Mikel Landa

Landa gold als een van de nieuwe talenten van Euskaltel-Euskadi. Hij wist al als vijfde in het eindklassement van de Ronde van de Toekomst te eindigen. In 2011 won hij op mooie wijze de vijfde etappe, tevens koninginnenrit, van de Ronde van Burgos. Hij loste in deze rit onder andere Joaquim Rodríguez, Juan José Cobo en Samuel Sánchez. In 2014 verhuisde Landa naar Astana Pro Team, na de ondergang van zijn vorige ploeg, Euskaltel-Euskadi.

In 2015 viel Landa pas echt op met een tweede plek in het eindklassement van de Ronde van Trentino. Ook startte hij in de Giro, om daar kopman Fabio Aru te ondersteunen. Bergop bleek Landa een van de sterksten en dat resulteerde in twee etappeoverwinningen. Landa won de vijftiende etappe, een bergrit met aankomst op Madonna di Campiglio. Twee dagen later wist hij ook de zestiende etappe, met onderweg de Mortirolo, te winnen. In de twintigste etappe kwam Landa als eerste boven op de Colle delle Finestre, het hoogste punt Giro. Hierdoor mocht hij de Cima Coppi in ontvangst nemen. Landa werd uiteindelijk derde in het eindklassement. Ook won hij de koninginnenrit van de Vuelta dat jaar. Na afloop van het seizoen vertrok hij naar het Britse Team Sky, waar hij na het vertrek van Richie Porte een van de kopmannen zou zijn. Zijn debuut maakte hij in de Internationale Wielerweek. In april wist hij de tweede etappe van de Ronde van het Baskenland te winnen door Wilco Kelderman bergop te verslaan. De Ronde van Italië liep vervolgens uit op een teleurstelling: in de tiende etappe moest de Bask de strijd staken als gevolg van ziekte door een pollenallergie.

Na twee jaar bij Team Sky verhuisde Landa in 2018 naar Movistar. Hier deelt hij het kopmanschap met Alejandro Valverde en Nairo Quintana.

Sinds 2020 rijdt Landa voor Bahrain McLaren. Per seizoen 2024 rijdt hij voor Soudal Quick-Step.

Overwinningen

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 2011 2012 69e   2013 39e   2014 34e   28e   2015 3  ↑ (2)  25e (1)  2016 opgave   35e   2017 17e (1)    4e   2018 7e   2019 4e   6e   2020 4e   2021 opgave   opgave   2022 3  ↑   15e   2023 19e   5e   2024 (*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar Milaan-San Remo Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Waalse Pijl Clásica San Sebastián WK op de weg Wereld­ranglijsten 2011 opgave 69e 2012 133e opgave 63e 2013 opgave 21e opgave 6e 115e (UWT) 2014 opgave 51e 2015 29e 65e 34e (UWT) 2016 opgave 67e 178e (UWT) 2017 opgave 5e 28e (UWT) 2018 36e 59e 42e opgave 40e (UWT) 2019 147e 7e opgave opgave 34e (UWR) 2020 opgave 100e 16e 39e (UWR) 2021 opgave 34e 63e (UWR) 2022 42e 3  ↑ 30e (UWR) 2023 opgave opgave 3  ↑ 17e 19e (UWR) 2024

Resultaten in kleinere rondes

Jaar	Tirreno-Adriatico	Ronde van Catalonië	Ronde van het Baskenland	Ronde van Romandië	Critérium du Dauphiné	Ronde van Peking / Ronde van Guangxi
2011					opgave	71e
2012	80e			35e	83e	84e
2013		33e	opgave	78e		43e
2014		36e	14e
2015		47e	22e (1)
2016			12e (1)		12e
2017	31e	opgave
2018	16e (1)		2e
2019			7e
2020					18e
2021	3 ↑		8e
2022	3 ↑
2023	7e	5e	2 ↑		22e
2024		2 ↑	opgave

• 2009 – Orbea (stagiair vanaf 1-8)
• 2010 – Orbea
• 2011 – Euskaltel-Euskadi
• 2012 – Euskaltel-Euskadi
• 2013 – Euskaltel Euskadi
• 2014 – Astana Pro Team
• 2015 – Astana Pro Team
• 2016 – Team Sky
• 2017 – Team Sky
• 2018 – Movistar Team
• 2019 – Movistar Team
• 2020 – Bahrain McLaren
• 2021 – Bahrain-Victorious
• 2022 – Bahrain-Victorious
• 2023 – Bahrain Victorious
• 2024 – Soudal-Quick Step

Voorganger: Mikel Nieve 2016

Winnaar blauwe trui in de Ronde van Italië Mikel Landa 2017

Opvolger: Chris Froome 2018|}