ਰਿਪਬਲਿਕ (ਪਲੈਟੋ)

ਰਿਪਬਲਿਕ (ਯੂਨਾਨੀ: Πολιτεία, ਪੋਲੇਟੀਆ; ਲਾਤੀਨੀ: Res Publica'^[1]) ਲਗਭਗ 380 ਈ.ਪੂ. ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਗਈ ਪਲੈਟੋ ਦੀ ਯੂਨਾਨੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀ ਕਿਤਾਬ ਹੈ। ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਸੁਕਰਾਤ ਦੇ ਵਾਰਤਾਲਾਪ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਨਿਆਂਪੂਰਨ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜ ਦੇ ਨਿਆਂ, ਕਾਨੂੰਨ ਅਤੇ ਚਰਿੱਤਰ ਬਾਰੇ ਗੱਲਬਾਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।^[2]ਇਸ ਵਿੱਚ ਪਲੈਟੋ ਨੇ ਆਦਰਸ਼ ਰਾਜ ਦਾ ਆਪਣਾ ਸੰਕਲਪ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਰਾਜ ਇਨਸਾਫ਼ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਪਲੈਟੋ ਦੇ ਜਾਣੇ ਹੋਏ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕੰਮ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਬੌਧਿਕ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਵਿਸ਼ਵ ਦਰਸ਼ਨ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਅਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵਸ਼ਾਲੀ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸਿੱਧ ਹੋਇਆ ਹੈ।^[3][4]

ਦ ਰਿਪਬਲਿਕ

ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੇ ਖਰੜੇ ਦਾ ਟਾਈਟਲ ਸਫ਼ਾ
ਲੇਖਕ	ਪਲੈਟੋ
ਮੂਲ ਸਿਰਲੇਖ	Πολιτεία
ਦੇਸ਼	ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯੂਨਾਨ
ਭਾਸ਼ਾ	ਯੂਨਾਨੀ
ਵਿਸ਼ਾ	ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਦਰਸ਼ਨ
ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਨ	ਅੰ. 380 BC

ਡਾਇਲਾਗ ਵਿੱਚ, ਸੁਕਰਾਤ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਐਥੇਨੀਅਨਾਂ ਅਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਨਿਆਂ ਦੇ ਅਰਥਾਂ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿ ਕੀ ਧਰਮੀ ਆਦਮੀ ਅਨਿਆਂਧਾਰੀ ਆਦਮੀ ਨਾਲੋਂ ਖੁਸ਼ ਹੈ। ^[5]ਉਹ ਮੌਜੂਦਾ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਦੇ ਸੁਭਾਅ 'ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਫਿਰ ਤੁਲਨਾਤਮਕ ਤੌਰ' ਤੇ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੇ ਕਲਪਨਾਤਮਕ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਦੀ ਇਕ ਲੜੀ ਦਾ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਜਿਸ ਦਾ ਅੰਤ ਕੈਲੀਪੋਲਿਸ (Καλλίπολις) ਵਿਚ ਹੋਇਆ, ਇਕ ਸ਼ਹਿਰ-ਰਾਜ ਜਿਸ ਤੇ ਇਕ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਰਾਜਾ ਦੀ ਹਕੂਮਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਰੂਪਾਂ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ, ਆਤਮਾ ਦੀ ਅਮਰਤਾ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਵਿਚ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਦੀ ਅਤੇ ਕਵਿਤਾ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਬਾਰੇ ਵੀ ਵਿਚਾਰ ਵਟਾਂਦਰੇ ਕਰਦੇ ਹਨ।^[6] ਡਾਇਲਾਗ ਦਾ ਸਮਾਂ-ਸਥਾਨ ਪੈਲੋਪਨੇਸਨੀਅਨ ਯੁੱਧਾਂ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਦਾ ਜਾਪਦਾ ਹੈ। ^[7]

ਕਿਤਾਬ ਵਾਰ

ਕਿਤਾਬ ਪਹਿਲੀ

ਗਲੇਓਕਨ ਦੇ ਨਾਲ ਪੀਰਾਅਸ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰਨ ਵੇਲੇ, ਪੋਲੇਮਾਰਖਸ ਨੇ ਸੁਕਰਾਤ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਇੱਕ ਰੱਸਾਕਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਸੁਕਰਾਤ ਫਿਰ ਸੇਫਲਸ, ਪੋਲੇਮਾਰਖਸ, ਅਤੇ ਥ੍ਰੈਸੈਮਚਸ ਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਨਿਆਂ ਦੀਆਂ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ। ਸੇਫਲਸ ਨਿਆਂ ਦੀ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ, ਦੇਣਦਾਰੀ ਅਦਾ ਕਰ ਦੇਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪੋਲੇਮਾਰਖਸ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਨਿਆਂ "ਉਹ ਕਲਾ ਹੈ ਜੋ ਦੋਸਤਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗਾ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਨੂੰ ਬੁਰਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।" ਥ੍ਰੈਸਿਮਾਕਸ ਨੇ ਘੋਸ਼ਣਾ ਕੀਤੀ "ਇਨਸਾਫ ਵਧੇਰੇ ਤਕੜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹਿੱਤ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ।" ਸੁਕਰਾਤ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਪਰਿਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉਲਟਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਨਸਾਫ-ਪਸੰਦ ਹੋਣਾ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਹੈ ਅਤੇ ਬੇ-ਇਨਸਾਫ ਨੁਕਸਾਨਦਾਇਕ। ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ ਇਸਦੇ ਨਿਚੋੜ ਬਾਰੇ ਅਪੋਰੀਆ ਵਿਚ ਸਮਾਪਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਕਿਤਾਬ ਦੂਜੀ

ਸੁਕਰਾਤ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਥ੍ਰੈਸੈਮਚਸ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਿਆਂ ਦੀ ਚਰਚਾ ਸਮਾਪਤ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।

ਸੁਕਰਾਤ ਦੇ ਨੌਜਵਾਨ ਸਾਥੀ, ਗਲੌਕਨ ਅਤੇ ਐਡੀਮੇਂਟਸ ਵਿਚਾਰ-ਵਟਾਂਦਾਰੀ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਥ੍ਰੈਸਿਮਾਕਸ ਦੀ ਦਲੀਲ ਜਾਰੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ। ਗਲੌਕਨ ਇੱਕ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਕਿ ਨਿਆਂ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਸਮਾਜਿਕ ਸਮਝੌਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਬੇਇਨਸਾਫ਼ੀ ਤੋਂ ਅਤੇ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰਥ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣਾ ਸੀ, ਦੂਜਾ ਇਹ ਕਿ ਉਹ ਸਾਰੇ ਜੋ ਨਿਆਂ ਦਾ ਪਾਲਣ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਅਤੇ ਸਜ਼ਾ ਦੇ ਡਰੋਂ ਅਜਿਹਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਤੀਜਾ ਇਹ ਕਿ ਬੇਈਮਾਨ ਆਦਮੀ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਧਰਮੀ ਆਦਮੀ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵਧੇਰੇ ਮੁਬਾਰਕ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਗਲੌਕਨ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸੁਕਰਾਤ ਇਹ ਸਾਬਤ ਕਰੇ ਕਿ ਨਿਆਂ ਕੇਵਲ ਲੋੜੀਂਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਬਲਕਿ ਇਹ ਲੋੜੀਂਦੀਆਂ ਇੱਛਤ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦੀ ਉੱਚਤਮ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਤ ਹੈ: ਉਹ ਆਪਣੇ ਖੁਦ ਆਪਣੇ ਤੌਰ ਤੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਨਤੀਜਿਆਂ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਇੱਛਤ ਸਨ।