ਕੋਬੇ
ਕੋਬੇ (神戸市 Kōbe-shi , ਜਪਾਨੀ ਉਚਾਰਨ: [koːꜜbe]) ਛੇਵਾਂ-ਵੱਡਾ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਜਪਾਨ ਅਤੇ ਹਿਓਗੋ ਪ੍ਰਾਂਤ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਸ਼ਹਿਰ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ ਓਸਾਕਾ ਅਤੇ ਕਾਇਯੋਟੋ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕਹਾਨਸ਼ਿਨ ਮਹਾਨਗਰੀ ਖੇਤਰ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਇਹ ਹੋਂਸ਼ੂ ਮੁੱਖ ਟਾਪੂ ਦੇ ਦੱਖਣੀ ਪਾਸੇ ਅਤੇ ਓਸਾਕਾ ਬੇ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਕੰਢੇ ਤੇ ਓਸਾਕਾ ਤੋਂ ਲੱਗਪੱਗ 30 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਪੱਛਮ ਵੱਲ ਸਥਿਤ ਹੈ। ਇਸਦੀ ਲੱਗਪੱਗ 15 ਲੱਖ ਦੀ ਆਬਾਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਸ਼ਹਿਰ ਓਸਾਕਾ ਅਤੇ ਕਾਇਯੋਟੋ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ Keihanshin ਮਹਾਨਗਰੀ ਖੇਤਰ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ।
ਕੋਬੇ 神戸市 | |||
---|---|---|---|
Designated city | |||
ਕੋਬੇ ਸ਼ਹਿਰ[1] | |||
, ਕੋਬੇ ਚਾਈਨਾਟਾਉਨ, ਕਿਕੂਸੀਡਾਈ ਤੋਂ ਮਾਊਂਟ ਮਾਯਾ ਦਾ ਰਾਤ ਦਾ ਦ੍ਰਿਸ਼, ਕੋਬੇ ਬੰਦਰਗਾਹ ਟਾਵਰ]] | |||
ਦੇਸ਼ | ਜਾਪਾਨ | ||
ਖਿੱਤਾ | ਕਨਸਾਈ | ||
ਪ੍ਰਾਂਤ | ਹਿਓਗੋ ਪ੍ਰਾਂਤ | ||
ਸਰਕਾਰ | |||
• ਮੇਅਰ | Kizō Hisamoto | ||
ਖੇਤਰ | |||
• ਕੁੱਲ | 552.23 km2 (213.22 sq mi) | ||
ਆਬਾਦੀ (1 ਮਈ 2015) | |||
• ਕੁੱਲ | 15,36,499 (5th) | ||
ਸਮਾਂ ਖੇਤਰ | ਯੂਟੀਸੀ+9 (Japan Standard Time) | ||
• ਰੁੱਖ | Camellia sasanqua | ||
• ਫੁੱਲ | Hydrangea | ||
Phone number | 078-331-8181 | ||
Address | 6-5-1 Kano-chō, Chūō-ku, Kōbe-shi, Hyōgo-ken 650-8570 | ||
ਵੈੱਬਸਾਈਟ | City of Kobe |
ਖਿੱਤੇ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲੇ ਲਿਖਤੀ ਰਿਕਾਰਡ ਦਾ ਨਿਹੋਂ ਸ਼ੋਕੀ ਦੇ ਮਿਲਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਨੇ ਇਕੂਤਾ ਧਰਮ ਅਸਥਾਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਹੈ ਕੀ ਇਸਦੀ ਨੀਂਹ ਐਮਪ੍ਰੇਸ ਜਿੰਗੂ ਨੇ 201 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖੀ ਸੀ।[2][3] ਇਸ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਇਹ ਖੇਤਰ ਕਦੇ ਵੀ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਸਿਆਸੀ ਹਸਤੀ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਤੋਕੁਗਾਵਾ ਪੀਰੀਅਡ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ, ਜਦ ਪੋਰਟ ਤੇ ਤੋਕੁਗਾਵਾ ਸ਼ੋਗੂਨੇਟ ਦਾ ਸਿੱਧਾ ਕੰਟਰੋਲ ਸੀ। 1889 ਚ ਇਸ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਕੋਬੇ ਇਸ ਦੇ ਮੌਜੂਦਾ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਇਸ ਦਾ ਨਾਮ "kanbe" (神戸 ) ਤੋਂ ਆਇਆ ਹੈ, ਜੋ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਇਕੂਤਾ ਅਸਥਾਨ ਦੇ ਸਮਰਥਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਪੁਰਾਣਾ ਖਿਤਾਬ ਹੈ।[4][5] 1956 ਵਿੱਚ ਕੋਬੇ ਸਰਕਾਰ ਦੁਆਰਾ ਮਨੋਨੀਤ ਜਪਾਨ ਦੇ 17 ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਣ ਗਿਆ।
ਕੋਬੇ ਸ਼ਹਿਰ 1853 ਵਿੱਚ ਤਨਹਾਈ ਦੀ ਨੀਤੀ ਦੇ ਅੰਤ ਦੇ ਬਾਅਦ ਪੱਛਮੀ ਜਗਤ ਦੇ ਨਾਲ ਵਪਾਰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਵਾਲੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਬਾਅਦ ਇੱਕ ਕਾਸਮੋਪੋਲੀਟਨ ਪੋਰਟ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ 1995 ਦੇ ਵੱਡੇ ਹਾਨਸ਼ਿਨ ਭੂਚਾਲ ਕਰਨ ਇੱਕ ਪੋਰਟ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੋਬੇ ਦੀ ਪ੍ਰਮੁੱਖਤਾ ਦੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੋ ਗਈ ਹੈ, ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਜਪਾਨ ਦਾ ਚੌਥਾ ਬਿਜ਼ੀ ਕੰਟੇਨਰ ਪੋਰਟ ਬਣਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।[6]
ਇਤਿਹਾਸ
ਮੇਜੀ ਯੁੱਗ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ
ਪੱਛਮੀ ਕੋਬੇ ਵਿੱਚ ਲੱਭੇ ਸੰਦਾਂ ਤੋਂ ਪਤਾ ਚੱਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਕਮ ਅਜ ਕਮ ਜੋਮੋ ਕਾਲ ਤੋਂ ਆਬਾਦੀ ਸੀ।[7] ਇਸ ਇਲਾਕੇ ਦਾ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਹਿਓਗੋ-ਕੂ ਵਿੱਚ ਵਾਡਾ ਕੇਪ ਦਾ ਕੁਦਰਤੀ ਭੂਗੋਲ ਪੋਰਟ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਦਾ ਕਰਨ ਬਣਿਆ, ਜੋ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਆਰਥਿਕ ਕੇਂਦਰ ਬਣ ਗਿਆ।[8] ਕੁਝ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲੇ ਲਿਖਤੀ ਰਿਕਾਰਡ ਨਿਹੋਂ ਸ਼ੋਕੀ ਦੇ ਮਿਲਦੇ ਹਨ, ਜਿਹਨਾਂ ਤੋਂ ਇਕੂਤਾ ਧਰਮ ਅਸਥਾਨ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸਦੀ ਨੀਂਹ ਐਮਪ੍ਰੇਸ ਜਿੰਗੂ ਨੇ 201 ਈਸਵੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖੀ ਸੀ।[2]