ਫਲ

ਬਨਸਪਤੀ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿੱਚ ਫਲ ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਲੇ ਪੌਦਿਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਅੰਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪੌਦੇ ਫਲਾਂ ਦੇ ਜਰੀਏ ਆਪਣੇ ਬੀਜਾਂ ਨੂੰ ਖਿਲਾਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਜਿਆਦਾਤਰ ਫਲ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੁਆਰਾ ਖਾਏ ਵੀ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਅਸਲ ਵਿਚ, ਇਨਸਾਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਜਾਨਵਰ ਭੋਜਨ ਦੇ ਇੱਕ ਸਰੋਤ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਫਲ ਉੱਤੇ ਨਿਰਭਰ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਵਰਤੋ ਵਿੱਚ," ਫਲ" ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਅਜਿਹੇ ਸੇਬ, ਸੰਤਰੇ, ਅੰਗੂਰ, ਸਟ੍ਰਾਬੇਰੀ, ਕੇਲੇ, ਅਤੇ ਨਿਬੂ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਕੱਚੇ ਮਿੱਠੇ ਜਾ ਖਟਾਈ ਤੇ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਹਨ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਬਨਸਪਤੀ ਵਿਗਿਆਨ" ਵਿੱਚ ਮੱਕੀ, ਕਣਕ ਅਨਾਜ, ਅਤੇ ਟਮਾਟਰ ਫਲ ਤਾ ਹਨ ਪਰ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਫਲ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਫ਼ਲ ਵਿੱਚ ਫਾਈਬਰ, ਪਾਣੀ, ਵਿਟਾਮਿਨ C ਅਤੇ ਸ਼ੱਕਰ ਆਮ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਫਲ ਦੇ ਨਿਯਮਤ ਸੇਵਨ ਨਾਲ ਕੈੰਸਰ ਦਾ ਜੋਖਮ ਘੱਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਕਾਰਡੀਓਵੈਸਕੁਲਰ ਰੋਗ (ਖਾਸ ਕਰ ਕੇ ਕੋਰੋਨਰੀ ਦਿਲ ਦੀ ਬੀਮਾਰੀ), ਸਟਰੋਕ, ਅਲਜ਼ਾਈਮਰ ਰੋਗ, ਮੋਤੀਆ ਵਰਗੇ ਰੋਗ ਫਲ ਦਾ ਸੇਵਨ ਕਰਨ ਨਾਲ ਘੱਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਫ਼ਲਾ ਵਿੱਚ ਪੋਟਾਸ਼ੀਅਮ ਦੀ ਕਾਫੀ ਮਾਤਰਾ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਫਲ ਭਾਰ (ਮੋਟਾਪਾ) ਘੱਟ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਲਾਭਦਾਇਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਫਲ ਕੈਲੋਰੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹਨ।^[1]

ਬਨਸਪਤੀ ਵਿੱਚ, ਇੱਕ ਫਲ ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਬਾਅਦ ਅੰਡਾਸ਼ਯ ਤੋਂ ਬਣਿਆ ਫੁੱਲਾਂ ਵਾਲੇ ਪੌਦਿਆਂ (ਜਿਸ ਨੂੰ ਐਂਜੀਓਸਪਰਮਜ਼ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਵਿੱਚ ਬੀਜ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਢਾਂਚਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਆਮ ਭਾਸ਼ਾ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ, "ਫਲ" ਦਾ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਮਤਲਬ ਪੌਦੇ ਦੇ ਬੀਜ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਉਹ ਗੁੱਦੇ ਵਾਲੇ ਢਾਂਚੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਮਿੱਠੇ ਜਾਂ ਖੱਟੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਕੱਚੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਖਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੇਬ, ਕੇਲੇ, ਅੰਗੂਰ, ਨਿੰਬੂ, ਸੰਤਰੇ ਅਤੇ ਸਟ੍ਰਾਬੇਰੀ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ, ਬਨਸਪਤੀ ਵਰਤੋਂ ਵਿੱਚ, "ਫਲ" ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਅਜਿਹੇ ਢਾਂਚੇ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ "ਫਲ" ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਬੀਨ ਦੀਆਂ ਫਲੀਆਂ, ਮੱਕੀ ਦੇ ਦਾਨੇ, ਟਮਾਟਰ ਅਤੇ ਕਣਕ ਦੇ ਦਾਣੇ। ^[2][3] ਇੱਕ ਫੰਗਸ ਦਾ ਭਾਗ ਜੋ ਬੀਜ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਨੂੰ ਵੀ ਇੱਕ ਮਿੱਠਾ ਫਲ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ^[4]