ਕਲਾਸੀਕਲ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਮੈਗਨੇਟਿਜ਼ਮ

ਭੌਤਿਕੀ ਵਰਤਾਰੇ ਜੋ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਮੈਗਨੇਟਿਜ਼ਮ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਪੁਰਾਤਨ ਕਾਲ ਤੋਂ ਵੱਖਰੀਆਂ ਫੀਲਡਾਂ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਧਿਐਨ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਉਦਾਹਰਨ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਸਦੀਆਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਔਪਟਿਕਸ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਵਿਕਾਸ ਆਏ ਸਨ ਜਦੋਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਨੂੰ ਇੱਕ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਮੈਗਨੈਟਿਕ ਤਰੰਗ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਮਝੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਫੇਰ ਵੀ, ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਮੈਗਨੇਟਿਜ਼ਮ ਦੀ ਥਿਊਰੀ, ਜਿਵੇਂ ਹੁਣ ਸਮਝੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਮਾਈਕਲ ਫੈਰਾਡੇ ਦੇ ਪ੍ਰਯੋਗਾਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਮੈਗਨੈਟਿਕ ਫੀਲਡ ਸੁਝਾਉਂਦੀ ਹੋਈ ਅਤੇ ਜੇਮਸ ਕਲਰਕ ਮੈਕਸਵੈੱਲ ਦੀ ਇਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਇ ਟ੍ਰੀਟਾਇਜ਼ ਔਨ ਇਲੈਕਟ੍ਰੀਸਿਟੀ ਐਂਡ ਮੈਗਨੇਟਿਜ਼ਮ (1873) ਪੁਸਤਕ ਵਿੱਚ ਡਿਫ੍ਰੈਂਸ਼ੀਅਲ ਸਮੀਕਰਨਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਹੁੰਦੀ ਗਈ ਸੀ। ਇੱਕ ਵਿਵਰਿਤ ਇਤਹਾਸਿਕ ਖਾਤੇ ਲਈ, ਪੌਲੀ,^[5] ਵਿੱਟਕਰ,^[6] ਪਾਇਸ,^[7] ਅਤੇ ਹੰਟ^[8] ਦੇਖੋ।

ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਮੈਗਨੈਟਿਕ ਫੀਲਡ ਚਾਰਜ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਕਣਾਂ ਉੱਤੇ ਹੇਠਾਂ ਲਿਖਿਆ (ਅਕਸਰ ਲੌਰੰਟਜ਼ ਫੋਰਸ ਕਿਹਾ ਜਾਣ ਵਾਲਾ) ਬਲ ਲਗਾਉਂਦੀ ਹੈ:

${\displaystyle \mathbf {F} =q\mathbf {E} +q\mathbf {v} \times \mathbf {B} }$

• ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਮੈਗਨੇਟਿਜ਼ਮ
• ਮੈਕਸਵੈੱਲ ਦੀਆਂ ਸਮੀਕਰਨਾਂ
• ਵੈਬਰ ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਡਾਇਨਾਮਿਕਸ
• ਵੀਲਰ-ਫਾਇਨਮਨ ਅਬਜ਼ੌਰਬਰ ਥਿਊਰੀ

• Electromagnetic Field Theory Archived 2003-09-17 at the Wayback Machine. by Bo Thidé