Het Land van Maas en Waal

De Groot haalde inspiratie voor dit lied uit Hatsji-Bratsji's toverballon, een kinderboek van Franz Karl Ginzkey uit 1904 dat hem als kind voorgelezen werd. In dit verhaal zweefde Pietje in een ballon over het Land van Maas en Waal. De Groot had allerlei fantasieën bij dit land en stelde in 1966 de titel voor aan Lennaert Nijgh.

Het laatste couplet van Het Land van Maas en Waal bevat een lachje waar Boudewijn de Groot zich nog steeds aan ergert. Het lachje had moeten lijken op het grinniken van Bob Dylan in zijn nummer Rainy day women #12 & 35. Het grinniken van De Groot mislukte tijdens de opname en kwam eruit als "haha hahaaaaa". Omdat er maar met drie sporen gewerkt kon worden, werd besloten de opname niet over te doen, zodat dit lachje op de uiteindelijke single is verschenen.

De Groot heeft het nummer ook in het Engels opgenomen en als The land at rainbow's end op single gezet. Op de B-kant staat Beautiful butterfly, een vertaling van Verdronken vlinder. Voor de Engelstalige markt nam De Groot het pseudoniem Baldwin aan, de Engelse vorm van de voornaam Boudewijn. Hij had met dit nummer echter geen succes in het buitenland.

Het lied beschrijft een lange optocht vol feestvierende mensen, dieren en dingen van het "Circus Jeroen Bosch". De Groot beschrijft een heleboel surrealistische taferelen die inderdaad aan de werken van de middeleeuwse schilder Jeroen Bosch doen denken. De kleurrijke stoet trekt de bergen in onder een eerst groene, vervolgens purperen en dan gouden hemel in een achtereenvolgens blauwe, bruine en zilveren zon.

Het nummer verwijst naar verschillende zaken zoals de Egmondse abdij, Klaas Vaak, Pierlala, de koning van Spanje en een paar typisch Nederlandse woorden zoals "snoeshaan" en "brandewijn". De verwijzing naar "de koning van Spanje" en het in brand steken van kerken refereren mogelijk aan de Tachtigjarige Oorlog en de Beeldenstorm.

Op 19 april 1967 kreeg De Groot een gouden plaat voor deze single. Deze werd hem in slot Loevestein, waar de Afgedamde Maas en de Waal samenvloeien tot de Merwede, met zichtbare tegenzin overhandigd door slotvoogd Ridder van Rappard.

Het lied eindigde op nr. 4 in Vic van de Reijts top 100 van Nederlandstalige singles.

In 1987 nam Rob de Nijs een versie van het nummer op voor zijn jubileumalbum Zilver.

In het tweede decennium van de 21e eeuw was dit lied speerpunt in de muzikale omslag van De Groot. Hij had het lied toen zo vaak gezongen, dat hij er niets meer aan toe te voegen had. De Groot wilde het eigenlijk niet meer zingen.

Het Radio 2-programma "Het Circus Jeroen Bosch" ontleent zijn naam aan het "het circus Jeroen Bosch" in dit nummer.

1. Het Land van Maas en Waal - (2:58)
2. Testament - (3:15)

Radio 2 Top 2000