ਵਿੰਡ ਸਰਫਿੰਗ
ਵਿੰਡ ਸਰਫਿੰਗ ਇੱਕ ਸਤਹੀ ਪਾਣੀ ਦੇ ਦੀ ਖੇਡ ਹੈ ਜੋ ਸਰਫਿੰਗ ਅਤੇ ਨੌਕਾਵਾ ਰੇਸ ਦੀਆ ਖੇਡਾ ਦਾ ਮਿਸ਼੍ਰਣ ਹੈ. ਇਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੋਰਡ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ 2.5 ਤੋਂ 3 ਮੀਟਰ ਲੰਬਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਹਵਾ ਨਾਲ ਚਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਰਿੰਗ ਨੂੰ ਬੋਰਡ ਦੇ ਨਾਲ ਫ੍ਰੀ-ਰੋਟੇਟਿੰਗ ਯੂਨੀਵਰਸਲ ਜੋੜ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਇੱਕ ਮਾਸਟ, ਬੂਮ ਅਤੇ ਸੇਲ ਵੀ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ. ਸੇਲ ਦਾ ਖੇਤਰਫਲ ਹਾਲਤਾਂ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਲਾਹ ਦੇ ਹੁਨਰ, ਵਿੰਡਸੁਰਫਿੰਗ ਦੀ ਕਿਸਮ, ਅਤੇ ਵਿੰਡ ਸੁਰਫਿੰਗ ਮਲਾਹ ਦੇ ਭਾਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ 2.5 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਤੋਂ 12 ਮਿਲੀਮੀਟਰ ਤੱਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ.
ਕੁਛ ਹੱਦ ਤੱਕ ਵਿੰਡ ਸਰਫਿੰਗ ਦੀ ਉਤਪਤੀ ਦਾ ਸ਼੍ਰੇ ਐਸ. ਨਿਊਮੈਨ ਡਾਰਬੀ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੱਦ ਸਾਲ 1964[1] ਵਿੱਚ ਸਿਸਕਹਾਨਾ ਦਰਿਆ, ਪੈਨਸਿਲਵੇਨੀਆ, ਯੂਐਸਏ ਉੱਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ "ਸੇਲਬੋਰਡ" ਦੀ ਖੋਜ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਓਹਨਾ ਨੇ ਉਸ ਦਾ ਪੇਟੈਂਟ ਨਹੀਂ ਕਾਰਵਾਈਆ[2][3][4][5][6] 1964 ਵਿੱਚ, ਡਾਰਬੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੇਲਬੌਡਸ ਵੇਚਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ. ਡਾਰਬੀ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਪ੍ਰਚਾਰ ਸੰਬੰਧੀ ਲੇਖ ਅਗਸਤ 1965 ਵਿੱਚ ਪਾਪੂਲਰ ਸਾਇੰਸ ਮੈਗਜ਼ੀਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ.[7]
ਵਿੰਡ ਸਰਫਿੰਗ ਨੇ ਆਪਣੇ ਖੇਡਾ ਵਿੱਚ ਸਰੂਪ ਵਾਸਤੇ ਬਹੁਤ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਸੰਘਰਸ਼ ਕਰਨਾ ਪਿਆ. "ਵਿੰਡਸੁਰਫ਼ਰ" ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਟ੍ਰੇਡਮਾਰਕ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ, ਇਸ ਖੇਲ ਵਿੱਚ ਹਿੱਸਾ ਲੈਣ ਵਾਲੇਆ ਨੇ "ਸੇਲ ਬੋਰਡਿੰਗ" ਅਤੇ "ਬੋਰਡਸੈਲਿੰਗ" ਵਰਗੇ ਸਬਦਾ ਦਾ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਉਤਸਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ. ਵਿੰਡਸਰਫਿੰਗ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਇੱਕ ਗੈਰ-ਮੁਕਾਬਲੇ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ. ਹਾਲਾਕਿ ਸੰਗਠਿਤ ਮੁਕਾਬਲੇ ਓਲੰਪਿਕਸ ਸਮੇਤ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਪੱਧਰਾਂ 'ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਮੁਕਾਬਲੇ ਵਾਲੀਆਂ ਵਿੰਡਸੁਰਫਿੰਗ ਵਿੱਚ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਫਾਰਮੈਟਾਂ ਵਿੱਚ ਫ਼ਾਰਮੂਲਾ ਵਿੰਡ ਸਰਫਿੰਗ, ਸਪੀਡ ਸੇਲਿੰਗ, ਸਲੈਲੋਮ, ਕੋਰਸ ਰੇਸਿੰਗ, ਵੇਵ ਸੇਲਿੰਗ, ਸੁਪਰੈਕਸ ਅਤੇ ਫ੍ਰੀਸਟਾਇਲ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ.
