesten beïnvloed. Ze laat zich door veel muziek inspireren. Ze houdt van veel soorten muziek, "van Zita Swoon tot de meest marginale dansmuziek", maar noemt soul en blues als haar basis. Ze groeide op met de muziek van The Rolling Stones en meent dat ze Under My Thumb al meezong toen ze drie was. Ook de muziek die ze later luisterde had vaak een "bluesy tintje"; ze noemt hier Hall & Oates, Stevie Wonder en beschrijft dat als "een beetje poppy, maar toch ook echte R&B". Ze is een groot fan van Moloko-zangeres Róisín Murphy, die volgens De Ridder "happy deuntjes" lijkt te schrijven, maar in wiens muziek je altijd blues en soul terughoort. Ze noemt Tom Helsen als één van haar favoriete Belgische muzikanten.^[11] Verder verwijst ze graag naar een hele lange lijst artiesten waar ze haar inspiratie uit haalt: Sting, James Brown, Ray Charles, Phil Collins, Mika, Metallica, Nirvana, Prince, Coldplay, Jimi Hendrix, The Beatles, Papa Roach, George Michael, Lamb, Aretha Franklin, Michael Jackson, Regina Spektor, Justin Timberlake, Eurythmics, Alicia Keys, Manu Chao, Jamiroquai, Disturbed, Jamie Cullum, Billie Holiday, Peggy Lee, Gorillaz, Air, Das Pop, Seal en John Hiatt.^[16]

Over haar eigen stemgeluid zegt ze dat ze altijd "hees, wat bluesy geluid" heeft gehad. Tijdens haar zangopleiding is ook gebleken dat ze tijdens improvisaties altijd snel op de blues scale overschakelde.^[11] De Ridder heeft vermoedelijk het bereik van een alt. Ze schrijft haar eigen teksten, waarbij ze zichzelf begeleid op keyboard, piano of gitaar.^[10] Mede door haar brede muzieksmaak vindt ze het moeilijk haar eigen muziek in een hokje te duwen en houdt het vaak "bij pop-electro met een bluesy feel".^[11] De inspiratie voor de teksten haalt ze uit de wereld om zich heen.^[6] Haar nummers gaan om dingen die ze zelf meemaakt: tienerzaken met een hoop "grotemensenclichés".^[11] Ze heeft niet de intentie de wereld te veranderen met haar muziek en de thema's in haar teksten, maar tracht enkel te verwoorden wat ze op een bepaald moment denkt of voelt.^[6] Ze probeert haar muziek interessant te maken voor de luisteraar: niet alleen qua muziek, maar ook qua tekst, door er bijvoorbeeld een gezonde dosis ironie in te stoppen – Dumb Blonde is hier een goed voorbeeld van.^[11] Momenteel is De Ridder tevreden met de nummers die ze schrijft en het genre waaronder deze vallen, maar ze geeft aan dat ze nog jong is en dat ze haar eigen stijl nog moet vinden. Ze zegt zich nog te ontwikkelen als artiest, maar heeft niet de drang om mee te gaan in de heersende "vakjesmentaliteit". Ze verwijst hierbij naar de trend in de muziekwereld waarbij alternatieve- en popmuziek tegenover elkaar staan. Volgens De Ridder zijn de allergootste artiesten pas groot geworden toen ze "over de lijntjes heen kleurden". Artiesten die dit niet doen, lopen volgens haar een groot risico om slaaf te worden van hun eigen publiek. Zelf wil ze alle muziekstijlen eens geproefd hebben.^[7]

Filmografie

Discografie