1980 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਵਿੱਚ ਇਸ ਦੀ ਲੋਕਪ੍ਰਿਅਤਾ ਦੇ ਕਾਰਣ ਵਿੰਡ ਸਰਫਿੰਗ ਨੇ 1984 ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਓਲੰਪਿਕ ਖੇਡ ਵਜੋਂ ਮਾਨਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ. ਹਾਲਾਂਕਿ, ਲਾਇਸੈਂਸ ਮੁਕਾਬਲੇ, ਖੇਲ ਦੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਸਾਜ਼-ਸਾਮਾਨ ਅਤੇ ਸੇਲਿੰਗ ਵਿੱਚ ਹੋਰ ਕੁਸ਼ਲਤਾ ਦੇ ਕਾਰਣ ਵਿੰਡਸਰਫਿੰਗ ਦੀ ਲੋਕਪ੍ਰਿਅਤਾ ਵਿੱਚ 1990 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਦੇ ਮੱਧ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਗਿਰਾਵਟ ਆਈ. ਇਸ ਗਿਰਾਵਟ to ਕੁਛ ਸਮੇਂ ਬਾਦ ਜਦੋਂ ਵਿੰਡ ਸਰਫਿੰਗ ਦੇ ਨਵੇਂ ਅਨੁਕੂਲ ਡਿਜਾਈਨ ਉਪਲਬਧ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਟਾ ਇਸ ਦੀ ਲੋਕਪ੍ਰਿਅਤਾ ਵਿੱਚ ਦੋਬਾਰਾ ਵਾਧਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ. ਹੋਰ ਇਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਖੇਲ ਬਹੁਤ ਦਬਾਬ ਵਿੱਚ ਆ ਗਈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਸ਼ੌਕੀਆ ਵਿੰਡ ਸਰਫਰਾਂ ਨੇ ਕਾਈਟਸਰਫਿੰਗ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੀ
ਇਤਿਹਾਸ
ਵਿਨਸੁਰਫਿੰਗ, ਇੱਕ ਖੇਡ ਅਤੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਗਤੀਵਿਧੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, 20 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਬਾਅਦ ਦੇ ਅੱਧ ਤੱਕ ਉਤਪੰਨ ਨਹੀਂ ਹੋਈ. ਪਰ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਵੱਖ ਵੱਖ ਡਿਜ਼ਾਈਨਾਂ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰੀ ਕਿਸ਼ਤੀਆਂ ਆਈਆਂ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਹਵਾ ਨੂੰ ਚੱਲਣ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਵਰਤਿਆ ਹੈ. 1948 ਵਿੱਚ, 20 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਦਾ ਨਿਊਮੈਨ ਡਾਰਬੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੱਥ ਨਾਲ ਕੰਟ੍ਰੋਲ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸੇਲ ਵਾਸਤੇ ਸੋਚਿਆ. ਡਾਰਬੀ ਨੇ ਸੇਲਬੋਰਡ ਲਈ ਇੱਕ ਪੇਟੈਂਟ ਫਾਈਲ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ. ਹਾਲਾਂਕਿ, ਉਸ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਸਾਂਝੇ ਜੋੜ ਵਾਲੀ ਪਹਿਲੀ ਸੇਲ ਬੋਰਡ ਡਿਜਾਇਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਤੋਰ ਤੇ ਜਾਣੀਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ.[3] ਡਾਰਬੀ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ਬਦਾ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਸ ਨੇ 1950 ਅਤੇ 1960 ਦੇ ਦਸ਼ਕ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪ੍ਰਯੋਗ ਕੀਤੇ ਪਰ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ 1948 ਵਿੱਚ ਖੋਜੇਸੇਲ ਬੋਰਡ ਦਾ ਸੁਧਰਿਆ ਹੋਏ ਰੂਪ ਪੇਸ਼ ਕਰਨ ਵਿੱਚ 15 ਸਾਲ ਲਗ ਗਏ ਅਤੇ 1964 ਵਿੱਚ, ਡਾਰਬੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸੇਲਬੌਡਸ ਵੇਚਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੇ.[4]